Na de toch wel inspannende dag van gisteren, doen we vandaag rustig aan. Even wat werk, wat genieten van het mooie weer een boodschap! De pollen hadden/hebben me toch te pakken. Gelukkig niet zo erg als in de Achterhoek, waar de kleur van de app ROOD is. Maar toch. Met oogdruppen, tabletten, vaseline in de neus en zonnebril op en vooral "niet wrijven" lukt het. Ik ben gelukkig niet benauwd, maar voel me ook niet top.
Ik schrijf in vorige blogs wel een eens over "vluchten voor de pollen". Dat is ook zo, maar dit mag ik in de context van vandaag geen vluchten meer noemen.
Op het kerkplein van ons dorp staat een Oekraïense auto. Oud, een museum stuk. Maar dan is de oorlog wel heel dichtbij ineens. Bijzonder dat nog geen twintig meter van de auto de World Peace flame brandt...
De pudding is op en gezien het bovenstaande zijn er ergere dingen, maar in de buurt van Arum hadden we een bord aan de kant van de weg zien staan met "Boerderijmelk". We gaan op onderzoek uit om eens te kijken wat dit is. Een immens grote boerderij! Een melkveehouderij! Geen tap of zo. Maar wel een telefoonnummer. We bellen en de boer komt er aan. We raken aan de praat. Letterlijk van uit de tank vloeit de melk. 2 Lier voor ons. Hij moet een halve kilometer over zijn boerderij lopen, praat een kwartier met ons, levert ons 2liter melk voor 2 euro. "Dat kan toch niet uit? vraag ik hem. "Verdienen is niet het belangrijkste!" Het gaat hem om een directe lijn burger - boer, maar vooral dat kinderen leren dat de melk van de boerderij komt en niet uit de fabriek. Het blijkt dat hij twee avonden per week "los" is. Dan staat hij bij zijn tank! We noteren de dagen, want ik wil deze jongen niet zo uit zijn werk halen steeds. En zeker niet voor 2 liter! Interessant om zo een kijkje in het leven van zo'n bevlogen boer te horen. We fietsen door naar Franker en MijnMaatje pleegt af en toe een appje of belletje!
We hebben een paar boodschappen te doen en we hebben van de campingbaas een kaartje voor een kopje koffie met koek in het Martenahuis. Daar gaan we natuurlijk daar. En wat dit betreft, is het een onverwachte belevenis. Er blijkt een tentoonstelling te zijn. "Kibboets op de klei." Er blijkt vanaf 1934 tot 1941 een Joodse landbouwschool in Frankere te zijn geweest. Jacob Bramson, een dokter daar in de buurt heeft er film opnamen van gemaakt. De beelden zijn gemaakt tussen 1937 en 1939. Jacob was initiatiefnemer en medeoprichter van de kibboets. Veel mensen in Frankere wisten niet eens van het bestaan hiervan. De beelden van 8mm zijn door de zoon van deze man geschonken aan het Fries museum.
De kibboets in Franeker was een hachsjara , een Joodse landbouwschool waar jonge zionisten zich bereidden op emigratie naar Palestina. Er zijn meer dan tachtig jonge Palestinapioniers gewoond. Ze liepen stage bij boeren in de omgeving van Franeker en op de tuinderijen van Groot Lankum. Op de kibboets zelf kreeg ze Joodse vorming en leerden ze Ivriet (modern Hebreeuws), de taal die de Joodse immigranten in Palestina gebruikt. De landbouwopleiding duurde 1 à 2 jaar en leverde een Palestinacertificaat op. Bijna de helft van de kibboetsbewoners is ook daadwerkelijk naar Palestina geëmigreerd, de meesten voor de oorlog, een aantal na de oorlog.
Voor de laatste groep bewoners was emigratie na het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog mogelijk meer mogelijk. Zij bleven op de kibboets wonen tot 21 november 1941. Toen vielen de Duitsers samen met de Franeker politie de kibboets binnen en arresteerden de aanwezige bewoners. Twee bewoners konden vluchten en tien werden via de gevangenis in Leeuwarden naar Westerbork overgebracht. Zijn zijn er 21 bewoners en oud-bewoners van de kibboets in Franeker slachtoffer van de holocaust geworden.
Hoewel heel sober, waren beelden en borden indrukwekkend. Wat een verhaal. Vooral dit sprak me aan:
Thuis gekomen ben ik bang, dat de melk karnemelk is geworden of boter. We zijn veel langer weg geweest dan gedacht en met deze temperaturen.... Maar het valt mee. Ik maak wat yoghurt en natuurlijk brandt dit gelijk aan. Inductie koken vraagt net wat beter opletten als gewoon op gas. Hoewel daar de zaak ook mij wel eens ontglipt. Maar de inductieplaat maak je sneller schoon. Helemaal "zen" geheel volgens mijn therapie kook ik de pudding. Ik sta echt een kwartier te roeren. dat ligt niet aan de inductieplaat, maar deze griesmeel heb ik gekocht bij de Syrische winkel in Zelhem. Ook over deze mensen kan ik wel een blog weiden, maar vandaag maar even niet. Zo interessant. Heerlijke griesmeel, lekkere dikke korrel, maar het is geen snelkook griesmeel. Ontspannen doe ik de pap in de vorm en het ziet er lekker uit!
Geen spreuk van de Gelukskalender vandaag. Met deze spreuk kan ik niet zo veel, zeker niet n.a.v het bezoek van de tentoonstelling. En met de spreuk van de Gezondheidskalender nog minder "Wist je dat je voor 6 paaseitjes een uur moet wandelen?" Dat willen we toch helemaal niet weten! Maar ik deel graag een tekst van een van de tentoonstellingsborden "Eens wordt er weer juichend geoogst!" Ik hoop voor iedereen met problemen en verdriet, klein en groot, dat deze spreuk zal gaan leven! maar speciaal voor de mensen, boeren in de Oekraïners wens ik hun dit toe!
Mijn habit tracker van deze dag:
Genoeg water gedronken: 👍Ochtend beweging: 👍 naar Franeker gefietst
Ademoefeningen: 👍
EFT oefening: 👍 2 x
Beweging : aantal stappen: 6000, te weinig
Antal uur 250 stappen gezet: 14
Waar ben je blij mee: het prachtige weer
Wat kan beter: leven in een vrij land
Diner: wraps
Geen opmerkingen:
Een reactie posten