maandag 6 mei 2024

Dag 33 Camino del Norte Piñera

Vannacht heb ik geweldig geslapen! Hoefde er gelukkig niet uit! Dat is altijd een operatie bij een bovenbed! Ik hoorde niets van mijn onderbuurvrouw. Daarom bleef ik toch maar even liggen tot het 7 uur is. Toen vond ik het wel welletjes! Was inmiddels een half uur wakker! 
De kerken mogen dan dicht zijn, maar de klokken doen het geweldig! Het lawaai is oorverdovend op het pleintje achter de herberg! Even tussendoor! 
Kijk ik naar beneden, zijn de 3 Franse dames weg! Ik hang verdwaasd over de leuning! Niets gehoord! Hoe diep heb ik geslapen dat ik dit niet heb gehoord! Of hoe vroeg zijn de dames wel niet vertrokken. Of hoe stil hebben zij gedaan? Ik blijf me verbazen, want ze hadden me een pakkelarie aan spullen mee, dat wil je niet geloven. Dus hoe hebben ze dit in vredesnaam gedaan? Eén van de vrouwen had ook nog kleding in een plastic zak mee! Dat maakt altijd zo’n kabaal. Ik begrijp er niets van! 
We pakken in, maken een broodje en koffie, doen onze natte schoenen aan met droge sokken en gaan op weg! Het belooft mooi weer te worden! De lucht is blauw en de route mooi! Eerst moeten we uiteraard omhoog om uit de haven van Luarca komen. Glooiend via heuvels, wat stevige zandpaden! Steeds opnieuw zien we de zee!
Bijzonder, een grapje van de Camino, ik zie een seringenboom. Nog prachtig in bloei! Je ziet ze niet veel , maar meestal op de verjaardag van mijn moeder tref ik er een! Het was haar lievelingsbloem! Ik miste hem dit jaar! Was er een beetje sneu van! Maar nu, op de verjaardag van papa zie ik hem! Een knipoog? 
We hebben een rustdag vandaag. We lopen 14 km en dan hebben we een herberg. Daar zitten we nu inmiddels 1,5 uur buiten op het pleintje. Heerlijk. Het is een oud schoolgebouw. We slapen in een klaslokaal. Het andere lokaal is een soort gemeenschapsruimte. Het is een gebouw met veel potentie. Alléén smerig en stoffig! Jammer, ik denk als je een dag even flink aanpakt, ramen wast en goed zuigt en dweilt, rommel opruimt het een superplek is. Wat jammer dat dit niet gebeurd. Nú verslonst het en krijgt het een slechte naam! Ik wil hier wel een zomer zitten! 
De zon schijnt niet steeds overtuigend, maar momenten dat hij dat wel doet is een genot! Binnen is het zoals gewoonlijk stervenskoud! De enige andere pelgrim droogt zijn onderbroek en handdoek op een straalkacheltje! Het staat de hele middag aan, terwijl de zon schijnt en er een fris windje waait. Ik begrijp daar niks van! 

We doen de poncho’s en broekspijpen over de waslijn, evenals onze slaapzakken! We maken koffie en maken ons op voor uren chillen. Als de herbergier komt, horen we dat we kunnen mee eten. Er besluiten dat maar te doen,  ondanks de spaghetti die we hebben meegesleept! MijnMaatje maakt er een salade voor onderweg van! De herbergier wijst ons op een kustroute voor morgen. MijnMaatje zoekt hem na. Het lijkt goed te doen. De route naar de eerst volgende stad is 6 km en de kustroute 11 km. Na de grote stad is het nog 9 km of zo naar een herberg. We hebben gereserveerd, dan heb je ook de tijd om wat langer onderweg te zijn! Maar geen enkele voorziening. Ik vind dit niet zo erg. Thuis op zondag lopen we ook wel 10 km zonder koffie of iets te eten. Maar MijnMaatje maakt spaghetti. 
We zijn tot nu toe de enige pelgrims! Een verdwaalde pelgrim liet ons binnen.  Aan het einde van de middag zijn we met z’n 6! Jammer van zo’n herberg! 







Geen opmerkingen:

Een reactie posten