Wat een weer is het hier. Uit de wind heerlijk warm en zonnig, maar in de wind minstens windkracht 5... Wat een heftigheid. De hele tijd hoor je de wind. Het blaast door het huisje heen. Ik moet weer denken aan de weken in de blokhut 2 jaar terug. We sliepen toen met een muts op. Nou, dat kan hier momenteel ook.
Zo langzamerhand loopt deze Camino tot zijn einde. Bizar vind ik het dat ik hier zo gezond ben en in de Achterhoek ziek. Ik hoop dat het pollenseizoen voor mij daar voorbij is. De ene jaar is dat wel zo en het andere jaar niet. Ik leer steeds meer van hoe het verloop van de pollen per soort verloopt. Denk ik dat ik goed zit in Friesland, blijken de twee afgelopen jaren "milde" berkenpollenjaren te zijn. Maar goed, afgezien van de valpartij, heb ik, hebben wij hier een goede tijd.
Misschien was de valpartij ook wel nodig. Ik werd nu echt gedwongen tot een versnelling lager leven. Geen hardlopen en vervolgens 23 km lopen of hardlopen en 90 km fietsen. Ik loop kippeneindjes, haak, lees de Margriet van de camping, luister naar luisterboeken. Alleen echt een boek lezen is lastig. Vind veel romans gewoon niet leuk meer. Ik kan me er niet bij "dulden".
Na 14 dagen kan ik inmiddels weer wat kilometers lopen. Niet te lange stukken fietsen gaat ook. Zwemmen gaat als een tierelier. Maar aankleden en op een been of lang zitten....dat is nog wel een ding.
Vandaag was ik weer alleen. En had ook geen auto. Ik had geen plan voor een TOPDAG. Na een dag Leeuwarden gisteren, was een rustdag ook een betere optie. We zijn beginnen met hardlopen, maar dan 2 minuten hardlopen afwisselen met 2 minuten wandelen. Vervolgens vertrok MijnMaat naar zijn afspraak. Ik heb een paar uur gewerkt. Toen naar het zwembad gelopen. Een fikse wandeling, foei wat een wind. De fiets was geen optie. Ik heb bij 50 minuten gezwommen. 1425 meter en 57 banen volgens de Fittbit. Het moeten er altijd een even aantal zijn. Dus 58?? Daarna heerlijk in de beschutting bij het zwembad een uur in de zon gehaakt. Heerlijk. Vervolgens zag i in de app dat MijnMaatje alweer bij Bolsward was. Ik heb me gauw aangekleed en van de rand van het dorp kon ik met hem richting het tiny hous.
Aan de ene kant baal ik van het feit dat ik niet kan lopen. Had graag het Odolphus pad afgemaakt en begonnen aan het Elfstedenpad. Maar de winst zit het goed kunnen slapen, geduld hebben om een halve zak walnoten kraken in de zon, na het zwemmen een uurtje haken en zo. Ik denk dat het leven van de afgelopen dagen was, zo als de psycholoog het bedoeld had. Ik denk dat ik, ondanks dat het geen fysieke Camino was, toch weer zeer opgeladen thuis kom. We hebben goede weken gehad.
Een versnelling lager leven hebben we hier flink kunnen oefenen. MijnMaatje hoorde toevallig vandaag net over een podcast " Het derde leven". Het blijkt dat toch een groot deel van de mensen in een gaat vallen. We denken dat we daar niet zo'n last van zullen hebben. We hebben veel hobby's en denken ergens ook nog wel weer wat werk te kunnen doen. We laten ons verrassen.
Maar ook zo'n leven hier heeft ook Camino kenmerken. De ontmoetingen die we dagelijks hebben zijn veel. Zo heeft de eigenaar van de camping ook in het onderwijs gewerkt en heeft de Nationale Onderwijsprijs in 2017 gewonnen. Met een prachtig project dat nu eigenlijk door heel Nederland wordt gebruikt. Het badpersoneel van het zwembad zijn ook geweldige bevlogen en betrokken mensen. De fietsers die hier aan komen. De opa met de kleindochter. Het bezoek aan het Repair Café in Bolsward. De meneer uit de gevangenis gisteren. De zangeres uit het toneelstuk "Sperrgebiet" Wat een inspiratie en ervaring!
De spreuk van vandaag komt van de mensen van Vertellis. Ook zo'n inspirerende groep. Het leven is goed hier. Maar zei zeggen:. "Vaak blijven we in onze comfortzone zitten. Veilig en vertrouwd. Maar de lessen, magische momenten en unieke gebeurtenissen liggen juist BUITEN onze comfortzone." Dus bij deze de opdracht: Wat voor iets spannends zou jij de komende tijd kunnen ondernemen? Wij gaan per 1 augustus stoppen met onze banen. Wat we gaan doen??? Geen idee! Het goede leven laten we los, we gaan voor een geweldig leven. Hoe dat er uit ziet? Geen idee, we laten het gebeuren.
Voorlopig gaan we nog 2 dagen voor het goede leven! Met vanavond al iets heerlijks: uit eten! Voor het eerst in deze 3 jaar Friesland. Maar het geweldige leven komt nog wel! Na de zomer!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten