Het wordt eentonig! Maar de wandeling van vandaag was geweldig! We liepen in alle vroegte, na een lekker ontbijtje, Villaviciosa uit.
Handschoenen aan! Voor de eerste keer deze Camino! Maar de zon schijnt en het is prachtig! Dit stuk heb ik nog nooit gelopen! Je kunt van Villaviciosa naar Oviedo lopen en dan beginnen aan de Camino Primitivo! Dat hebben wij al een keer gedaan! We hebben ook de lange Camino del Norte wel gedaan, maar in verband met de tijd hebben we deze route met de buis gedaan! Prima toen, maar nu gaan we er toch echt aan geloven! De route brengt ons tot camping Deva aan het begin van Gijón! Hij 24 km lang met 800 hoogte meters. We hebben zo’n goede conditie dat ik nooit zweet! Behalve met te veel kleren in de poncho. Maar verder… Nu na de eerste kilometers klimmen heb ik toch een natte rug! Mijn Merino shirt komt me eindelijk goed van pas!
Bij het begin komen we een Nederlands echtpaar tegen! Dat gebeurt zelden. Ik val gelijk dan mijn eerste plaats als oudere af! Deze mensen zijn zeker 8 tot 10 jaar ouder! Met verve zijn zij nu de oudsten. Het blijkt dat ze vandaag de eerste wandeldag hebben. Vorig jaar moesten ze de Camino Portugees stoppen in verband met knie problemen van de vrouw! Een mooie dag om te beginnen denk ik! Kun je na een dag al weer stoppen, want qua klimmen is dit de ergste etappe van de hele route tot nu toe!
Bij de eerste stop drijft iedereen al de kleren en schoenen uit! Het zal je eerste dag maar zijn! Kom je schoon en fris aan, kan je gelijk wassen! Dit moment is tevens het uur der waarheid. Het is weer zo’n startpunt. Hoevéél pelgrims zijn er onderweg? We maken de balans op! Er zaten in ons hostel 10, in de andere 16 en nog wat in een hotelkamer. Het zijn er zeker geen veertig. Hier bij de stop zitten we met 12 mensen te eten. Bij het restaurant treffen we nog 4 onbekende.
Bij de herberg hier met 42 plaatsen zijn we met z’n zessen! Conclusie: het is niet druk! Maar dat zetten we zeker niet op Facebook! Dat houden we mooi voor ons!
Op de pas aangekomen zien we aan de ene kant het achterland. Bergen met rotsen en weiden en in de verte de Pico’s. Aan de andere kant Gijón en de zee! Via bergweggetjes en fikse klauterpartijen overwinnen we de pas! Wat een cadeau!
Bij het restaurant trakteert Eva op koffie en nemen we afscheid! Ik maak me er niet naar om! Hebben we vaker gedaan en dan duiken mensen toch weer op! Maar met Eva is het toch wel wat anders! We zijn zeer op elkaar gesteld! Maar we houden wel contact!
Na 24 km die best redelijk vlot voorbij gingen bereiken we camping Deva! We slapen er vannacht en morgen lopen we 8 km naar Gijón en hebben daar een hotel!
Aan het witte gebloemde onderbroekje op de waslijn, zie ik dat de Italiaanse man ook is gearriveerd bij albergue! Als we de hoek om gaan van het hostel, wapperen de papieren me al weer tegemoet! Hij zwaait zowaar enthousiast! Wat een verschil met de eerste keren. Toen zei hij niets en reageerde amper! We hebben hem twee dagen niet gezien en hij duikt weer op.
Zo gaat het! Mensen verlies je uit het oog en mensen duiken weer op!
We zitten heerlijk met de jas aan uren in de zon op het gras voor de herberg. De herberg op de camping is niet een beetje Spartaans maar vreselijk Spartaans! Gelukkig kunnen we douchen in een campingtoiletgebouw en dat ziet er mooi uit!
We betalen vandaag 24 euro voor een bed. We moeten voor nood uiteten, want we kunnen nog geen kop water warm maken en hebben geen stoel om binnen op te zitten. Dus nemen we een Menu del dia voor €11 pp. Komen op €46 uit! Morgen is de hotelkamer €38 en kunnen we zelf koken. Voor de €8 verschil kunnen we heel wat spullen voor pasta kopen! Het is dus lood om oud ijzer!
Ps. Het mysterie van de kamers is bij het ontbijt vanmorgen door Eva opgelost! Er is een vrouwenzaal, een mannenzaal en een slaapzaal voor marido’s: getrouwde stellen! Spanje kennende is dit vast de verklaring!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten