Op notenjacht en andere zaken

Menu:

Gele courgette soep met gember

Snijbiet met kaassaus, penne en tomaten salade en kleine courgette 

Toetje Clafoutis

Vanmorgen Schijndel zon al weer heerlijk toen we op stonden. Er is zoveel te doen, dat je niet goed kunt kiezen waar je aan zult beginnen. Na het eten gaan Etty en ik eerst weer noten rapen. Op de plek waar we de vorige keer ladingen vonden zijn alle noten kapot. Of opgegeten of kapot gereden. Opgegeten lijkt mee niet, want wie knaagt in een nacht zoveel noten kapot. Met de trekker kan, maar ligt ook niet zo voor de hand. Maar goed, deze noten zijn niet meer beschikbaar. In de bomen hangen noten zo groot als dikke eieren. Maar ze zijn nog niet rijp. Misschien dat het nog lijkt voor zaterdag. 

Terug gekomen in de herberg is Yvonnedruk bezig met de bedden. Ze moeten winterklaar worden gemaakt. Dat betekent alle hoezen wassen, elektrische dekens er op, hoezen van de dekbedden wassen. Er passen maar drie tegelijk in de machine. Als je er dan 14 moet was... en nog 14 hoezen en dan nog de normale was. 

De noten moeten worden gepeld. De notenschillen geven een vreselijke kleur aan je handen. Mijn handen zien er dan ook verschrikkelijk uit. Eerlijke werkhanden, maar wel erg zwart. 

Ik stort me op de koelkast van de voorraad kast. Het fijn werken als je resultaat van je werk ziet. In de tuin regent het mirabellen. En ze zijn zo lekker zoet. Heerlijk. Maar er zijn al zoveel potten mirabellen.

We plukken  appels en brengen ze naar de kelder op roosters. In de middag nemen we een tijdje pauze. Als we ons net goed hebben geïnstalleerd arriveren de pelgrims. Aardige Nederlandse mensen en ze hebben veel route gelopen. Veel gespreksstof dus. Ze zijn wat ouder. Ze hadden erg veel last van de warmte. Ze kwamen speciaal voor de tentoonstelling in de herberg van de schilderijen van Rein van Uden. Daar zal ik ook nog een keer wat schrijven.

Om 17.00 uur beginnen we met koken. Elk doen we een gerecht. En net als we flink in de weer zijn, horen we een trekker. Een week te laat, of ook verkeerd genoteerd in het boek. Alle pitten op zacht vuur. Het is een hele happening, want de auto’s moeten van de plek en buiten de port. De trekken met de wagen er in. Het zou ongeveer 2 Sterre zijn. Het ziet er uit als 3 KUB. Maar het is natuurlijk niet netjes gestapeld. Dat betekent morgen even flink buffelen. Leuk. Daar heb ik wel zin in. Je maakt hier wat mee. Koken, de groentetuin, sapkoken, inmaken, schilderen, dakgoten schoonmaken. 

De maaltijd is een succes en de pelgrims hebben veel verhalen. Voor je het weet is het 22.00 uur.. Niet meer veel puf voor het blog. Mijn stappenteller zegt: elke dag wel 15000 stappen zonder een wandeling. Een korte impressie dus.