woensdag 20 mei 2020

De vijfendertigste dag van de Camino anders dan anders " Wêr is dat feestje?"

Tollend van moeheid en slaap zit ik nog even aan het blog bij te werken. Te moe om er echt wat van te maken. Op de achtergrond muziek met zang van Kinga Ban. Eigenlijk tot een jaar geleden nog nooit van gehoord. Bij toeval kwam MijnMaatje via You tube achter haar muziek en vervolgens achter haal verhaal. Als hij tot rust wil komen draait hij haar muziek. Inmiddels weten we dat ze overleden is aan kanker en 3 kleine kinderen achter liet. Sindsdien moet ik huilen als ik echt naar haar liedjes luister.  Nu zingt ze haar nummer: "Als ik er niet kan zijn, ik weet dat je bent... in goede handen." Dan komen bij mij de waterlanders al.
Een fijne drukke dag...vol emoties. Ik had de wekker gezet, want MijnMaatje moest voor zijn eerst Teams vergadering om 8.30 uur achter zijn laptop zitten. Zonder een kop koffie doen we gauw even een looprondje. De eerste dag dat wij hier waren kwamen we op een wandeling iemand tegen en die zei "Rondjes zijn altijd 6 , 7 km en een groter rondje het dubbel en een nog groter rondje een drie dubbel." En dat is zo hebben we ontdekt.  De wegen zijn overdag altijd, maar 's morgens druk, want dan rijden mensen in etappen naar hun werk. Een groep rond kwart over zeven en een groep om kwart voor acht, een groep om kwart over acht. Fietsende kinderen die op weg naar school zijn. Dus als je precies tussen kwart over  zeven en kwart voor acht bent kun je rustig lopen.
Dan buffelen we tot 12.30 uur. De scholen gaan op 8 juni weer open. Dat is fijn, maar de regels komen volgende week. Dat is niet zo fijn.
We ontdekken dat de boer 50 is geworden. Raar hoor dat je niet even een hand kunt geven. Dus het is weer feest op het erf. Ze hebben 29 mensen gevraagd, blijven ze net onder de grens van 30 en 1,5 meter is ruim te doen hier.
Maar dan hebben wij ook een klein feestje. Zoonlief met vriendin komt op bezoek. 23 februari hebben we ze voor het laatst gezien. Zo fijn, echt een feestje. En dat vieren we uitgebreid met gebak en we eten heerlijk een tapas maaltijd buiten in de zon. Voor de derde keer deze periode.  Zo'n fijne dag en ik kon gewoon een rokje aan. Heerlijk.
En we merken voor het eerst ook dat de avonden langer worden en niet zo koud zijn.We fietsen een lekker rondje in de avondzon.
Waar gaat het eigenlijk over.... maar als de kinderen komen, de zon schijnt, het gaat goed met onze buren familie Meerkoet, dan is het leven een feestje, ondanks de Corona. Daar denken we morgen wel weer aan.







Geen opmerkingen:

Een reactie posten