We gaan van Lourenza naar Mondenedo, een grote stad en daarna na een dorpje Abadin. Op internet staat dat de bus niet stopt in Mondenedo, maar dat doet de bus wel. Jammer voor de Fransen die tegelijk met ons bij de bushalte stonden en naar Mondenedo willen en een bus van een uur later hebben gepakt. In de bus zien we Jasmijn weer. Zij heeft ook al een paar herbergen geslapen waar wij steeds waren. Zij moet de 16de aankomen in Santiago en heeft dus ook niet genoeg tijd. Zij gaat alvast door naar Baamonde om vandaar uit de laatste 100 km te lopen. Ze is bang dat zij haar Compostela niet krijg als ze de laatste 100 km niet heeft gelopen. We doen de laatste 2 etappes met de bus, want deze heb ik al drie keer eerder gelopen.
De broeken en het onderhemd was droog. Maar de t-shirts, de handdoeken en de sokken niet. Deze dus maar nat mee in de tas. Volgens mij is de was gewassen met Marseillezeep. Een beetje een weeïge geur. De geur van de was en de hond doen me geen goed. Door het late eten ben ik 's morgens toch al niet al te best. We besluiten om zo snel mogelijk uit het huis te zijn. Kan de jeuk niet zo goed meer verdragen. En zo lopen we om 7.30 uur al door het stille stadje. Bij de bushalte moeten we nog een half uur wachten. Tijd voor een kop koffie.
Het busritje gaat uitstekend en we zien de landschappen aan ons oog voorbij gaan. We zijn in Abadin voor we het in de gaten hebben. Soms staan bij dorpen geen naambordje. Erg lastig, want je hebt geen idee waar je dan bent. Op een bankje in de zon nuttigen we ons brood. En om 9.30 uur zijn we echt aan de wandel. In korte broek en t-shirts. De route is volgens het boek niet zo mooi. Je zou erg last hebben van de aangelegde snelweg. Soms hoor je wat verkeer, maar de snelweg is goed verstopt. We lopen langs prachtige weggetjes. Het lijkt al wat op de wegen voor Santiago. Van die weggetjes tussen boomwallen in. We komen in een landschap dat niet zou misstaan bij de Drentse À. Helaas ook met de erbij behorend struweel. En inderdaad vol met berken. Dat heb ik Spanje nog nooit eerder gezien. Het gaat redelijk. Het blijft droog tot de laatste km voor de herberg. Dat valt de regen met bakken uit de hemel. Ik merk dan ook pas goed hoeveel last ik heb van de hooikoorts. Ik neem een van mijn laatste tabletten. Ik ben erg benauwd en snotverkouden. Dikke pech dus. Het is koud en tot overmaat van ramp zijn de douches ook koud. Bibberend kruip ik om 15.30 uur in bed en om 19.00 uur word ik wakker. Het gaat gelukkig wat beter. De regen valt nog steeds met bakken uit de lucht. MijnMaatje heeft geen boodschappen gedaan. We hopen dat we morgen een winkel tegen komen, want anders hebben we een probleem. We gaan met een groepje pelgrims naar de bar. We komen helaas pas om 21.00 uur eten. Gelukkig krijgen we een pintos om de ergste trek te stillen. Van Tilly krijg ik nog wat histamine tabletten. Zij heeft er genoeg. We hopen dat we morgen in een ander landschap komen. Ik vertelde Tilly dat ik de tabletten heb gebruikt voor de bedbugs. Zij doet een mouw omhoog en ik zie dat zij er ook onder zit. Ze wist niet dat je histamine tabletten kon gebruiken. Het blijkt in zo'n oude schoolherberg te zijn gebeurd. Wij hadden toen net een privat albergue. Heb ik dus mooi geluk gehad.
MijnMaatje heeft weer een blaar. We hebben al een stukje rand van zijn inlegzool weg geknipt. Ik trek er weer een draad door. Wel vervelend. Elke stap die je zet heb je er last van.
Dan begint om 21.00 uur de maaltijd. We zijn met een groepje van 6 pelgrims. Oude bekenden. Het bestellen duurt wel een kwartier, ze krijgen dagelijks anderstaligen over de vloer een kleine moeite toch om het menu te laten vertalen.....
Maar het eten is uitstekend. Zelfs meer dan uitstekend. We krijgen een stuk vlees waarvoor je in Nederland wel 20 euro voor moet geven. Ik had spagettie vooraf. Toen een sudderlapje. En als toetje een stukje kaas met kweepeer. Heerlijk. Met brood en wijn en voor 11 euro. Dat is toch geen geld.
Morgen lopen we naar Baamonde. 22 km. We duimen dat het droog is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten