Zo grappig! Ik lig bij te komen van de super snelle wandeling; 16 km in 4 uur met pauze en één keer schoenen leeg laten lopen, hoor ik dat de buurman belt voor een reservering voor morgen! Ik kan het hele gesprek volgen:
buenas tardes tengo una pregunta. ¿Tienes 2 habitaciones para 4 personas mañana? ¡somos de Mexico! ….mi nombre es Alfonso Senzos si si, México! escuchaste bien!! ¡gracias te veo mañana!!
Zo leuk! Gisteravond na de regenbui keek ik even of we toch nog buiten konden zitten. Buiten is het gauw warmer dan binnen. Toen werd ik aangesproken door een oude dame! Ik kon met haar een behoorlijk gesprek voeren! Waar ik vandaan kwam, of ik alleen liep, wat we morgen gaan doen enz. Ik vind het super leuk! Dat voor iemand die zo’n moeite heeft met taal.
We hebben drie dagen geluk gehad met het weer! Maar nu hebben we dan echt pech! Het regent vreselijk. Alsof we onder een tuinslang door lopen! 4 Uur lang! Vreselijk!
Toch heeft dit lopen ook wel iets spiritueelst! Het is net als bij het gewone leven. Bij tegenslagen moet je door! Het helpt niets om stil te blijven staan. Je wordt alleen maar “natter”. Als je doorzet krijg je een goed gevoel! Het is je gelukt! Net als mopperen en zeuren! Je verandert niets aan de situatie en je wordt alleen maar chagrijniger! Neem het zoals het is en toch doorgaan!
Na een uur krijg ik natte voeten, na nog een uur lijkt het of mijn schoenen vol water zijn gelopen. Als we bij een bushalte komen en even onder een dak kunnen zitten, maak ik mijn schoenen los en gooi ze leeg! Ik wring mijn sokken uit en doe alles weer aan! Droge sokken is geen optie, want die zijn immers zo weer nat! Alles is kleddernat. Behalve onze bovenblijven, die zijn door de poncho’s droog! Wij zijn wel een beetje klammig door de inspanning, maar relatief gezien droog!
Valentina een Slowakse vrouw loopt op open wandelschoenen. Vorig jaar was ze hier in de herfst en heeft ze geen bui gehad! Ze dacht dat ze nu in de zomer, dan wel op haar open schoenen kon gaan! Hoe naïef! Zomer? Hetzelfde met mensen die zonder slaapzak komen! Het kan, maar we hebben de slaapzak zeker de helft van de tijd nodig gehad! Bovendien zijn de dekens in de herbergen van discutabel que frisheid.
Na 3:45 uur lopen wij Luarca in! Van grote hoogte kijken we de diepte in en zien de haven met gekleurde scheepjes! Een mooi gezicht!
We snellen ons, voorzover dat gaat via de gladde trappen, naar de herberg.
Ik kan de herbergier niet helemaal volgen! We moesten er voor 14:00 uur zijn! Dat zijn we! Moeten we wachten voor we naar binnen mogen. Hij roept steeds dat hij geen Engels kan! Doet geen enkele moeite om ons Spaans te verstaan! Terwijl we ons elders redelijk redden. Ik snap hier niks van. Heb je een herberg waar misschien wel 30 nationaliteiten komen, spreek je na al die jaren geen woord buiten de deur! Ik laat de reservering in de app zien en dan mogen we naar binnen!
Op mijn vraag of ik effectivo of trajecta , contant of met kaart moeten betalen, kijkt hij me raar aan! Natuurlijk moet ik betalen, dat snap ik ook, maar hoe? Natuurlijk contant!! Alsof dat een belachelijke vraag is! De herbergier te komt vast niet verder dan deze stad, want met kaart betalen is normaler dan contant hier op de Camino!
Op de vraag naar kranten kijkt hij ook alsof hij de vraag nooit eerder heeft gehad! Ik krijg de neiging om mijn schoenen uit te trekken en leeg te gooien op de pas gedweilde vloer! Gelukkig zijn we er als eerste en de enige twee kranten die er zijn, pikken we in! Normaal ben ik de vriendelijkheid zelve, maar deze man haalt het slechtste in mij omhoog! Enige vriendelijkheid zou fijn zijn! Zeker op een dag als deze! Zeiknat kom je aan en dan zo’n behandeling! Dan krijgen we ook nog allebei een bovenbed! Maar goed, we zijn binnen en nu droog!
Het zoeken naar een supermarkt, die open is, levert ook niets op! Voor het menu del dia betaal je in dit stadje de hoofdprijs! Allemaal met vis! Dat durven we ook niet! Gezien mijn allergisch reactie op bepaalde soorten vis! Iedere keer uit het bovenbed klauteren om te spugen is ook niet wat! Dat wordt dus brood!
De bakker is gelukkig open. We nemen een grote café con leche met iets lekkers l!
We liepen vandaag op met een Canadese meneer die met de Hoop Scheffer met de NAVO iets vandoen had! De man zei: “ De Camino helpt je om grenzen te verleggen en je dingen te laten doen die je niet voor mogelijk houdt!” Zou ik het durven om alsnog mijn schoenen leeg te gooien op de gedweilde vloer?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten