Het zou vandaag gaan regen. Het programma hebben we er gisteren op afgestemd . ‘s Morgens boodschappen en ‘s middags inmaken, schoonmaken en verstellen. Bij het opstaan echter, scheen een klein mager zonnetje. Niet de voorspelde regen. Wel een meevaller. De mannelijke zieke pelgrim voelde zich na een bezoek aan de herberg, opgefrist en herboren. De jonge vrouwelijk pelgrim voelde zich nog niet zo goed. Ze hoefde vandaag maar 10 km, met wat extra support en de belofte dat wij haar zouden halen als het niet ging, ging ze op pad. Met gloednieuwe schoenen die nog niet waren belopen (ze was gisteren met de taxi gekomen) zette ze haar eerste stappen op het Camino pad. Ze wilden nog wel een dagje blijven. Maar omdat ze toch een keer moet gaan, hebben wij haar maar een duwtje in de rug gegeven. Jammer dat je niet hoort hoe het met haar afloopt.
We starten richting Corbigny naar de Atac. De staafmixer is in de strijd om mirabellen en appels te pureren gesneuveld door een mirabella pit. En in de herberg kun je niet zonder staafmixer. Je kunt ook veel met een zeef, maar die moet je ook weer schoonmaken.
Het blijft wat aarzelend met de zon, maar ook met de regen. We halen alle het fruit binnen, zodat we alles bij de hand hebben. We gaan helemaal los op tomaten, mirabellen, handperen op sap. De oogst is prachtig om te zien. Van de schillen van de peer en een een mixerkom vol vlierbessen, maken we nog een klein litertje sap. Zonder toegevoegde suikers. Bij elke loop in de tuin eet ik een paar mirabellen. Elk uur kunnen we een schaal rapen. We hebben helaas niet genoeg potten. We bedenken allerlei oplossingen om het fruit te verwerken. Gedroogde appeltjes voor appelthee, vruchtensappen, gelei.
We besluiten dat we de beschikbare potten gebruiken voor fruit dat er anders nooit is. Dus de handperen en de vijgen. De appels proberen we zoveel mogelijk ongehavend op roosters de kelder in te krijgen. En de rest? Er zijn geen buren of netwerk waar je meet kunt delen.
Het wordt warempel nog warm. We turen naar de lucht, maar de regen blijft verre.
Er verschijnen geen pelgrims. Daarom maken we er een makkelijk avond van, met warps met restjes en fromage blanc met allerlei soorten fruit.
We besluiten buiten te eten, maar onder het afdak. We zitten nog niet en de regen gaat aarzelend van start. Gestaag blijft het wel een uurtje regenen. Dat is geweldig voor de natuur. De ervaring leert dat de bramen enzo dan met de dag dikker worden. De bramen blijven dit jaar aan de struik. Er zijn geen potten, dus geen jam. Ik doe nog een poging om te kijken of we het afdak schoon kunnen krijgen. Vanuit het slaapkamerraam kunnen nu het regent even flink poetsen. Helaas zonder zichtbaar resultaat. Morgen maar eens verder kijken hoe dit moet.
Wel rustig zonder pelgrims en om half negen zitten we aan de avond thee. Armo heeft ons geleerd om de open haart aan te steken, maar helaas te het niet nodig. Het is te warm. En de komende dagen schijnt het prachtig te worden qua weer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten