Camino Retraite Dag 10 Liefelijke bries tegen

Met zon en droge tent worden we wakker op het stukje berm dat ons is toegewezen. Ik was vroeg wakker en heb het boek waar ik mee bezig was uit gelezen. Toen we eenmaal bedacht had dat we op zouden staan, waren we ook zo klaar.  Alles was droog en dat scheelt ook een stuk. Ik was even de tijd kwijt, maar toen we uiteindelijk op de fiets zaten bleek het al bijna half tien te zijn. Daarom stopten we in Diever voor een bankje in de zon met de yoghurt. Alles even op zijn elvendertigste. Vandaag is de route 35 km. Het waait wel, maar in het Drentse land met zoveel bomen geen probleem. In een ruk fietsen we naar Zuidwolde waar de familie zich bevindt op de camping. Rond het middag uur zijn we er. We bakkeleien er over hoe lang de familie al kampeert. We denken 40 jaar, maar het blijkt 38 jaar te zijn. Niet alle jaren zijn we van de partij. Een camping met water met onze kinderen als peuters was geen succes. Soms liepen we de Camino. Soms kwamen we een dag net als nu. Het is wel erg confronterend. Ik zie zussen van mijn moeder, met trekken van mijn moeder. Allemaal steeds een dag je ouder. Wij blijven natuurlijk jong. Althans zo voelt het. We zijn van de tweede generatie en de eersten van deze generatie die stoppen met werken. Mijn tante is vorig jaar gestopt als juf van groep 8. Er zat 19 jaar tussen mijn moeder en haar jongste broer. Mijn eigen broer is inmiddels opa. Ook een ervaring om te zien. En zo komen we hobbelend van de ene nicht naar de andere tante. Het is prachtig weer! We halen boodschappen voor de rest van dag. Zin in koken hebben we niet, dus bedenken iets met bonen in wraps. Altijd makkelijk. Morgen hebben we 90 km voor de boeg. Dat is wel een hele ruk weer. Als het even mee zit, hebben we Noord Oostenwind. We genieten van deze middag met familie, de zon, het samen zijn. Geen hoog Retraite gehalte. Maar gewoon een leuke dag! 

Op de camping!