Camino Retraite Dag 11 De wind in de rug en regen op de hielen!

MijnMaatje wil vlot weg vandaag. Zijn app geeft in de middag regen aan. Die van mij geeft een buitje met 1 drupje aan. Maar ik pas me aan. Al met al duurt het toch nog even voordat we weg zijn. We staan laat op. Drinken koffie, besluiten om de yoghurt ook alvast maar te nemen en zo fietsen rond 9.45 uur weg. We groeten iedereen en roepen tot volgend jaar. Het is erg leuk om mensen te treffen. Ik heb een grote familie en ik zie bij sommige kinderen allemaal dezelfde trekken terug. Grappig! Bruine donkere ogen en bruinrood haar. Leuk hoor! Met een zus van mijn moeder heb ik veel gemeen: kringlopen, tweede hands kleren, geen verspilling van eten. Creatief zoeken naar oplossingen. Zo leuk om met iemand te praten die eigenlijk dezelfde dingen doet als ik! 

We hebben al het eten mee, want afgezien van restaurantjes is er niets open. De route gaat richting Balkbrug, Ommen, Lemmele, Haarle. We vertrekken met zon. Wind in de rug of in de zij. Het gaat als een speer.. Na 26 km zijn we in Lemele. We zien geen plekje en besluiten nog even door te fietsen. Zoals altijd komen we dan de eerste 10 km geen bankje tegen. Na 37 km moeten we echt stoppen, want we fietsen stevig en dan moet je ook goed eten. We zien ergens onderweg een monument uit 1944. In de buurt van Luttenberg. Er is toen een V2 ontploft die was weg geschoten maar niet af is gegaan en vervolgens plotseling terwijl mensen stonden te kijken wel af ging. 19 doden en heel veel gewonden. Waaronder veel jonge kinderen. Ik moet steeds denken aan Oekraïne, waar misschien dit schering en inslag is.  We eten twee broodjes en een wrap en een halve zak worteltjes. 

Dan gaan we weer als een speer. Hebben dan 45 km nog voor de boeg. De regen hijgt ons in de nek, want het wordt steeds wat donkerder. Met een tempo  van 22, 23 km, wel veel andere tijden als op de heen weg, vliegen we door het landschap. Volgens MijnMaatje moet het rond 14.00 uur beginnen te regenen. Het gaat prima en inmiddels zijn we weer zo getraind, dat het ook goed loopt. We fietsen met 20 kilo extra, maar dat voelt niet zo. 

Na een uur zijn we in Haarlo, dan in de buurt Laren, over de spoorlijn Zutphen Winterswijk denk ik? De lucht wordt donkerder. We gaan nog een tandje harder. Maar we houden het droog. De laatste kilometer hebben we enkele spurters. 81 km in 4.20 uur, een prima tijd. Maar daar gaat het niet om. Thuis word ik blij verrast door de bloemenbakken die gevuld zijn met nieuwe bloemen. Prachtig. Een cadeau van MijnMaatje voor mijn verjaardag. Er zijn ook kaartjes. Een hele mooie van mijn zusje en man en kinderen. Super leuk, met een foto van de hardloopwedstrijd. 

Thuis halen we de tassen van de fiets, we ruimen direct de tassen op. Ik doe de wasmachine aan. We springen in de douche en  daar na eten we de tassen leeg. Dan komt de man met de hamer en deze slaat ongenadig toe. Ik kruip naar de bank en ik ben voor 2 uur helemaal onder zeil. Heerlijk. Morgen is de grote dag! Dan mijn verjaardag. Ik heb niets voorbereid. Ik laat het gebeuren. Maar nu, trakteer ik me zelf op een ijsje!! MijnMaatje hoeft niet, maar ik heb reuze zin. Ik vier mijn oudejaarsavond!  Slot van een 11 daagse Retraite. Met wandelen, hardlopen, fietsen, zwemmen, ontdekkingen, lezen, haken! Het was heerlijk!