vrijdag 22 oktober 2021

Dag 5 Van Goch naar Kevelaer

Het einddoel is gehaald!  We zijn in Kevelaar, Kevelaer zoals ze hier zeggen, beland. Kevelaar is een klein Duits stadje. Maar sinds 1642 een bedevaartsoord. Hendrik Huisman kreeg in 1640 tot 3 maal toe de opdracht om een kapel te bouwen voor Maria. 
Bezoekers van de kapel genazen er van hun kwalen en al gauw werd dehydratie stadje een bedevaartsoord! 
Nog steeds bezoeken pelgrims deze stad! Er is een groot Lourdesachtig onder komen, waar vieringen kunnen worden gehouden!! Dat naast de basiliek en een hoeveelheid kerken en kapeltjes!

Het was een prachtig route vandaag. Maar ook een prachtige dag! Het ontbijt in het hotel was heerlijk!! Broodjes en yoghurt met vruchten.  Eieren, kaasjes, tomaatjes. Wat een verwennerij! Het weer werkte super mee! Het was fris, maar de zon scheen! We liepen het eerste stuk langs de Nieser. Een prachtig stroomdal landschap! Onderweg zien we een houten kruis “Wandelt in liebe” zo super mooi en zo toepasselijk voor deze tocht waar verdraagzaamheid een onderdeel van is. In de mis van vanavond horen we het toevallig nog een keer. “ Verdragen kun je uit liefde! “ Hoe mooi komen dingen samen! 
Rond het middaguur bereiken we een Duits oorlogsbegraafplaats. Sober, maar prachtig in eenvoud! 
Wat een verdriet ligt hier. De graven zijn gebundeld in groepen van drie. Samen in een ronding. De route lopen we ook in het kader van 75 jaar Vrijheid. Sommige mensen stoppen voor een koffie. Maar wij gaan door! 
We lopen in de zon langs de rivier en buigen na een Schols het land in. Kevelaar roept! Na een veld met koolzaad doemt de toren van Kevelaar op! We moeten nog wel bijna 2 km door het stadje lopen. We zijn er vroeg en nemen daarom een kop koffie! Ik verken Kevelaar dan nog een poosje in mijn eentje. Veel winkels met kaarsen, teksten en boeken. Een echte bedevaartplaats!  Rond een kerk branden kaarsen en ik zie veel zieken in een rolstoel. 
Dan treffen we ook de buurvrouwen van de Vredesvlam. Wat leuk dat zij ons komen op wachten. Om 17.00 uur zullen we elkaar treffen in de kerk en zullen dan de meegebrachte kaarsen aansteken. Die van mij is nog in Hengelo. En die van MijnMaatje is op het laatste moment spoorloos. Dan arriveren de fietsers. Deze zijn net op tijd. We steken de kaarsen aan in de hal van de kerk. De buurvrouwen die ons de kaarsen hebben gegeven zijn erbij. De kaarsen zetten we in een kring op een ijzeren plaat en verbeelden een pelgrimstocht van vrijheid, vrede en verdraagzaamheid! Als de kaarsen allemaal aan zijn, zingt een meisje toevallig als start van de dienst een prachtig lied!! Het klinkt zo mooi! Het is de naamdag van paus Johannes Paulus. Daarom is de dienst extra feestelijk! En het is een feestje! Zonder kleerscheuren is iedereen de tocht goed doorgekomen! Met elkaar staan we tijdens het lied rond de kaarsen. Een bijzonder moment. 

Na dit ”sacrale” moment is het tijd voor pragmatisch zaken, zoals daar zijn de slaapplaatsen en het diner. We verblijven in het Priesterhuis. Er zijn 2 of 3 persoons kamers. Het is er prachtig in eenvoud. Het eten is ook eenvoudig, doch voedzaam! Vis( het is vrijdag)met aardappelen en sla en chocolade pudding toe! 
En dan is deze dag voorbij. Ik heb geen tijd voor douchen gehad en zit nog in mijn wandelbroek en schoenen dit blog te schrijven! 
Morgen gaan we met bus naar huis! Wat is het gedicht van  de pelgrimspas toepasselijk!

“Wat je ook mag bewegen
Geniet van het landschap 
De stilte 
word een met de natuur.
relativeer op je weg grote zaken.
En verwonder je over de kleine dingen die je worden gegeven.
Prijs je gelukkig dat je dit mag doen.”

Met dit gevoel sluit ik de dag af! Morgen het allerlaatste moment! 

Klik hier voor de film! 








Geen opmerkingen:

Een reactie posten