dinsdag 10 september 2019

Levende have

Vanmorgen was het een drukte van belang. Alle pelgrims de deur uit begeleiden... Het is een schitterende frisse morgen. De lucht is strak blauw en de zon staat laag en tipt net boven de berg uit. Het is zo prachtig.
Een van de pelgrims kan de afstand naar Saint Reverien niet volhouden. Dat is vanaf hier 31 km. Er is een herberg in Corbigny, het volgende stadje. Maar dat is een kleine 13 km. Dat is eigenlijk te weinig. Hij vraagt om een taxi. Nu moeten wij naar de markt voor preiplanten, dus de pelgrim brengen we maar weg. Vervolgens gaan we zelf naar de markt. Een prachtig marktje. Met levende have: kippen, eenden.... Maar ook gebraden haantjes, kaas en noem maar op.  We verbazen ons er over en ook over de hardhandigheid Ik koop een koffiefilter. Je hoeft dan geen papieren filters te gebruiken. Ik kende et fenomeen, maar hierop de mark lag deze.
Ook wordt er knoflook verkocht. Gevlochten strengen. Maar ook bossen. Van buurvrouw Carla hoorde ik dat deze erg lekker zijn. Daarom dit jaar een streng en 2 kilo bossen knoflook.  Manlief is er dol op. De vorige twee strengen hebben we tot februari gebruikt. Sinds mijn werkzaamheden in de de herberg breng ik altijd strengen knoflook mee naar huis. We eten het graag
Ik koop ook een stuk witte zachte melkkaas.  Ik betaal wel,  maar vergeet het mee te nemen. Erg dom. Bij de, Let op: nederlandse kaasboer, kopen we een stukjes kaas kaas. We mogen proeven. Mmmmm  Etty koopt nog een prachtige boodschappen mand. Bij de kraam van de preien zijn ook slaplanten. Ik koop er 12 voor thuis. Drie verschillende soorten. Ik kon ze in Nederland niet meer krijgen. We komen ook een kist appels. Die gaan er in de herberg ook wel doorheen. Bepakt en bezakt lopen we over de markt. We komen onze pelgrims weer tegen. Maar ook pelgrim Max uit Zwitserland, die van ons een lift heeft gehad.. Hij trakteert ons op koffie.  Hij waardeerde onze rit zeer. Zo zitten we in een zacht zonnetje op een terras. Max vertelt ons dat hij erg ontroerd was over de muziek die de 's ochtends bij het ontbijt laten horen. Hij at later omdat hij met ons mee reed. Het zijn Gregoriaanse gezangen. Ik moet zeggen dat ik zelf er ook ongelooflijk geraakt door wordt. Zeker als we het live horen bij de nonnen in Vezelay. Hij was ook erg onder de indruk van de aanpak van de herberg qua betaling. We werken via Donativo. Je betaalt wat je kunt betalen. Als je wat meer geeft, kan iemand, met minder geld ook meedoen. Een christelijke gedachte, die er volgens hem niet dik bovenop lag.
Na een half uurtje, Max zat duidelijk op zijn praatstoel, gaan we weer verder. We moeten ook nog aan de bak in de herberg. Er staan geen pelgrims in het boek, maar ze kunnen natuurlijk wel komen.
Bovendien de klussenlijst is ook nog lang niet af.
Thuisgekomen eten we een broodje en stropen de mouwen op. In mijn geval: Ik doe mijn lange broek uit en mijn korte broek aan. De preiplanten roepen. Ik maak 50 gaten. dat lijkt makkelijk maar is hier een heel ding. met een dikke hamer en een stok maak ik de gaat. Onder het timmeren van het wijsje"Mieke heeft een lammetje". Ik maak drie keurig regeltjes.
De prei planten zet ik in het water. Knip een stuk van de wortels af en zet ze in het gaatje. Ik giet er water bij en laat het gaatje open. Pas als ze zijn aangekomen, mag het gaatje gevuld worden met grond. Er moet ook nog mest bij, maar dat kan ik niet vinden. Ik zet de slaplanten in plastic wortelbakjes. Ik kweek ze hier verder op en dan kunnen ze thuis in potten

Dan belt Mijnmaatje. We buigen ons samen over internet. Wat een gedoe is dat. Het werkt niet goed. Ik krijg mails niet binnen. Mijn share point synchroniseert niet goed. Waardeloos. Kost veel tijd en gedoe.

Yvonne schuurt luiken, Etty, later helpt Yvonne ook,  zet de tomettes in de herberg in de lijnolie. Het ruikt een uur in de wind. Maar de tegels glimmen. We kunnen al wat klusjes afstrepen.

Tegen een uur of zes blijkt er geen pelgrim binnen te komen. We maken een salade en in de oven bakken aardappelblokjes. Lekker hoor!  Mijn eigen gemaakte formage blanc is wat dun, daar maak ik maar een smoothie van. Maar is ook wel lekker, maar niet zo lekker als de eigen gemaakte yoghurt.

Na het eten lopen we nog een eindje. We kijken of de noten al rijp zijn dat is niet het geval, maar we vinden nog wel weer nieuwe druiven. We zien de zon onder zakken. De lucht kleurt diep rood. Weer een schitterend gezicht. De derde dag is voorbij.



















Geen opmerkingen:

Een reactie posten