woensdag 20 april 2022

Camino Anders dan anders III Dag 6 "Ons hart is als de zee.."

Gisteren zijn we even de grens over gewipt richting rood! Dat heb ik geweten! Tot ver in de dag last van de ogen! Ik hoef echt niet te denken dat mijn hooikoorts over is. Als er weer berkenpollen zijn, ben ik erbij!

De Gelukskalender zit niet mee deze dagen. Normaal zijn het altijd leuke spreuken, maar vandaag vind ik het weer niks. Ook de Gezondheidskalender biedt ook geen soelaas. Die had vandaag als tekst: "Met zware fysieke inspanning wordt inspanning bedoeld waarbij je geen gesprek kunt voeren.; bij matig fysieke inspanning kun je nog praten." Dit wist ik al en is geen nieuws. Eerlijk gezegd hebben we vanmiddag na het werk nog zware fysieke inspanning gedaan. We zijn naar Kornwerderzand gefietst naar het Kazemattenmuseum. De heenweg ging als een tierelier. Maar de terugweg.... Over 12 km 1,5 uur gefietst. Wat een wind. Prachtige zon, dat wel. Maar een noordoostenwind. Windkracht 3,4 Maar dat is volgens mij ene gemiddelde in Nederland. Ik denk hier wel 5/6! Dus de zware fysieke inspanning hebben we gehad!

Het kazemattenmuseum zijn verhalen te beluisteren en is een expositie over de periode vanaf de bouw van de Afsluitdijk t/m de periode van de “Koude Oorlog”. In 1921 wordt besloten tot de bouw van de Afsluitdijk. Voor de bescherming van ‘Vesting Holland’ wil het departement van Oorlog dat er extra versterkingen in het noorden, bij de Afsluitdijk komen. Om deze reden zijn de vestingwerken, de kazematten, gebouwd. Na de 2de Wereldoorlog worden kazematten bunkers genoemd.  Je kunt de kazematten bekijken. Maar ik hou niet zo van ondergrondse dingen. Bovendien toe ik er eenmaal was vond ik de confrontatie met oorlogsluiden en oorlogsbeelden erg confronterend. Ik merk dat ik er nu slecht tegen kan. Wat een ellende en verdriet! Namen vge jongens. Van vaders. Ik vind het vreselijk. MijnMaatje vond het een prachtig museum, maar ik vind het knap dat vrijwilligers hier zo bevlogen voor zijn. Het wordt helemaal gerund door vrijwilligers. Maar ik hoef dit niet zo nodig. Ik geniet meer van het IJsselmeer, de luchten en de windmolens. Op zee vind ik ze wel mooi. Dichtbij zijn ze wel immens.
Het weer is schitterend. Een prachtige wolkenloze lucht. De zon, de kleuren. Wat is het hier toch mooi en wat een genieten van het mooie weer. Het kan ook anders, want het eerste jaar Friesland heb ik met een muts op geslapen, omdat het zo koud was. Wat een cadeau, dit mooie weer!


Ik pak de kalender op om hem weg te bergen en ondertussen mopper ik op meneer Bormans, de Geluksonderzoeker, Ik dacht zo'n mooi kapstokje te hebben voor dit blog en mijn bezingingstijd in Friesland en nu laat hij me zo zitten!  Dan valt de kalender open en ik pak hem op en hij valt open bij de tekst over stormen.... Van Vincent van Gogh notabene. Nou, als er iemand stormen heeft gekend!

"Ons hart is als de zee. Er zijn stormen, getijden, diepten en paarlen"  Een uitspraak van Vincent van Gogh. Een de opdracht van vandaag: "Geef een voorbeeld van elk! "

Wat mooi "ons hart is als de zee!"  De zee was vanmiddag zo prachtig! Als een spiegel. Zo'n tegenstelling met de beelden uit de kazematten. De vrijwilligers laten ons bij de rondleiding de geluiden van  de geweren horen. Van de Nederlandse, van de Duitse en van de Canadezen. "De Nederlanders waren kansloos", zei de vrijwilliger. Dat denk ik aan de kansloze mensen in de Marjoekel. En als je naar rechts kijkt is daar de nu het prachtige IJsselmeer.

Storm hebben we hier ook wel mee gemaakt en stevige ook.  De getijden, eb en vloed, ook. Als je ze bekijkt van afwisselen van vreugde met verdriet, ken ik dit.  Maar als je kijkt naar het repeterende karakter, net zo als in een klooster, kennen we dit tijdens Camino's in Spanje ook. Opstaan, eten, lopen,  eten, bij de herberg, douche eten slapen en weer opstaan. Je hoeft niet te denken, want het gaat gewoon zo. Eerlijk gezegd, merk ik nu, nu ik niet goed in mijn vel zit, dat ik het beste gedij op de regelmaat. Vaste tijd opstaan, vaste tijden eten, vaste tijd weer naar bed. Ik wilde er lang niet aan, was er trots op dat ik met chaos om kan gaan. Maar nu het lijntje geknapt is, heb ik baat bij de regelmaat! Dat geeft rust! Geen stress om te bedenken wat je moet. 

En de paarlen. Het appje voor een bedankje van een kaart. Of een vriendelijk woord. Of een prachtige foto's van Kleinkind. Wat een luxe. Mijn moeder had een foto toestel met een filmstrook met acht opnemen. Van te voren bedacht ze precies wat er op moest. En nu maak je zelf foto's en films, veel te veel...heb wel honderden van Kleinkind. 
Maar  paarlen zijn ook in het kleine voor mij. Vind ik zo maar in de kringloop een boek voorr €0,75. Met als titel "Groen Geluk!" Thuis zie ik dat het een bijna nieuw boek is uit 2020. Met allemaal leuk duurzame tips. 

 "GROEN GELUK Met de duurzame tips in dit upbeat boek dragen we er allemaal aan bij om onze wereld een beetje groener te maken. Een groot aantal onderwerpen passeert de revue, van tuinieren tot vervoer, van afvalscheiden tot upcycling en van kleding tot cosmetica. Er zijn geen grote aanpassingen nodig, je hoeft niet veel geld uit te geven en het is gewoon leuk. Groen geluk zit in kleine en heel gemakkelijke dingen!"

Voor wie niet weet wat upbeat betekent? Vrolijk, ik heb het opgezocht! Inderdaad, het is een vrolijk boek, ik word vrolijk van de inhoud en blijk ik al veel tips uit het boek gewoon te doen! Dat vind ik andere kost dan de kazematten!   Waar je met een spreuk over de zee al niet bij terecht komt.

Het erf van de zorgboerderij waar we zitten

De houtschuur
Ik kon het toch niet laten 

Mijn nieuwe boek


Mijn habit tracker van deze dag:

Genoeg water gedronken: 👎
Ochtend beweging: 👍 hardgelopen 6,5 km
Ademoefeningen: 👍
EFT oefening: 👍 1 x
Beweging : 19500
Antal uur 250 stappen gezet: 14
Waar ben je blij mee: mijn nieuwe boek Groen Geluk
Wat kan beter: meer rust nemen
Diner: bloemkoolfritatta

Klik hier voor de link van de film

Geen opmerkingen:

Een reactie posten