Dag 4 van Kleve naar Goch

Een spannend dagje! Weeronline gaf deze dag een 3! Dat wil wat zeggen. In de krant berichten over een windhoos in Elten en ‘s Herenberg.  Klik hier voor het krantenbericht De vrouw van de jeugdherberg had het over “sturm im wald” en gefarlich. Gisteravond kletterde de regen tegen de ruiten van de eetzaal die uit keek op een vallei onder Kleve. Weeronline gaf deze dag een 3. Dat maakte dat ik me wel een beetje onrustig voelde. Je laat je toch ook weer leiden door anderen. Slechte zaak. Maar als geen ander weet ik ook dat het heel vaak toch meevalt. Zo eigenlijk ook vandaag! 

De nacht op de kamer met 4 was goed te doen. Ik kwam wat laat in slaap. Had ook te maken met het feit dat de verblijfsruimte een grote klankkast was. Het geluid kletste tegen de muren omhoog. Ik werd er horendol van. Daarom ben ik vroeg naar boven gegaan. Maar uiteindelijk heb ik een prima nacht gehad! 

In de herberg was een prima ontbijt. Duitse broodjes, kaas, fruit mmmm. 

Dan komt toch ook het moment van vertrek. Gewapend met de wandelpijpen en de poncho verlaten we de herberg. De poncho blaast alle kanten op! Na 15 minuten is het droog. Er lopen een prachtige route in het Reichswald. Het bos heeft schitterende herfstkleuren. Het is fris. Dan verschijnt warempel de zon. Wie had dat gedacht van een dag mee als cijfer een 3. We komen langs oorlogsgraven. Indrukwekkend de witte kruisen. Er is een boek waarin je je naam kunt schrijven. De fietsers zijn er toevallig ook net. Dan gaat de route verder door het bos en begint het toch te miezeren. Bijzonder dat we dan net arriveren bij een schuilhut met ruimte voor elf mensen. Het moet zo zijn! 

We zijn dan halverwege. De regen zet niet door en na het eten is de bui over en komt de zon ons weer vergezellen. Dan lopen we langs de rivier de Nier. Nog nooit van gehoord. Het is gek. We zijn 100 km van huis en je komt op zulke prachtige plaatsen! Het lijkt een beetje op de Bekendelle bij Winterswijk of het Stroomdal van de Ruiten A in Drenthe.  Het is geweldig! De mooie route,  het weer, het gezelschap. Boeiende mensen! 

We komen bij een grappig Corona moment. Ik snap niet precies de relatie met Corona, maar het lijkt wel een soort Cruz de Ferro! Maar dan met engelen. Door verschillende mensen verzameld. Gisteren bijbelteksten en een bord van Willibrordus, nu het engelenmonument. Met Ps 91;11

Maandag de Abdij. Wat er dinsdag was weet ik zo niet maar daar komen ik nog wel op. Zouden de vrijwiligers van het Servicepunt er onder vallen? Elke dag is er een geplande of ongeplande link met bezinning.,,

Dan bereiken we Goch. Een Duitse plaats in de buurt van het vliegveld Weeze. Niet zo’n mooi als Kleve, maar het kan er mee door! 

Het is weer een Duits hotel, maar dan een paar decennia minder gedateerd als Hotel Wanders in Elten. Het diner is voortreffelijk. Ik heb in jaren niet zo lekker gegeten. Een heerlijk soepje, lekkere plakken vlees met een heerlijke saus. Met gebak toe, 

We hebben beide de benen goed. Geen blaren en geen gedoe! Wat een dag vol dankbaarheid! 

En de pragmatische les: kijk nooit naar het weerbericht. Hier geldt:” Men lijdt dikwijls  met meest door het lijden dat men vreest, doch dat nimmer op komt dagen!” Morgen alweer de laatste dag! De tijd vliegt!

Klik hier voor het filmpje van de dag 

.