dinsdag 5 mei 2020

De twintigste dag van de Camino anders dan anders... "wees dankbaar voor de mensen in je leven"

Het was een heerlijke zonnige dag. Maar zoals gewoonlijk hier wel koud....... ondanks de zon. We hebben toen we 25 jaar in het onderwijs werkten van de kinderen van de Piersonschool regenjassen gekregen. Deze hebben we nu al 12 jaar. Elke fietsvakantie hebben we er plezier van en ook nu komen ze weer goed van pas. MijnMaatje een blauwe en ik een rode. Met een rode rugzak en de witte benen was MijnMaatje net de Nederlandse vlag die we veelvuldig vandaag tegen kwamen. Het is 5 mei en vanaf alle kerktorens wappert de Nederlandse driekleur.

De dag stond in het teken van allerlei spreuken en symbolieken:
Diaan, onze Camino vriendin, stuurde een tekst vanmorgen: "Wees dankbaar voor de personen in je leven, ze zijn gestuurd om je iets te leren".
In een winkel in Koudum stond   "Om jo dreamen te folgjen, moatte jo earst wekker wurde".
Op een oude school in...  stond "De vreeze des Heeren is de bron van alle wijsheid".
En we kregen bericht dat we mee konden doen met een webinar van dokter Tamara van de VGZ  " sociale verbinding en zingeving". MijnMaatje is fan van dokter Tamara.  Over dit fenomeen waren we ook een hele tijd zoet. Wat betekent nu zingeving precies? En dat een zorgverzekering zich daarmee bezig houdt.

Nu deden we vandaag een lange wandeling, dus we hadden ook lang de tijd om erover te hebben! Het is lastig om te genieten van het wandelen, als je weet dat collega's van school druk zijn met de voorbereidingen om de kinderen maandag te kunnen ontvangen. Terwijl mijn team het ook nodig heeft om bij te tanken... En ik dan hier aan de wandel, te genieten van de prachtige blauwe luchten en het groene land waar boeren hard aan het werk zijn om hun eerste kuil binnen te gaan halen. De roodwitblauwe vlaggen, het gele koolzaad in de bermen...  Ik heb de neiging om terug te gaan richting auto en richting de Achterhoek te karren. Ik schiet er niets mee op, want ik zou ook daar niet naar school mogen. Want hoewel het hier heel goed gaat met de hooikoorts, nies ik er vrolijk op los en snifferig ik vreselijk. Nu ik weet wat met name het niezen doet, merk ik dat 1,5 meter nog wel heel dicht bij is eigenlijk. Als ik goed moet niezen, dan heb ik nog wel een grotere reikwijdte. Maar ik heb gelukkig geen last van de ogen en mijn keel en ook de jeuk op mijn hoofd is weg. Maar het voelt gewoon niet goed.

Dan komt een appje binnen van Broerlief met een foto met een bankje. Ter herinnering aan mijn vader heeft hij namens ons een bankje geplaatst ergens bij het land van pa. Tja en dan de spreuk van Diaan "Wees dankbaar voor de personen in je leven, ze zijn gestuurd om je iets te leren". Dubbel hoor in de relatie tot mijn vader. Ik heb veel aan hem te danken, maar ook dank zij hem veel om af te leren. Het nu niet kunnen genieten terwijl een ander WERKT!!  Werk is zo'n groot ding geworden.
En ook weer bijzonder, toen MijnMaatje en ik uitgerekend vanmorgen op onze vlonder zaten om 7.15 uur met een kop koffie, lukte het me bijna niet om 10 minuten op de stoel te blijven zitten en alleen maar te kijken en me te koesteren in de zon. Ik moest blijven zitten van hem. De spreuk over "ledigheid...."  heeft me alle dagen in zijn greep.  Je moet eerst "wakker worden" om dit te begrijpen, begrijp ik.

Halverwege de wandeling staat een kraam met boeken. En daar tussen vind ik een gedichtenbundel: "Geluk gewenst" ik doe het open en vindt dan:

Je bent een prachtig mens
uniek en niet te kopiëren.
Dank je wel dat ik je ken
mijn leven met je delen mag
en onze tranen en onze lach.
Je bent een prachtig mens!

En voor me loopt dat prachtige mens, dat me leert, me scherp houdt, me met compassie leert kijken naar de wereld en haar mensen, in blauwe jas, met rode rugzak en witte benen en een  Catweazle Corona kapsel!


\









Geen opmerkingen:

Een reactie posten