vrijdag 29 april 2022

Camino Anders dan anders III Dag 15 Ik voel me best in een kleine ruimte

Bijzonder hoe teksten altijd passen. Vandaag voelde ik me inderdaad het best op 2 m x 2m , namelijk mijn bed. Ik heb buikgriep en daarom laten we het maar hierbij.

Mijn habit tracker van deze dag: 

Genoeg water gedronken: 👍
Ochtend beweging:👎
Ademoefeningen: 👎
EFT oefening:👎
Beweging : 750 stappen 
Antal uren 250 stappen gezet: 0
Waar ben je blij mee: fris opgemaakt bed
Wat kan beter: snel weer beter
Diner: wraps die bedoeld waren voor de lunch

donderdag 28 april 2022

Camino Anders dan anders III Dag 14 Je begrijpt iemand alleen als je door zijn bril kijkt!

 De 14e dag alweer. De tijd vliegt. We komen zo langzamerhand al een beetje denk ik, in het ritme van geen werk. Waarom zouden we zo veel op een dag willen? Anders was dat, omdat de vrije tij beperkt was. Nu nu er meer tijd is. We staan ook later op. Dat vind ik niet leuk, maar het gebeurt toch. Op zich is het goed, want ik maak zo lange nachten. Ik slaap gemiddeld nu meer dan 7 uur per nacht. Dat is ook wel eens anders geweest, van gemiddelden van 3 uur per nacht. Slaap is ook belangrijk. Je zou natuurlijk ook eerder naar bed kunnen gaan. Maar ook dat lukt slecht op de een of andere manier. Ik houd van de vroege ochtenden... het is dan vaak buiten zo mooi en zo stil. Maar MijnMaatje heeft eigenlijk nog meer slaap nodig! Hier lopen we samen hard in de ochtend. Dus hij staat voor zijn doen wat vroeger op.

Vanochtend zijn we de dag ook begonnen met stretch oefeningen en daarna lekker hard lopen. Nou lekker, ik trapte in de valkuil van te snel in het begin. Dan ben je na 2 km hondsberoerd en kotsmisselijk. Ik moet echt even rustig op starten en kan het dan lang volhouden. Vervolgens hebben we lang zitten neuzelen in het tiny house. Het was te koud om het yoghurtje buiten te eten. Vanachter het raam zagen we dat de fietskampeerders inpakten. Ze doen een de Elfstedentocht. Overdag fietsen lukt goed, maar 's nachts op de grond lijkt het me erg koud! Brrr

Ik denk dat we in de ogen van anderen mensen af en toe wel vreemd lijken. Vanmorgen vond ik een jampot bij het glasafval. Met een prachtig dekseltje. Paars wit geblokt. Daar word ik dan zo blij van! Ik wilde namelijk de jonge boer van het boerenerfmelk een potje zelfgemaakte yoghurt brengen als we weer naar huis gaan. Ik vind het zo super goed om te zien hoe hij probeert iets te doen aan de communicatie boer burger! 
Maar wie is er nou blij met een gevonden jampot? MijnMaatje vindt ook altijd van alles. Niet dat hij er dan zo blij mee is, als ik met mijn gevonden spullen. Maar het is wel handig. Zo hebben we nooit verlet om muntjes voor de boodschappenkar. Of voor elastiekjes, 50 cent stukken... Sinds ik een 2 tal dames om mijn wandeling heb getroffen die afval rappen, spring ik ook voor van alles van de fiets. Niet als de hele weg bezaait ligt, maar als ik ergens 1 blikje zie, dan rap ik het op. Ik heb er inmiddels 12! Bijna  elke dag een. De vrouwen zeiden dat zij bijna geen plastic flesjes meer vinden. Dat klopt. Daar heb ik er maar een van gezien in deze dagen. Uiteraard word ik van dit afval niet blij. Maar het geeft me wel een goed gevoel dat ik een bijdrage lever door het op te ruimen.

Om 11 uur zitten we nog in de sportkleding. Zaterdag gaan we een dagje huishouden. Dan ga ik wassen!!! Yoghurt maken en boodschappen doen! Nu klungelen we. We zoeken uit hoe je de routes van het Elfstedenpad met de bus zou kunnen bereiken. Na veel gedoe komen we er achter dat het met bus en trein kan. Bv Witmarsum bus en trein is €7,50 en bus en een keer overstappen op een bus €4,25. De rit duurt een uur. . Morgen gaan we dus etappen tussen Workum en Witmarsum doen. We willen om 9.00 uur bij het busstation zijn, anders wordt het wel 10 uur en dan moet je de de hele dag zo door lopen. 

Na de middag besluiten we toch maar om wat te gaan doen. Een klein fietstochtje richting Bolsward. De wind is redelijk. We besluiten nog even te gaan kijken bij de Dorcas kringloopwinkel. Ik vind kringloopwinkels leuk, maar het is ook zo leuk om te zien hoe mensen samen gepassioneerd zijn voor zo'n project. Ik ging als een heel gelukkig mens, weer richting fiets. Ik vond namelijk een splinternieuw Sinterklaas boek. Ik verzamel Sinterklaasboeken. Maar op school gebruiken we voornamelijk boeken met witte pieten. Laat deze nu ook witte pieten hebben! Ik ben dubbelblij en voor maar € 1,00!! Beetje vroeg in het jaar zei de dame achter de kassa! Voor mij nooit te vroeg!!

De mevrouw van het Repair Café van disndag had ons gewezen op de kledingbank. Om niet stigmatiserend te werken, is de bank voor iedereen. Er hoort zelfs  een kledingbus bij dit project.  Na even zoeken vinden we het pand. Het is zo netjes en keurig ingericht. Verschillende vrouwen, ook met hoofddoek, zijn er werkzaam. Prachtige jassen en schoenen. Het was allemaal eerst gratis, maar omdat mensen er misbruik van maken betaal je nu 20 cent per kleding stuk.  De opdracht van vandaag was: "Kijk eens door een andere bril naar de ander." Ik vind kijkend met een andere bril op, het bijna shockerend dat mensen zo afhankelijk moeten zijn van dit soort initiatieven en dat in andere werelddelen, ongebruikte en gebruikte kleding wordt gedumpt in natuurgebieden. Ik was blij trouwens dat MijnMaatje er sjofeltjes bij liep. Je voelt je omgekeerd ook niet lekker als je hier loopt in je dure pak. Ik zag van alles wat ik wel pas. Maar ik heb het niet nodig en er lag niets dat ik zo mooi vond dat ik het zou willen mee nemen, ondanks dat een ander het misschien meer nodig heeft. Andere spullen zo als beddengoed en huisraad is gratis. Ik vond nog twee bolletjes katoen en wilde daar 20 cent per bolletje voor geven. Dat hoefde niet. Ik heb het wel gedaan. Ik wilde het beslist niet zo mee nemen. 

In het kader van duurzaamheid is alles wat nog goed is en niet op bij de vuilnis beland maar weer bij een gebruiker, natuurlijk beter. Maar als je het nodig hebt kun je echt je kinderen hier voorzien van prachtige jassen, schoenen en spijkerbroek! En speelgoed! Maar ik begrijp het ook, tenminste dat denk ik, dat alles je geen keus hebt, het vervelend vind om altijd van deze initiatieven afhankelijk te zijn. 

Vervolgens gaan we nog even naar de bibliotheek in Bolsward. dat is een vaste prik als we in een andere plaats zijn. Het eerste boek wat ik zie is een boek over de Amish in Amerika. Ze zijn een geloofsgroep in de lijn van Memo Simons. Bijzonder dat dit ook steeds mijn pad kruist. Zij kijken ook door een heel andere bril naar de wereld. Hun kijkwijze is heel interessant. Het is wel frappant dat ze mijn hele leven door op mijn pad komen. Misschien een mooi onderwerp om te delen bij de activiteiten van Inspiratie en Ontmoeting!  






Mijn habit tracker van deze dag: 

Genoeg water gedronken: 👍
Ochtend beweging: 👍 stretchoefeningen
Ademoefeningen: 👍
EFT oefening:👎
Beweging : 13.000 stappen en 27,50km gefietst
Antal uren 250 stappen gezet: 14
Waar ben je blij mee: het nieuwe boek voor mijn verzameling
Wat kan beter: ik heb behoorlijk last van de hooikoorts. Vervelend, daarom zit ik juist hier, om de hooikoorts te ontlopen. Het schijnt dat het een heftig jaar is, als ik de app mag geloven. Laat begonnen en nu dubbel op. Misschien had ik het thuis dan nog vele malen erger!
Diner: wraps


woensdag 27 april 2022

Camino Anders dan anders III Dag 13 Niemand kan perfect gelukkig zijn als niet alle mensen gelukkig zijn.

Wat een ingewikkelde spreuk vandaag! Lastig hoor, want lang niet alle mensen zijn gelukkig! Dat zei ook prins Maurits: Mooi dat we weer Koningsdag mogen vieren. Maar heeft ook een dubbel gevoel vanwege de gebeurtenissen in Oekraïne." Eerlijk gezegd denk ik ook dat dat nooit zal gaan lukken, iedereen gelukkig! In een interview van Leo Bormans hoorde ik dat hij zei: "Bij gelukkig hoort ook ongelukkig zijn. Anders weet je niet wat geluk is."
Metacognitief onderzoek( onderzoek naar onderzoeken over geluk) naar het geluksgevoel leert dat mensen die niet gelukkig zijn, maar zichzelf bij elkaar rapen, zich een doel stellen en aan de slag gaan zich sneller weer gelukkig voelen, dan mensen die niet actief zijn. Hij gaf als uitleg: Je wilt wel graag een goede conditie, dan helpt het niet als je niets blijft doen. Dus een doel en aan de slag!

MijnMaatje en ik hebben ook een NIEUW doel. MijnMaatje voelde zich nogal brak als hij 's morgens op stond. Vlak voor ons vertrek naar Friesland, schoot het hem in de rug. Nu denk je dat al het gewandel en gefiets van ons wel helpt. Maar dat is niet zo. Dus we deden "us wat oefeningetjes", als we zin hadden en en er aan denken. Dat helpt dus niet. Ons doel is sinds zondag: elke morgen stretch oefeningen. Ik heb er 15 op gezocht en een circuitje gemaakt. Een timerapp met 30 seconden oefenen en 10 seconden rust x 15 met cooling down! De sportschool is er niets bij! Maar warempel, vanmorgen was MijnMaatje flitsend snel uit het bed! Mijn ochtend ritueel wordt steeds uitgebreider. Maar een doel stellen en aan de slag gaan  helpt en MijnMaatje heeft een beter gevoel over zijn heupen en rug! En ik ben blij dat hij zich beter voelt en voor mijn knieën zijn de oefening natuurlijk ook wel goed!

Vandaag is het de eerste keer in 15 jaar dat wij Koningsdag mee kunnen voeren. Ik word al blij wakker. Ik realiseer me als we in Harlingen zijn, dat ik niets oranjes heb. Ik heb wel een oranje voorstuk voor mijn bril, maar niet bij me. En om nu een nieuw t shirt te gaan kopen.... dat wordt te gortig! Wat geweldig dat we "Het huis van Oranje" hebben. Wat een fleurige boel. Je zou als land maar het "Huis van Zwart" hebben. Onder de vrolijke klanken van CMH Hosanna, verkennen wij de vrijmarkt. MijnMaatje wordt hier niet gelukkig van, maar ik, ik geniet met volle teugen. Kinderen die muziek maken, allerlei kraampjes met baksels, hele zolders en een eindeloze stroom kleren. Om te voorkomen dat de zolder van de een, weer op de zolder van de ander komt, toom ik me in. Alleen een paars Oilily sjaaltje, 4 voorraad bakken en een puzzel voor  Kleinkind vullen uiteindelijk een van de fietstassen. We eten ons yoghurt op een bankje. Genietend van alle mensen die voor ons langs wandelen. In geen jaren zoveel mensen gezien. Wat geweldig interessant. Meest blije mensen, al gebied de eerlijkheid te zeggen dat van menig gezin dat langs waart, de mannen niet zo blij kijken. Wat een vrolijkheid!
Ik tref een biologie juf die 1 hectare land heeft gehuurd van een akkerbouwer en kinderen kunnen bij haar gratis een moestuin maken van 8 m2. Anderen kunnen 1 m2 sponseren en mogen daar vanaf julie bloemen van plukken. Ik vraag me af of ze wel door heeft hoeveel 8m2 groente tuin is. Dat hebben we als school samen nog niet. Daar komt heel wat groete van af. Van mei tot september is ze 2 middagen na schooltijd op de tuin en kunnen kinderen komen tuinieren. Weer zo'n idee waar ik blij van wordt. Vind ik zo super leuk!

Als we een poosje op het bankje zitten merken we dat de dierenambulance bezig is om een poes te redden die onder een vlonder in de gracht zit. De brandweer komt er bij. Op het bankje horen we wel 50 keer achter elkaar "hey, wat bart dêr, sjoch der nei, de brânwacht" Bij de 13 de keer snapte ik wat men bedoelde. Zo grappige, al die reacties van de mensen. Ja, de kat is gered en door de dierenambulance mee genomen. 

De opdracht van vandaag is: "Wat zou je kunnen bedenken, zodat meer mensen gelukkig zijn? "Ik wist het wel, gewoon elke maand een Koningsdag! 

Dan gaan we nog een poosje naar de Engelse tuin, daar heeft de Rotary een rommelmarkt en spelletjes. Rond twaalven gaan we met de wind mee richt Hindelopen. Daar is in het museum een tentoonstelling van Aald Hielden. Nu weten we inmiddels Oud Hindelopen. Mooie tentoonstelling over de Hindeloper klederdracht. Echt prachtig om te zien, zo kleurrijk! Maar je wordt niet vrolijk van het filmpje over het aankleden! Dat is een 5 minuten werk! Inmiddels is het al 4 uur en we hebben nog een tochtje van 30 km voor de boeg met flinke zijwind.  
Vlak na Fernweard schiet een zonnestraal tussen de wolken door.... en ja, precies op een bloeiende sering. Paars, net zo een als vroeger bij ons in de tuin stond. Ik had hem gisteren gemist.... waar ik maar keek. Geen seringen. Het was gisteren de dag van mama's verjaardag. Ze had altijd een aantal seringen takken op een zwart met witte stippen kan staan. De afgelopen jaren zag ik steeds op haar verjaardag toch ergens een sering. Maar hier in Friesland? Geen seringen gezien. En nu dan toch op de valreep van zo'n vrolijke dag! Een knipoog van mama!



Hosanna



Project kindergroentetuin 

De nieuwe aanwinsten 

Aald Hielden ( oud Hindelopen)

Bloeiende seringen

Mijn habit tracker van deze dag: 

Genoeg water gedronken: 👍
Ochtend beweging: 👍 stretchoefeningen
Ademoefeningen: 👍
EFT oefening:👎
Beweging : 13.000 stappen en 70 km gefietst
Antal uren 250 stappen gezet: 12
Waar ben je blij mee: de vrolijkheid van de mensen en mijn nieuwe aanwinsten
Wat kan beter: ???  
Diner: bieten poke bowl



dinsdag 26 april 2022

Camino Anders dan anders III Dag 12 Je bent net zoveel waard als de dingen waar je je mee bezighoudt.

Een spreuk uit de Gelukskalender. Moeilijk vind ik hem. De opdracht vandaag is, noem vijf dingen waar je je mee bezig hebt gehouden. Zet een plus bij de dingen die waardevol zijn voor je zelf of een ander.
Ik zie aan de tellerstand, dat het blog veel gelezen wordt. Dat vind ik leuk en word ik blij van!  Mensen zullen dit toch niet lezen als het blog niet leuk vinden? Maar  voor nieuwe instappers, ik laat mee deze weken leiden door de Gelukskalender van Leo Bormans. Ik zat wat in een dip deze winter en kreeg de opdracht van de psycholoog om opzoek te gaan naar zaken waar ik blij van word. En toen zag ik ergens deze kalender. Ik heb van deze meneer Bormans wel eens een lezing gehoord. Hij vindt dat je kinderen ook actief kunt leren om gelukkig te zijn. Volgens hem zijn er 10 pijlers voor geluk! Ik voeg een plaatje toe. Hij heeft ook kinderboeken over geluk geschreven. Super leuk.


Maar even voor de duidelijkheid: bij leven met geluk hoort ook verdriet. Het een kan niet zonder het ander. Hij zegt: "We hoeven lang niet elke dag ‘gelukkig’ en ‘happy’ te zijn. Er zijn nu eenmaal pijn, zorgen en verdriet. Dat moeten we niet onderdrukken maar erkennen." En hij geeft de tip: "Feeling good while doing good."

De opdracht van vandaag.  5 Dingen noemen is geen probleem. Begonnen met hardlopen met een goede  tijd. Een plusje voor mezelf! Daarna de komst van bezoek van vrienden gevierd met een heerlijke Oranje dag tompoes. In het kader van sociaal contact ook een plusje. Vervolgens heerlijk gefietst. Geen CO2 belasting gedaan! Plusje. Lekker vegetarische geluncht, weer een puls! Een een bezoek aan de Syrische winkel: weer een plusje. Tweede keer weer deze week. Ook een plusje. Zo geweldig, de eigenaar zat achter de kassa en vroeg wat ik wilde met de griesmeel. "Voor de pudding! " was mijn antwoord. Hij schudde zijn hoofd over zoveel domheid! Het was griesmeel van bulger, niet geschikt voor pap. De man had zo'n schik. Dit is toch veel leuker dat betalen in de supermarkt met een eigen handscan? Dan ren je anoniem de winkel door en spreek je niemand.

Tijdens een stop in onze fietstocht kwamen we ook in Bolsward. Van de week hadden we naast de Titus Brandsma kerk het Huis van Compassie gezien. Je kunt er koffie drinken, knutselen, ontmoeten, maar ook is er een Repair Café! De vorige keer gesloten, maar vandaag( echt geluk hebben!) geopend! Met een van onze vrienden die vandaag op bezoek waren, doe ik de coördinatie van het Repair Café in Hengelo gld. Dit maatje stuiterde het Café al naar binnen, voor we konden knipogen. Het was zo super leuk om mede vrijwilligers van een ander Repair Café te spreken. Overal dezelfde  bevlogenheid. Zo trots op het werk wat ze doen. Dit Repair Café is gestart door iemand die zondag wordt bevestigd als diaken in de RK kerk. Dat is een soort priester, maar deze wordt dan priester omdat ze een Late roeping hebben. De man is al getrouwd en blijft dat, maar wordt nooit echt tot priester gewijd. Even heel kort door de bocht de beschrijving van een diaken in de RK kerk. Ze doen hier zulke bijzonder dingen. De kerk heeft een kledingbank waar je gratis tweede hands kleding kunt halen. Ze hebben zelfs ook een bus die de dorpen rond rijdt. Je kunt kleding "halen" uit de bus, maar ook inleveren. Dit is toch geweldig voor mensen die geen vervoer hebben of zo. 

Om dan weer op de spreuk van vandaag terecht te komen, mensen die hier als vrijwilliger werken zijn toch goud waard! En aansluitend bij de definitie van Leo over Geluk: je wordt blij van "goed doen"!






Mijn habit tracker van deze dag: 

Genoeg water gedronken: 👍
Ochtend beweging: 👍 hardgelopen( snelle tijd 6,32 !!!! met wind)
Ademoefeningen: 👍
EFT oefening:👎
Beweging : 18.000
Antal uren 250 stappen gezet: 14
Waar ben je blij mee: met de vele ontmoetingen vandaag
Wat kan beter: ???  
Diner: witlof met zalm en salade

maandag 25 april 2022

Camino Anders dan anders III Dag 11 Warmte heeft een geluid

De Gelukskalender laat het soms een beetje afweten. Je kunt niet elke dag toch geluk hebben met een spreuk? Maar mijn oog valt dan op de spreuk van 9 april "Warmte heeft een geluid,. Je kunt het niet beschrijven, maar je weet onmiddellijk als het er niet meer is. "En de opdracht; Wanneer voel jij warmte. Echt, vanmorgen gezien bij het opstaan, niet wetende dat warmte zo'n isseu is vandaag..

De warmte begon al vannacht. Ik slaap best goed, heel goed zelfs. Maar vannacht kwam ik niet in slaap. Ik bleef de warmte pomp maar horen, evenals een knorrende maag. We hebben gisteren best het nodige gedaan en misschien toch niet goed genoeg gegeten. Zo kwam het dat ik stilletje beneden een yoghurtje maakte. Meer dan iets anders is hier ook eigenlijk niet aanwezig. Een gekookt ei misschien, maar zo'n honger had ik ook weer niet. Uiteraard is "stilletjes" lastig in dit tiny huis. MijnMaatje kwam op het geluid af en had ook wel zin in een yoghurtje. Zo kwam het dat we vannacht al samen warm onder het plaid op het tiny bankje zaten te snoepen!

Na verschillende ochtenden gestart te zijn met een hardloop rondje en we toch niet rug, knie en heup willen forceren en het om 8 uur nog niet lokte voor een ochtend wandeling in kou en wind, besloten we tot strech oefeningen. Ik kan dat eigenlijk niet zonder trainer. Heb na 2 oefeningen er al genoeg van. Maar samen maken we een klein parcourtje in het tiny huis en we bedenken 14 serieuze oefening. Met stoel, bank, plaid en trap. De timer erbij voor 30 seconden oefenen en 10 seconden rust. MijnMaatje vond echt vandaag dat het had geholpen! Na het geploeter zaten we weer op de bank zonder plaid en wel met yoghurt, uit te blazen van de oefeningen.

Mijn ogen prikken toch vreselijk en ik merk dat mijn oogdruppels op zijn. Ik krijg het er warm van. Prikkende ogen en geen druppels, oei! Wat nu?  Ik heb maar een flesje, ik mag er twee, maar de tweede heb ik meestal niet nodig en het volgend jaar is het over de datum. Dus ik bestel de laatste tijd altijd 1. Met wat telefoontjes met de huisarts hier, kan ik als ik een recept laat faxen van mijn huisarts naar deze praktijk, dan kan ik ze vanmiddag halen. Ik ben met mijn eigen huisarts en ik word warm van de slappe lach die mijn simpele vraag van" fax een recept" bij de assistente oproept. "Waar zit je in de vrede? Is er geen internet of zo, in de wildernis waar jij verblijft. Samen super we de website af en dan bllijkt ook de huisarts in Witmarsum een mailadres te hebben. Wat een wereld. Kijkt de eigenaar van ons huisje naar de begrafenis in Oeganda via de live stream en heeft hier de huisarts geen mail of al thans gebruikt geen mail. Maar ook de assistente van de huisarts in Witmarsum sluit aan dag warm af. Op mijn opmerking over "geen hooikoorst "in Friesland, hangt zij brullend van de lach achter haar loket. Blijkende de meeste medicijnen die zij verstrekt heeft vandaag voor hooikoorts en astma te zijn. 😏 Schijnt door de wind en het zand van de klei mensen heel erg last hebben van astma. Daar heb ik weer geen last van.

We besluiten vandaag het nuttige met het aangename te combineren. We gaan weer een stukje Elfsteen doen en wel van Kimswerd( je, weet wel, van grute Pier) tot Harlingen. Als we dat gelopen hebben dan hebben we de route van Witmarsum tot Franeker gelopen. Het begin is er.

Het is een frisse, koude dag. In mijn warme winterwandelbroek en winterjas gaan we op de fiets naar Kimswerd. Vandaar uit lopen we langs de dijk naar Harlingen. Ga naar de AH en de Lidl en lopen weer terug naar Kimswerd. Een mooi rondje! Het wordt echt bij een echte Camino! Ik word er warm van. Bij de bushalte waar we de foetsen stallen, treffen we een ouder echtpaar. Zij doen vandaag de laatste etappe van het Elfsteden pad. Ze gaan nu met de bus naar Witmarsum. 7 km met de bus en lopen via het Elfstedenpad terug. Ze hebben heel veel routes in Nederland gelopen. Zijn op de valreep van hun leven, 4 jaar geleden  toch nog begonnen aan dit pad. De Elfstedentoch is oud, maar het wandelpad is vrij recent. De vrouw heeft Friese roots, dus deze route moest nog op hun bucket lijst. Ze waren een jaar bezig en toen werd de man ziek. Dat heeft een jaar geduurd. Toen twee jaar Corona en ze hebben de tocht toch weer opgepakt. De caravan staat in Franeker. Ze zijn beide over de tachtig. "Er is geen straks voor ons", zegt de vrouw. We leven alleen maar in het nu! Dat heb je als je ouder wordt. Wat een bijzondere ontmoeting! Ik word er warm van. "Nog even een tip", zegt de vrouw, "Begin altijd met het openbaar vervoer en loop naar je auto. Dan hoef je nooit te wachten als je klaar bent met wandelen." Dat is een slimme tip. Die hadden we gisteren moeten hebben.

We gaan op pad en de koude wind waait om ons heen. Wat ben ik blij met de winterwandelbroek. MijnMaatje heeft zijn vertrouwde grijze, vreselijke muts weer op! Hij heeft het altijd koud. Tja, je wordt ouder opa! 

In Harlingen doen we onze boodschappen. We lopen langs een Expert en geheel passend bij de spreuk van de dag over warmte, zien een inductie plaat in de aanbieding.  We besluiten naar binnen te gaan. Gezien de gasprijzen, moeten we toch maar naar koken op inductie. ik wilde al een plaat op markplaats scoren. Dat was MijnMaatje te gortig. Het is goed dat we informatie hebben gekregen. Deze warmtebron vraagt wel wat. Bij voorbeeld krachtstroom.  Laat de verkoper ook vermelden dat goedkope platen geluid maken tijdens het koken.... Een warmte bron die geluid maakt? Wat een toeval!

Ik word er warm van!








Mijn habit tracker van deze dag:

Genoeg water gedronken: 👍
Ochtend beweging: 👍 stretch oefeningen
Ademoefeningen: 👍
EFT oefening: 👍 1x
Beweging : 25000
Antal uren 250 stappen gezet: 13, net geen 14 😒 net tijdens het eten te lang gezeten.
Waar ben je blij mee: dankbaar dat we samen zijn hier!
Wat kan beter: ietsje minder wind?
Diner: pasta met prei en champignons


zondag 24 april 2022

Camino Anders dan anders III Dag 10 Pure schoonheid zie je elke dag, als je het wilt zien

Een mooie spreuk uit de Gelukskalender van Karl Appel. Het is hier zo prachtig. Bloeiende bomen en heesters. Roze prunus, magnolia's.  Tulpen, groene weiden met een afscheiding van geel riet van vorig jaar. Was ons niet zo eerder opgevallen, dat riet. Maar je ziet zo precies waar sloten of wegen zijn. De natuur is verder heen als vorig jaar. Ik heb mijn winterwandelbroek mee en mijn zomerbroek. Maar het is goed te doen met de zomerbroek. Ook de winterjas hangt nog steeds op de kapstok in dit tiny hous. Alleen de wind....... Wat een wind. 

Ik zit hier helemaal rozig achter mijn laptop. Even een beetje munt van alle wind.  Ik heb net gedoucht om mijn haar en ogen pollenvrij te maken en dat werkt natuurlijk ook niet mee. We hebben vanmiddag een gedeelte van het Elfstedenpad gelopen. De helft van de route Harlingen Herbaijum en de helft van Herbaijum - Franeker - Ried.  Fietsen was vandaag geen optie, dus we zijn met de auto naar Franeker gereden. Daar de auto geparkeerd en toen omgekeerd richting Harlingen gelopen met de wind in de rug. In de auto, die nog vol met pollen zat van ons tochtje onder de rode grens, had ik brandende ogen. Maar eenmaal aan het wandelen, ging het prima. Vervolgens van Harlingen terug met de trein. Vier uur gewandeld en 7 minuten trein. Dat kan nu. Het openbaar vervoer was de vorige twee keer dicht of met een mondkapje.... Nu gewoon in de trein.  We zien weer allerlei opties. 

Het was misschien niet helemaal de mooiste etappe, maar dat hoort erbij. Je kunt niet door een landschap in Nederland lopen zonder industrie, winkels, dorpjes of wat dan ook tegen te komen. Althans in dit kleine kikkerlandje. In Spanje liepen wel dagen zonder in een dorp te komen. Maar hier is dat een ander verhaal. Maar ook dat heeft zijn schoonheid. De kleine biebjes aan de web. De bloemen in het park. De kruidentuin achter het gemeentehuis in Franeker. De 7!!! jonge meerkoetjes in  de vijver bij de GGZ park tussen Franeker en Herbaijum in. MijnMaatje heeft een prachtig filmpje hiervan gemaakt. Zo mooi! Maar ook de schepen in aller soorten en maten aan de kade in Harlingen. Hoe verroester hoe mooier....  bij zoveel lelijkheid wordt het gewoon mooi om naar te kijken. 

Het zelfde is het met het lied van Bonhoeffer. MijnMaatje zingt de hele dag het lied van "In goede machten trouw " Nu hij het boek van Bonhoeffer heeft zit hij weer helemaal in sfeer.  Op you tube vind ik zelfs een Duitse versie. Vindt MijnMaatje nog mooier. Het is een lied van Hoop... Maar je moet het wel kunnen zien. 

"In goede machten liefderijk geborgen
verwachten wij getroost wat komen mag."

Het is wel dubbel. Het is eigenlijk zo afschuwelijk verhaal.  Maar ondanks de ellende toch hoop te hebben. Voor wie het leuk vind om het verhaal en de achtergrond te weten, doe ik onder aan het stuk een link.

Het is net als de foto's van het paard in de Broerekerk in Bolsward, waar we donderdag waren. "De Broerekerk werd in de 13de eeuw gebouwd als kloosterkerk van de Minderbroeders. Het klooster werd in 1580 verlaten en afgebroken. De driebeukige kerk zonder toren is een ruïne als gevolg van een brand die plaatsvond op 8 mei 1980. In 1986 werd de kerk als ruïne weer opengesteld. Dit oudste monument van Bolsward kreeg in 2006 een bijzondere glazen overkapping. De ontwerper, architect Jelle de Jong uit Lemmer, wist verschillende dilemma's voor het hergebruik op te lossen door de restanten van het gebouw te overkappen met glas."

Het is een ruïne, maar het paard komt er prachtig in uit. We zagen dit bij toeval. Er was een fotocursus bezig. Wel 15 mensen waren het paard aan het fotograferen. MijnMaatje nam even de kans waar en schoot een paar schitterende plaatjes in deze ruïne. Er stond een mannelijke fotomodel klaar met een spierwit, keurig gestreken overhemd in zijn hand. Ik denk dat het de bedoeling was dat hij op het paard zou gaan en dat de sessie dan verder ging. Ik dacht dat het ook wel een mooi plaatje zo opleveren als hij zich hier zo omkleden voor het oog van al deze vrouwelijke cursisten. Maar nee hoor. jammer genoeg kleedde hij zich op in de paardentrailer. MijnMaatje had toen geen geduld meer. Ik was erg benieuwd of het hem was gelukt dat spierwitte schone overhemd schoon te houden in de trailer.... Langzaam lopend kachelde ik achter MijnMaatje aan. Af en toe hunkerend omkijkend... maar niets gezien. 

Bij de trein aangekomen hebben we pech. Deze rijdt net voor onze neus weg. We drinken nog een oplos koffietje op het bankje naast het station in de zon. Thuis douche ik snel en we maken van de prei een overheerlijke prei risotto..... samen met een bloemkoolbladsoepje een godenmaal na zo'n stormachtige wandeling. Het was een heerlijke dag. 



ja je moet goed kijken, maar het zijn meerkoetjonies



Mijn habit tracker van deze dag:

Genoeg water gedronken: 👍
Ochtend beweging: 👍 5 km hard gelopen
Ademoefeningen: 👍
EFT oefening: 👍 1x
Beweging : 35.000
Antal uren 250 stappen gezet: 13, niet geen 14 😒
Waar ben je blij mee: de heerlijke wandeling
Wat kan beter: ?
Diner: prei risotto


Klik hier voor het verhaal van Bonhoeffer

Klik hier voor het lied in de Duitse versie

Klik hier voor het lied van de Nederlandse versie

zaterdag 23 april 2022

Camino Anders dan anders III Dag 9 Geluk is als parfum

Nee, ik heb hem niet zelf bedacht, de titel, en MijnMaatje vindt hem vreselijk. Hij houdt niet van parfum. Het is een uitspraak die komt van Shakespeare (1564) 

"Geluk is een parfum: we kunnen het niet over een ander uitstorten zonder dat enige druppels op onszelf vallen."

Met de opdracht van vandaag: "Wie ga jij vandaag eens met extra geluksspray parfumeren?" Een lastige opdracht. Zoveel mensen zijn er niet in onze buurt. Wie moet ik dan in de vrede "parfumeren"? De boer waar we vanmorgen melk haalden was ook zeer geparfumeerd. Toen ik naast hem op de knieën bij de melktank zat, kwam van zijn overal een heerlijk boerenerfgeurtje! Hij wordt niet rijk van onze 4 liter melk en een kwartier een praatje toe! Maar ik vind het wel super dat we zo dicht bij ons tiny, van alle gemakken voorzien, appartement, melk kunnen halen. 

In de Achterhoek treffen we wel groepen wielrenners. Als deze je op zondag of zaterdag voorbij gaan, blijft de lucht van after shave je nog minuten omringen. Maar groepen wielrenners zien we hier niet veel. Alleen maar het bataljon elektrische fietsen.  En vanmorgen begreep ik het ook wel. Wat een wind! Op weg van de boer werd ik bijna van de weg geblazen. Alleen de terugweg was pine nuts. Hoewel ik alle kracht in mijn armen nodig had om de fiets in bedwang te houden was het ondanks de wind, zonovergoten, warm en stralend hier in Friesland!

Wat is het toch een bijzondere wereld! De eigenaren van de appartementen hebben een sterfgeval in de familie in het buitenland. We hoorden het van de vrouw toen ze schone handdoeken en theedoeken bracht. De man is er naar toe  en de vrouw heeft vanmiddag met familie in Nederland via de live stream de dienst gevolgd. Het was niet de bedoeling, maar uiteindelijk heeft de eigenaar de dienst geleid. 1500 Mensen waren aanwezig. We hadden ze de hele week niet gezien, maar weten nu dus waardoor. Wat zijn er dan digitaal een mogelijkheden. Aan de ene kant leef je hier met de kraaiende haan, balkende ezel en de knorrende biggetjes. Maak ik yoghurt en ben ik aan het haken. En je hebt ook zo contact met de uithoeken van de wereld.
MijnMaatje is de hele tijd bezig met de website van Activite pour Liberte. Ik maak van spinazie pannenkoeken met avocado, tomaat en bosui. Erg lekker. Lastig met inductie koken. Gaat zo snel. Je moet het echt leren. Voor je het weet zijn de pannenkoeken zwart. En dat gebeurde dus ook een keer.

Vervolgens maak ik 3 liter yoghurt en een griesmeelpudding met griesmeel van de Syriër. Dat vinden we zo heerlijk! Zonder suiker en rozijnen. met de melk van hier, heerlijk genoeg. De 10 preien ontdoe ik van het verpieterde blad en ik fatsoeneer de stengel. Ik heb zoveel nog te gebruiken afval dat ik er een pan soep van kan koken. Dat doe ik dan ook. Maar ik heb nog mosterd soep van het eiwit van de kikkererwten.  En dan deze. Waar laat ik alles. Ik heb niet genoeg bakken. Dus we vriezen ze met bak en al in en dan morgen haal ik de bevroren soep uit de bak en  doe het in een plastic zak in de vriezer. Ik had ook nog een partij bloemkoolbladeren. Daar heb ik ook soep van gemaakt en verwerk ik op de zelfde wijze. Na 2 uur heb ik 7 halve  liters yoghurt, 1 liter griesmeel, 2 x een pan soep.  En niet te vergeten vervulde ik de metaforisch de opdracht "wie parfumeer je vandaag met geluksspray" door MijnMaatje ( en mijzelf) te trakteren op onze lievelingslunch "spinaziepannenkoeken". MijnMaatje is zo met zijn websites in de weer, hij weet nu zijn websites meer bezoekers kunnen trekken. Hij is al uren aan zijn scherm gekluisterd. Maar hij wrikt zich los en poetst het tiny appartement tot deze glimt en blinkt! In zijn optiek ben ik niet netjes genoeg. "Ieder zijn ding" zullen we maar zeggen.

Was het gisteren een dag, waar we rustig aan zouden doen in verband met mijn knie. Vandaag was het de echte rustdag. Ik heb wel een uur in een magnesium voetbad gezeten in de zon. Mijnmaatje heeft liefdevol mijn teennagels geknipt. ( Nee ik kan het zelf niet! Ik kan er wel bij, maar ik kan het niet zien. Het zou niet de eerste keer zijn dat ik dan niet de nagels knip, maar een stuk uit mijn teen. Met al het gedoe, wat daar weer uit voortvloeit.) Zo'n rustige dag is eigenlijk een uitzondering. We zijn altijd in de weer. Nu met een duwtje in de rug door de vreselijke wind en nu dus zowel lopen als fietsen geen optie is, doen we niets. Zo langzamerhand kan ik me toch meer wat ontspannen. Het uitknoopje begin ik weer te ontdekken. Ik heb zelfs gelezen vanmiddag. Oké, een Libelle, maar toch. Echt bladzijde voor bladzijde gelezen. En een zeepzakje gehaakt. 

We zijn klaar voor de echte rustdag! Op zaterdag werden( worden) op de boerderij alle klusjes gedaan, zodat zondags alles spik en span is. Dat is het hier nu ook! Eten klaar, huis gepoetst, schone frisse handdoeken! Kom maar op, zondag! Wij zijn er klaar voor! Maar we gaan morgen hoop ik toch wel weer wat doen. Met de knie gaat het goed. Zelfs het hardlopen van morgen lukte! Door de wind geen snelle tijd( 7,03 min per km),  maar zonder pijn!

Onze voorraad plek voor de groente: in de douche

Van de wortel van de bosuitjes kun je nieuwe kweken, volgens het Groene Gelukboek. Ik doe een poging


De haan en kippen, onderschat ze niet, ze komen ter hoogte van mijn dij been

De drie biggetjes

De 7 potten huisvlijt


PS  Op MijnMaatjes mobiel kwam een appje van Weeronline, dat het een prachtige zonsondergang zou worden. Dat kunnen we niet voorbij laten gaan. Helemaal lopen naar de dijk is toch wel ver op de avond. Daarom ploeteren we eerst 2km op de fiets en toen via een winterdijk naar de grote dijk gelopen. Het was prachtig! Zie de foto!



Mijn habit tracker van deze dag:

Genoeg water gedronken: 👍
Ochtend beweging: 👍 5 km hard gelopen
Ademoefeningen: 👍
EFT oefening: 👍 1x
Beweging : 12000
Antal uren 250 stappen gezet: 14
Waar ben je blij mee: lekker gelezen
Wat kan beter: niet schuldig voelen over dat we "niets "hebben gedaan
Diner: bloemkool  met pindasaus en rijst ( was bedoeld als lunch, maar vanmiddag iets anders gehad)







vrijdag 22 april 2022

Camino Anders dan anders III Dag 8 Uitgesteld geluk...

De Gelukskalender laat het weer even afweten. De spreuk is te ingewikkeld. Gaat over feedback en zo. Dan moet ik te veel aan mijn werk denken. Dat doen we maar niet. Nu er geen beperkingen zijn n verband met Corona zie je hier overal weer aanplakbiljetten met activiteiten. Op 4 mei is er iets in de kerk van Witmarsum, bijvoorbeeld. Vandaag zagen we overal posters met "Uitgesteld geluk". Iets in Leeuwarden of zo. Thuis gekomen zoek ik het natuurlijk op. En wat is het... super leuk. 100 avonden kun je hier ergens op een paradijselijk plekje luisteren naar een verhaal. En het project heeft"Uitgesteld geluik!"Wat een gelukje voor ons. Leuk om aan mee te doen!

"Vijftien professionele vertellers lezen deze verhalen voor. In de tuin bij de Friezen thuis, op volkstuincomplexen, in tuinen van staten en stinzen, in pluk- en theetuinen en op festivals. In het Nederlands, in het Frysk of in het Engels.
Inspiratiebron is het veertiende-eeuwse meesterwerk van de Italiaanse dichter en geleerde Boccaccio: de Decamerone. Een verzameling van honderd verhalen, in tien dagen verteld door tien jonge mensen, op de vlucht voor de pest."

We zoeken uit of we ook niet een keer ergens kunnen aansluiten.

Het zou vandaag een rustig relaxt dagje worden. Ik had/heb last van mijn knie. Ik heb het opgezocht. Hypochonder die ik ben, zag me al zo langzamerhand voor een nieuwe knie gaan. Maar hij is niet dik en warm, de voorkant is niet gevoelig. Ik heb niet echt last als ik beweeg of lig. Maar zeurt gewoon en soms niet.  Het is een runnersknie, denk ik, maar op de plek van het osgood schlatter syndroom. Rustig aan bewegen is goed. Maar niet te veel belasting. Ik baal er wel een beetje van. Heb ik net mijn "soleus" (spier tussen scheenbeen/bot en kuitboot)  weer op orde, na jaren en jaren gevoelig en pijnlijk. Met verschillende knobbels op wisselende plekken, op achteraf een spier. Na 2 massages en oefeningen bij en van de fysio is het over. Vandaag dus geen hardlopen en niet wandelen. Rustig fietsen kan wel, vond ik. 

We vertrekken in alle vroegte op de fiets van de wind af richting Bolsward. 9 Km, een mooi ritje met zijwind. Wat een prachtige stad. We zijn hier nu al weer 3 jaar geleden ons Fries avontuur begonnen. Met winterjassen aan en mijn buff op, toen.  Kale bomen en ijs op de velden. Maar dat is nu heel anders. Ik fiets in mijn zomerjas en we zitten op de trappen bij de stadsgracht in Bolsward op de grond voor ons yoghurtje. In het zonnetje en de eenden komen kijken of er een restje brood is. 

Er is geen museum van de museumjaarkaart. We gaan dan maar voor de stadswandeling. 2,5 Km moet kunnen. Een prachtig stadje met grachten, popperige huisjes.... mooi. Bij de Syriër halen we een grote pot gember en 2 stukjes baklava voor bij de koffie.  Mierzoet en niet passend in onze leefstijl, maar vooruit. Bij de fietsen bij de trappen bij de grachten drinken we een kopje koffie en genieten van de baklava.... yum, yum. 

Dan on plaats van een museum gewoon een Kringloopwinkels bezoeken. De een is prachtig en we vinden er van alles wat we net nodig zijn of wat ons toe valt. Een boek van Dietrich Bonhoeffer. Deze man achtervolgd ons de afgelopen maanden steeds. Of een lied, dan een tekst, dan een toneelstuk.. en nu een boek! MijnMaatje is blij! En ik daarom ook! De tweede kringloopwinkel was, ja hoe zal ik dat nu eens schrijven.... Geen nette beschrijving voor te vinden  maar het was mij zelfs te gortig!

We vervolgen dan onze rit naar Franeker. Ik heb een To Good To Go groente pakket bemachtig bij de Lidl. Ik vind dit zo leuk. Het is een pakket voor 3 euro met groente en fruit waar wat mee is en wat snel op moet. het leuke vind ik dat er verschillende dingen in zitten en je dan weer moet bedenken hoe je dit weer kunt gebruiken. Koken a la herberg zullen we maar zeggen. Thuis hebben we nog een restant bloemkool en ik heb een voorraad bloemkoolbladeren of u tegen te zeggen en ik heb nog het kookvocht van de kikkererwten. Ik kan er bijna niet tegen aan bedenken. Thuis heb ik allerlei bakjes en potten om dingen te bewaren, maar dat heb ik hier niet.

Na de lunch gaan onderweg gaan we weer verder richting Franeker. We boksen tegen een stevige wind noordoosten wind op. Laverend over de Slachtedijk. Dus soms pal in de wind, dan een beetje in de wind, dan weer in de rug. Zo slingeren we richting Franeker. Omdat ik hard en stevig kan trappen, krijg ik steeds de vermaning van MijnMaatje: "Licht fietsen en peddelen, lieve schat! " We gaan immers voor een rustdag vandaag.  Ik begin twijfels te krijgen bij de rustdag. 9 Km naar Bolsward, stadswandeling, nu 17 naar Franeker en dan weer 12 km, wel van de wind,  af richting huis.....

Bij de Lidl krijgen we een prachtig pakket: sla, tomaatjes, avocado, bosuitjes, net sinaasappelen, kastanje champignons en 10!!!! dikke preien. We hebben net een week bloemkool achter de rug. De komende week is het prei wat de klok slaat! Wat gaan we daar weer van maken?  We doen ook de boodschappen en met 4 volle fietstassen fietsen we van de wind af richting appartement. 

Thuis zitten we nog even in het zonnetje. Met een broodje met vega kaas. Nog nooit gehad, maar in de aanbieding bij de Lidl. En lekker. We dimdammen wel een tijdje of we kaas zouden missen als we helemaal vega gaan. MijnMaatje zegt op mijn opmerking, dat ik dan af en toe vega kaas zou willen hebben (Een volkoren broodje met kaas, vind ik lekkerder dan gebak!), dat het hem ook lukt om zonder alcohol te leven. Dus kaas moet toch zeker kunnen....  En zou je niet gewoon anders moeten eten, in plaats van producten te eten die ergens op lijken... Om iets of vlees te laten lijken, worden ingrediënten ook flink bewerkt en moet je dan willen? 

 We kijken uit op het tentje van een mannelijke camping gast. Een aardig, maar wonderlijk gast. Hij slaapt alleen onder een over kapping. Zijn tent heeft geen binnentent. Hoewel we hier in het appartement de vloerverwarming op 17 graden hebben, anders hebben we het gevoel na 40 dagen, zonder kachel, dat we gekookt worden, lijkt het me toe dat  's nachts in de koude wind zo op de grond wel afzien is...

Ik proef intens gelukkig NU van mijn volkoren broodje met kaas, zonder last van mijn knie en MijnMaatje is zeer gelukkig NU met het boek van Bonhoeffer, die hij in de kringloop vond.

Baklava van de Syriesche winkel

Stadhuis Bolsward

Geen paard in de gang, maar een paard in de kerk

Een van de 11 fonteinen


Mijn habit tracker van deze dag:

Genoeg water gedronken: 👎
Ochtend beweging: 👍 gelijk gefietst  9 km
Ademoefeningen: 👎
EFT oefening: 👎 0 x
Beweging : 12000
Antal uur 250 stappen gezet: 13😏, maar batterij was leeg anders 14
Waar ben je blij mee: het groente pakket
Wat kan beter: ?? ik heb qua leefstijl wat steekjes laten vallen vandaag....
Diner: bloemkool  met pindasaus en rijst

donderdag 21 april 2022

Camino Anders dan anders III Dag 7 "Geluk dat je niet deelt, kun je amper geluk noemen!"

"Nederland wandelland" is het motto van de Gezondheidskalender! Dat hebben we vandaag wel ervaren. Vandaag hebben we de Pingjumer Halsband gelopen. Vanuit ons appartementje 19 km. We liepen voor negenen al. Maar tussen door ook nog gebeld en zaken geregeld voor school. Was ik niet aan het bellen dan was MijnMaatje het wel. Die zit nu druk achter teams voor een website die hij beheert. Hij gaat voor meer volgers en likes of zo. Heb ik geen klagen over. De teller gaat met sprongen. Maar ook al zou de teller niet gaan, dan zou ik toch nog schrijven.

In het dorpje Witmarsum eten we in het zonnetje op een bankje voor de koepelkerk het yoghurtje. Op 4 mei is er een verhalenavond. Over de Tweede Wereld oorlog met het coprs" Nij leven" lezen we op een aanplakbiljet. Als die 70 avonden die we hier hebben door gebracht in het Noorden tot nu toe, zijn we nog nooit uit geweest. Ik noteer het in mijn agenda. Evenals het uitje met de fietsbus over de Afsluitdijk. Ook leuk om een keer te doen en dan een dagje fietsen in de kop van Noord Holland. Mogelijkheden te over. 

De Pingjummer Gulden Halsband is een 10e eeuwse waterkering die nú te midden van een zee van gras ligt te 'slapen'. In het verre verleden heeft dit dijkenstelsel het dorpje Pingjum en omgeving beschermd tegen de overstromingen van de Marneslenk die vanuit de Waddenzee ver landinwaarts liep.
In een beschrijving staat: "De meest geschikte periode voor een landelijke wandeling als deze is van half april tot november. Vooral met wat zon en mooie wolkenpartijen is deze route een regelrechte aanrader!" Inderdaad! Met zon, maar wel een stevige Noordoostenwind. Het was niet koud, want onderweg heb ik zelfs nog een shirt uit gedaan. Je loopt eigenlijk de hele route over een binnendijk. Prachtig!

We treffen het zo met het weer. Deze hele week al zon en we hebben ook al rond het huis veel in de zon gezeten. Wat een geluk! Ik deel het graag met iedereen. De hooikoorts is weer over. Af en toe nog last van brandende ogen, maar dat komt van de tranen van de wind. Deze zijn zout en die branden langs de oogranden die nog ruw zijn van de hooikoortsperikelen. 

Op de dijk van de Waddenzee, waar je met een loopbrug over de A7 ( volgens mij moet) eten we de lunch. Achter de "diek". Uit de wind, dat gelukkig wel. Het waait behoorlijk. Dat wordt morgen wat als we boodschappen moeten halen uit Franeker. 

We zitten op zo'n mooi plekje en bij zulke vriendelijk mensen. De campingbeheerders hebben ook een eigen kwekerij en een zorg-leerbedrijf. Vandaag hadden ze weer cliënten om te werken. Een jonge man zit een groot gedeelte van de dag op een hele grote skelter. Hij heeft zoveel ruimte en zoveel plezier. Het is mooi om te zien: zo'n gelukkig mensenkind.  

Thuis gekomen, ben ik toch wel munt van de wind en de zon. De bedstee knipoogt aanlokkelijk! Ik verman mijzelf. "Slapen doe je 's nachts!"  In het zonnetje drinken we koffie met een overgebleven paasei. Nu wel verantwoord na zo'n wandeling. Op mijn tracker staat een verbruik van 1425 calorieën voor deze wandeling! Ik haak wat, luister ondertussen naar een boek over Juliana. dan laat ik nog even flink mijn handen wapperen, wat betreft het werk en het boekje waar ik nog iets voor schrijf! Om half zeven is het klaar! 

Gelukkig, MijnMaatje kookt!  Grappig de spreek van vandaag is:" Geluk dat je niet deelt, kun je geen geluk noemen. Het heeft geen smaak!' En de opdracht van vandaag: "Kook iets lekkers voor iemand". 
Hij heeft heerlijk voor me gekookt! Ik laat me het lekkere maal met weer bloemkool( (Voor de trouwe lezer: gisteren ook al en morgen weer, want hij is nog niet op!) goed smaken. Nu bloemkoolcurry en morgen is de keus: bloemkoolrisotto met kaas of bloemkool met pindasaus en tofu!  Je leest het morgen!

Een Camino foto ( de witte puntjes zijn madelieven)

Vergezichten


Mijn habit tracker van deze dag:

Genoeg water gedronken: 👍
Ochtend beweging: 👍 gelijk aan de wandel gegaan 19 km Pingjumer Halsband gelopen
Ademoefeningen: 👍
EFT oefening: 👍 2 x
Beweging : 30000
Antal uur 250 stappen gezet: 13😏
Waar ben je blij mee: 8.30 uur geslapen  
Wat kan beter: leven in het nu, niet 
Diner: bloemkoolcurry

Klik hier voor de link van de film

woensdag 20 april 2022

Camino Anders dan anders III Dag 6 "Ons hart is als de zee.."

Gisteren zijn we even de grens over gewipt richting rood! Dat heb ik geweten! Tot ver in de dag last van de ogen! Ik hoef echt niet te denken dat mijn hooikoorts over is. Als er weer berkenpollen zijn, ben ik erbij!

De Gelukskalender zit niet mee deze dagen. Normaal zijn het altijd leuke spreuken, maar vandaag vind ik het weer niks. Ook de Gezondheidskalender biedt ook geen soelaas. Die had vandaag als tekst: "Met zware fysieke inspanning wordt inspanning bedoeld waarbij je geen gesprek kunt voeren.; bij matig fysieke inspanning kun je nog praten." Dit wist ik al en is geen nieuws. Eerlijk gezegd hebben we vanmiddag na het werk nog zware fysieke inspanning gedaan. We zijn naar Kornwerderzand gefietst naar het Kazemattenmuseum. De heenweg ging als een tierelier. Maar de terugweg.... Over 12 km 1,5 uur gefietst. Wat een wind. Prachtige zon, dat wel. Maar een noordoostenwind. Windkracht 3,4 Maar dat is volgens mij ene gemiddelde in Nederland. Ik denk hier wel 5/6! Dus de zware fysieke inspanning hebben we gehad!

Het kazemattenmuseum zijn verhalen te beluisteren en is een expositie over de periode vanaf de bouw van de Afsluitdijk t/m de periode van de “Koude Oorlog”. In 1921 wordt besloten tot de bouw van de Afsluitdijk. Voor de bescherming van ‘Vesting Holland’ wil het departement van Oorlog dat er extra versterkingen in het noorden, bij de Afsluitdijk komen. Om deze reden zijn de vestingwerken, de kazematten, gebouwd. Na de 2de Wereldoorlog worden kazematten bunkers genoemd.  Je kunt de kazematten bekijken. Maar ik hou niet zo van ondergrondse dingen. Bovendien toe ik er eenmaal was vond ik de confrontatie met oorlogsluiden en oorlogsbeelden erg confronterend. Ik merk dat ik er nu slecht tegen kan. Wat een ellende en verdriet! Namen vge jongens. Van vaders. Ik vind het vreselijk. MijnMaatje vond het een prachtig museum, maar ik vind het knap dat vrijwilligers hier zo bevlogen voor zijn. Het wordt helemaal gerund door vrijwilligers. Maar ik hoef dit niet zo nodig. Ik geniet meer van het IJsselmeer, de luchten en de windmolens. Op zee vind ik ze wel mooi. Dichtbij zijn ze wel immens.
Het weer is schitterend. Een prachtige wolkenloze lucht. De zon, de kleuren. Wat is het hier toch mooi en wat een genieten van het mooie weer. Het kan ook anders, want het eerste jaar Friesland heb ik met een muts op geslapen, omdat het zo koud was. Wat een cadeau, dit mooie weer!


Ik pak de kalender op om hem weg te bergen en ondertussen mopper ik op meneer Bormans, de Geluksonderzoeker, Ik dacht zo'n mooi kapstokje te hebben voor dit blog en mijn bezingingstijd in Friesland en nu laat hij me zo zitten!  Dan valt de kalender open en ik pak hem op en hij valt open bij de tekst over stormen.... Van Vincent van Gogh notabene. Nou, als er iemand stormen heeft gekend!

"Ons hart is als de zee. Er zijn stormen, getijden, diepten en paarlen"  Een uitspraak van Vincent van Gogh. Een de opdracht van vandaag: "Geef een voorbeeld van elk! "

Wat mooi "ons hart is als de zee!"  De zee was vanmiddag zo prachtig! Als een spiegel. Zo'n tegenstelling met de beelden uit de kazematten. De vrijwilligers laten ons bij de rondleiding de geluiden van  de geweren horen. Van de Nederlandse, van de Duitse en van de Canadezen. "De Nederlanders waren kansloos", zei de vrijwilliger. Dat denk ik aan de kansloze mensen in de Marjoekel. En als je naar rechts kijkt is daar de nu het prachtige IJsselmeer.

Storm hebben we hier ook wel mee gemaakt en stevige ook.  De getijden, eb en vloed, ook. Als je ze bekijkt van afwisselen van vreugde met verdriet, ken ik dit.  Maar als je kijkt naar het repeterende karakter, net zo als in een klooster, kennen we dit tijdens Camino's in Spanje ook. Opstaan, eten, lopen,  eten, bij de herberg, douche eten slapen en weer opstaan. Je hoeft niet te denken, want het gaat gewoon zo. Eerlijk gezegd, merk ik nu, nu ik niet goed in mijn vel zit, dat ik het beste gedij op de regelmaat. Vaste tijd opstaan, vaste tijden eten, vaste tijd weer naar bed. Ik wilde er lang niet aan, was er trots op dat ik met chaos om kan gaan. Maar nu het lijntje geknapt is, heb ik baat bij de regelmaat! Dat geeft rust! Geen stress om te bedenken wat je moet. 

En de paarlen. Het appje voor een bedankje van een kaart. Of een vriendelijk woord. Of een prachtige foto's van Kleinkind. Wat een luxe. Mijn moeder had een foto toestel met een filmstrook met acht opnemen. Van te voren bedacht ze precies wat er op moest. En nu maak je zelf foto's en films, veel te veel...heb wel honderden van Kleinkind. 
Maar  paarlen zijn ook in het kleine voor mij. Vind ik zo maar in de kringloop een boek voorr €0,75. Met als titel "Groen Geluk!" Thuis zie ik dat het een bijna nieuw boek is uit 2020. Met allemaal leuk duurzame tips. 

 "GROEN GELUK Met de duurzame tips in dit upbeat boek dragen we er allemaal aan bij om onze wereld een beetje groener te maken. Een groot aantal onderwerpen passeert de revue, van tuinieren tot vervoer, van afvalscheiden tot upcycling en van kleding tot cosmetica. Er zijn geen grote aanpassingen nodig, je hoeft niet veel geld uit te geven en het is gewoon leuk. Groen geluk zit in kleine en heel gemakkelijke dingen!"

Voor wie niet weet wat upbeat betekent? Vrolijk, ik heb het opgezocht! Inderdaad, het is een vrolijk boek, ik word vrolijk van de inhoud en blijk ik al veel tips uit het boek gewoon te doen! Dat vind ik andere kost dan de kazematten!   Waar je met een spreuk over de zee al niet bij terecht komt.

Het erf van de zorgboerderij waar we zitten

De houtschuur
Ik kon het toch niet laten 

Mijn nieuwe boek


Mijn habit tracker van deze dag:

Genoeg water gedronken: 👎
Ochtend beweging: 👍 hardgelopen 6,5 km
Ademoefeningen: 👍
EFT oefening: 👍 1 x
Beweging : 19500
Antal uur 250 stappen gezet: 14
Waar ben je blij mee: mijn nieuwe boek Groen Geluk
Wat kan beter: meer rust nemen
Diner: bloemkoolfritatta

Klik hier voor de link van de film

dinsdag 19 april 2022

Camino Anders dan anders III Dag 5 "Eens wordt er weer juichend geoogst"

Na de toch wel inspannende dag van gisteren, doen we vandaag rustig aan. Even wat werk, wat genieten van het mooie weer een boodschap! De pollen hadden/hebben me toch te pakken. Gelukkig niet zo erg als in de Achterhoek, waar de kleur van de app ROOD is. Maar toch. Met oogdruppen, tabletten, vaseline in de neus en zonnebril op en vooral "niet wrijven" lukt het. Ik ben gelukkig niet benauwd, maar voel me ook niet top.
Ik schrijf in vorige blogs wel een eens over "vluchten voor de pollen". Dat is ook zo, maar dit mag ik in de context van vandaag geen vluchten meer noemen. 
Op het kerkplein van ons dorp staat een Oekraïense auto. Oud, een museum stuk. Maar dan is de oorlog wel heel dichtbij ineens. Bijzonder dat nog geen twintig meter van de auto de World Peace flame brandt...

De pudding is op en gezien het bovenstaande zijn er ergere dingen, maar in de buurt van Arum hadden we een bord aan de kant van de weg zien staan met "Boerderijmelk". We gaan op onderzoek uit om eens te kijken wat dit is. Een immens grote boerderij! Een melkveehouderij! Geen tap of zo. Maar wel een telefoonnummer. We bellen en de boer komt er aan. We raken aan de praat. Letterlijk van uit de tank vloeit de melk. 2 Lier voor ons. Hij moet een halve kilometer over zijn boerderij lopen, praat een kwartier met ons, levert ons 2liter melk voor 2 euro. "Dat kan toch niet uit? vraag ik hem. "Verdienen is niet het belangrijkste!" Het gaat hem om een directe lijn burger - boer, maar vooral dat kinderen leren dat de melk van de boerderij komt en niet uit de  fabriek. Het blijkt dat hij twee avonden per week "los" is. Dan staat hij bij zijn tank! We noteren de dagen, want ik wil deze jongen niet zo uit zijn werk halen steeds. En zeker niet voor 2 liter! Interessant om zo een kijkje in het leven van zo'n bevlogen boer te horen. We fietsen door naar Franker en MijnMaatje pleegt af en toe een appje of belletje! 

We hebben een paar boodschappen te doen en we hebben van de campingbaas een kaartje voor een kopje koffie met koek in het Martenahuis. Daar gaan we natuurlijk daar. En wat dit betreft, is het een onverwachte belevenis. Er blijkt een tentoonstelling te zijn. "Kibboets op de klei." Er blijkt vanaf 1934 tot 1941 een Joodse landbouwschool in Frankere te zijn geweest. Jacob Bramson, een dokter daar in de buurt heeft er film opnamen van gemaakt.  De beelden zijn gemaakt tussen 1937 en 1939.  Jacob was initiatiefnemer en medeoprichter van de kibboets. Veel mensen in Frankere wisten niet eens van het bestaan hiervan. De beelden van 8mm zijn door de zoon van deze man geschonken aan het Fries museum.

De kibboets in Franeker was een hachsjara , een Joodse landbouwschool waar jonge zionisten zich bereidden op emigratie naar Palestina. Er zijn meer dan tachtig jonge Palestinapioniers gewoond. Ze liepen stage bij boeren in de omgeving van Franeker en op de tuinderijen van Groot Lankum. Op de kibboets zelf kreeg ze Joodse vorming en leerden ze Ivriet (modern Hebreeuws), de taal die de Joodse immigranten in Palestina gebruikt. De landbouwopleiding duurde 1 à 2 jaar en leverde een Palestinacertificaat op. Bijna de helft van de kibboetsbewoners is ook daadwerkelijk naar Palestina geëmigreerd, de meesten voor de oorlog, een aantal na de oorlog.

Voor de laatste groep bewoners was emigratie na het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog mogelijk meer mogelijk. Zij bleven op de kibboets wonen tot 21 november 1941. Toen vielen de Duitsers samen met de Franeker politie de kibboets binnen en arresteerden de aanwezige bewoners. Twee bewoners konden vluchten en tien werden via de gevangenis in Leeuwarden naar Westerbork overgebracht. Zijn zijn er 21 bewoners en oud-bewoners van de kibboets in Franeker slachtoffer van de holocaust geworden.

Hoewel heel sober, waren beelden en borden indrukwekkend. Wat een verhaal.  Vooral dit sprak me aan:


Thuis gekomen ben ik bang, dat de melk karnemelk is geworden of boter. We zijn veel langer weg geweest dan gedacht en met deze temperaturen.... Maar het valt mee. Ik maak wat yoghurt en natuurlijk brandt dit gelijk aan. Inductie koken vraagt net wat beter opletten als gewoon op gas. Hoewel daar de zaak ook mij wel eens ontglipt. Maar de inductieplaat maak je sneller schoon. Helemaal "zen" geheel volgens mijn therapie kook ik de pudding. Ik sta echt een kwartier te roeren. dat ligt niet aan de inductieplaat, maar deze griesmeel heb ik gekocht bij de Syrische winkel in Zelhem. Ook over deze mensen kan ik wel een blog weiden, maar vandaag maar even niet. Zo interessant. Heerlijke griesmeel, lekkere dikke korrel, maar het is geen snelkook griesmeel. Ontspannen doe ik de pap in de vorm en het ziet er lekker uit!

Geen spreuk van de Gelukskalender vandaag. Met deze spreuk kan ik niet zo veel, zeker niet n.a.v het bezoek van de tentoonstelling. En met de spreuk van de Gezondheidskalender nog minder "Wist je dat je voor 6 paaseitjes een uur moet wandelen?"  Dat willen we toch helemaal niet weten!  Maar ik deel graag een tekst van een van de tentoonstellingsborden "Eens wordt er weer juichend geoogst!" Ik hoop voor iedereen met problemen en verdriet, klein en groot, dat deze spreuk zal gaan leven!  maar speciaal voor de mensen, boeren in de  Oekraïners wens ik hun dit toe!



Mijn habit tracker van deze dag:

Genoeg water gedronken: 👍
Ochtend beweging: 👍 naar Franeker gefietst
Ademoefeningen: 👍
EFT oefening: 👍 2 x
Beweging : aantal stappen: 6000, te weinig 
Antal uur 250 stappen gezet: 14
Waar ben je blij mee: het prachtige weer
Wat kan beter: leven in een vrij land
Diner: wraps

Klik hier voor de link van het filmpje
Klik hier voor de pdf van het verhaal

maandag 18 april 2022

Camino Anders dan anders III Dag 4 "Geluk is niet de afwezigheid van problemen.... "

Knikkebollend met prikkende ogen van de hooikoorts,  hang ik achter mijn laptop! Na een nacht van 7.40 uur slaap zou dat niet moeten. Het was gewoon een heavy dagje vandaag. Hardgelopen en stevig gefietst. Heerlijk, maar wel zwaar. We hebben in geen maanden fatsoenlijk gefietst. Nu dan vandaag 64 km met wind, veel wind.... Je voelt je trouwens bijna een bezienswaardigheid hier. "Volgend jaar zeker een elektrische? " riep iemand ons zelfs toe. De bovenlip van MijnMaatje begint hachelijk te krullen...... 

Deze Camino is inderdaad weer anders dan anders. Alles is open! Terrassen worden druk bezocht. Je kunt weer in musea en zelfs vandaag waren winkels open.  Het wordt wel lastig met de "bezinning" en "afzien" als je overal een visje of een ijsje kunt kopen. Bij de haven van Hindelopen, stonden ze met 4 man/vrouw sterk achter de ijskraam. Bij de vis heb ik maar niet gekeken. De weg naar Hindelopen toe was overigens heel stil. We zijn geen mens tegen gekomen, maar in Hindelopen, kon je over de hoofden lopen. Hoe kan ik nu met drogen ogen nog zeggen dat ik pelgrimeer? Op Camino ben? Met een comfortabel overnachtingsplekje en in elk dorp of stadje winkels en terrassen. 

Het gaat bij pelgrimeren ook om de ontmoeting met de ander. En dat was super leuk vandaag. Er waren 2 fietskampeerders. Een opa (75) met zijn kleindochter(19). Ze zijn 3 maanden onderweg. Ze komen uit Toulouse Frankrijk. Het was geweldig om even met ze te praten. De kleindochter leerde voor dansjuf. Maar door de Corona kon ze de praktijk niet doen. Dat moet ze volgend schooljaar gaan doen. Daarom had ze nu tijd om met haar opa te fietsen. Ze kwamen nu uit Amsterdam, via de Afsluitdijk. Gaan morgen naar.... in Duitsland. Braamsche of zo. Ik kon het niet precies volgen en gaan dan met de trein naar Kopenhagen en fietsen dan door naar Zweden.  Zo'n ontzettend leuke ontmoeting. Ik heb een hele tijd met hun in de keuken gepraat. Het Camino gevoel kwam echt helemaal naar boven!

Als het gaat om afzien, dan zijn we vandaag wel flink aan het pelgrimeren geweest. Het gaat ook niet zo zeer om het doel, maar ook om de weg. De weg die hobbels kent, maar ook ruimte voor bezinging.  Elke avond een blog schrijven is wel een ultieme vorm  van bezinning. geeft niks, ik vind het leuk. En het kost me geen enkele moeite om het vol te houden. Wel om serieus te schrijven als je moe bent. Het is nu natuurlijk wel dubbel. Andere twee jaren waren deze weken ook" uitblaas" weken of op verhaal komen weken. Nu ik al een periode zoekende ben naar mijn uitknop, heb ik al maanden bezinning achter de rug. Ben er bijna klaar mee eigenlijk.   Toch heb ik geen enkele behoefte om me te storten in toeristische zaken. De rust, stilte, beweging en de natuur helpen me. Wie 10 jaar geleden tegen me gezicht zou hebben dat ik ik dagelijks me zou bezinnen en het ook nog heerlijk zou vinden, zou ik toen hartelijk hebben uit gelachten / toe gelachen. Ik de bezige bij, die altijd maar in de weer is. Ik leer dus... moeizaam, dat wel, maar ik leer.
Elke vrijdag krijg ik een mailtje van Vertellis. De Vertellis Vrijdag Vraag. De vraag van afgelopen vrijdag was: "Wat doe jij om je kennis te verbreden en nieuwe dingen te leren?"  Voor mijn werk ga ik op training of cursus. Soms privé ook wel. Maar ook veel lezen en opzoeken. Vaak is het ook gewoon doen en aan de slag gaan. En er komt iets bij van willen! "Willen is kunnen", zegt een collega op het werk. En dat is ook zo! Als je wilt, kun je alles. Het hoeft ook niet altijd goed of perfect te zijn. En zo krijg ik ademoefeningen, mediteren en bezinnen ook steeds beter onder de knie. 

De spreuk van vandaag "Geluk is niet de afwezigheid van problemen! Het is de vaardigheid om er mee om te gaan."  Met de vraag "Welk probleem heb jij recent nog vaardig opgelost?" Oei, dat is ook weer een zware tekst! Omdat het blog al lang is  en ik heel moe ben, een kort antwoord. Ik wilde bruine bonen koken, maar in ons afgeladen autootje paste de hooikist toch echt niet meer in. Ik wel de bonen altijd een nacht in kokend water in de hooikist en de volgende morgen kook is ze 5 minuten en dan weer een dag in de hooikist en dan zijn ze klaar. Een uur bonen laten koken is niet (meer) duurzaam. Ik heb de pan toen maar in een dikke handdoek gewikkeld en vervolgens in de nog warme oven, van de afbakbroodjes, gezet. Toen we vanavond terug kwamen van het fietsen waren ze klaar! MijnMaatje keek met grote ogen naar dit gedoe. "Straks verband je handdoek? " Dat leek me stug, met een oven die uit is. Een mooi voorbeeld toch van een vaardige oplossing! Of niet dan!

Haken, heerlijk rustgevend! Weer een netje af!


Workum


Mijn habit tracker van deze dag:

Genoeg water gedronken: 👍
Ochtend beweging: 👍 hardlopen
Ademoefeningen: 👍
EFT oefening: 👍 2 x
Beweging : aantal stappen:18.000 en 5 km hard gelopen en  64 km gefietst
Antal uur 250 stappen gezet: 14
Waar ben je blij mee: het prachtige weer
Wat kan beter: ??
Dankbaar voor: hooikoorts vrij te zijn
Diner: bulgur met wortelcurry

www.vertellis.nl

Zo lekker: bulger, wortelcurry,saldade met o.a. kleine veldkers. 
Op mijn telefoon zijn de kleuren zo mooi! 

Klik hier voor de film van de dag