Het is nu bijna zover

Vandaag ben ik opgestaan met behoorlijk rode ogen. Ik was ook erg benauwd. Wel even goed, want het ging zo goed dat ik bijna ging denken dat ik voor niks op reis zou gaan. Vandaag werd ik weer even wat dat betreft met beide benen op de grond gezet. Het is afschuwelijk. Op de hooikoorts app score ik een 8. Nog even naar de apotheek geweest voor alle zalven voor mijn huid. Wel 300 gr samen. En nog naar de fysiotherapeut voor mijn heup. " Je kunt ook een appartement huren" , zei hij. " Je hoeft je niet zo af te beulen......"  Oké, het is soms afzien, maar dat is het niet alleen. 

Vandaag begonnen met de laatste werkzaamheden. Mailtje hierheen, gesprek daar, brief zus en ga nog maar even door. Krijg niet alles af. Misschien was mijn lijst ook te ambitieus. 

Samen met een collega boek voor een kindje van school, waarvan de moeder is overleden afgemaakt. Het is heel mooi geworden. Als ze ouder wordt zal ze de zorg en aandacht kunnen proeven, denk ik. Nu is er alleen het missen. 

Van de collega's van de kinderopvang kreeg ik een heel lief kaartje. Erg aardig. En van de collega's van school een mooi klaviertje vier. Die zal ik aan mijn tas naaien. 

Vanavond thuis mijn laatste dingen ingepakt. Heb mijn borduurwerk klaar gemaakt. Nog een zakje genaaid voor de opladers.  Nog een dag werken en dan is het zover.