Camino Retraite Dag 9 Met een stevige bries tegen!

Geen storm vandaag, gelukkig! Mijn app had het gelukkig goed! Maar wel een fikse wind tegen! Zeker op het Friese land, Het kale land geeft de wind vrij spel. Hoe dichter we richting Drenthe komen, hoe minder hevig de wind is. Gelukkig, want het is weer wind tegen! Hoe bestaat het! Op de heenweg hadden we wind tegen en nu weer. Maar het was minder heftig. Hoewel na 75 km de billen weer op dezelfde wijze branden. 

Gisteren hadden we ons al goed voorbereid. Dus vanmorgen was het een eitje om weg te komen. Na een goede nacht staan we even voor achten op. En om 8.30 uur zitten we op de fiets. We combineren de de snelle route met de mooie route. Eerst fiets ik met jas en lange broek. Maar hoeveel een fikse wind tegen, gaan we goed vooruit. We komen langs het geboortehuis van Titus Brandsma in Het buitengebied van Bolsward. We eten in Reahus ons yoghurtje. Op een picknick plaats bij het water. Drie vrouwen komen net via een trapje uit het kanaal. Ze hebben gezwommen. In het kanaal. Heerlijk lijkt het me dat. Maar we hebben nu weinig tijd. Terwijl ik spijtig mijn yoghurtje eet, komt de volgende zwemmer. In “wedsuite “ op een vrouwenfiets met zitje voor en zitje achter. Hij springt zo van de fiets in het water en crowelt weg. Best wel griezelig. Zo warm is het niet en dan alleen.... moeten we niet even wachten tot hij terug is? 

Ik heb gisteren en vannacht ook steeds gedacht aan de demente dame van gisteren. Zou ze wel weer thuis gekomen zijn? Ik weet van een moeder van een collega dat die een nacht vermist is geweest en helemaal onderkoeld is gevonden. Had ik dan toch haar ergens naar toe moeten brengen? Je zult later maar horen dat het toch niet goed is gegaan. Zeker in Friesland kun je niet zeggen dat mensen niet in “7 sloten” te gelijk lopen, met zoveel water.

Maar voor de zwemmer hoeven we geen zorgen te hebben. Die is inmiddels terug! Eigenlijk de moeite van het omkleding niet waard. Zorgeloos kunnen we nu op de fiets stappen. 

Van Reahus gaan we naar het noorden van Sneek, dan Akkrum, Gorredijk. Ik ben daar nog nooit geweest. Is een mooi dorpje. We eten aan een kanaal met een sluis. Misschien een sluis van wel 50 meter lang. Ongekend hoe snel het water zakt. We kijken het aan. De jonge brugwachter moet handmatig de deuren sluiten. Met zijn scooter rijdt hij naar de andere sluisdeur. Grappig om te aanschouwen.

Daarna via Elsloo naar Oude Willem. Daar overnachten we. Er is geen plek, maar de vrouw van de camping loopt toch nog even met ons rond. Ergens in een berm is precies een plekje voor onze tent. Voor de somma van 10 euro inclusief douchen mogen we daar overnachten. Dat past ons. We gaan zo door naar de ouders MijnMaatje voor een bezoekje. Het is lang licht en dat loont de moeite voor een bezoek. Het is 5 km fietsen. En natuurlijk 5 km terug. Dus we hoeven ook geen comfortplek. De camping bij mijn schoonouders is niet fietsvriendelijk. Daar betaal je voor een volledige plaats ongeacht stroom, wel of geen auto, echt het volle pond. Belachelijk vind ik dat. Vandaar dat we deze oplossing kiezen.  Op de camping zetten we in vliegende vaart de tent op. We nemen de wraps mee en de havermout. Bij de winkel in het dorp halen we yoghurt voor morgen en voor vanavond als toetje. 

Helemaal rozig zitten we op de bank binnen. Na 8 dagen buitenleven is het binnen warm. Dus we zijn niet allee rozig, maar ook suffig. Nu moeten straks de “kou” in. Maar ach het geeft niet. De slaapzakken zijn lekker warm en het is hier echt minder koud als in de top van Friesland.