zaterdag 3 september 2022

Herbergieren Dag 1 Naar de Herberg

Al weken weer naar uitgekeken en dan is het weer zover. Deze keer gaat MijnMaatje me achterna fietsen. Heel gek. We hebben de plannen al weken, maar toch overvalt het me weer. Ik was toch weer druk, ondanks dat ik niet meer werk. Ik was begin van de week al begonnen met klaar zetten. Er kan niet veel mee, want terug gaat MijnMaatje ook weer mee en moeten zijn 5 tassen er ook bij in. De groenten zijn in Frankrijk vreselijk duur. Dus met 4 pompoenen, 6 courgettes, 2 bloemkolen, 2 spitskolen, 6 paprika's en 2,5 kilo sperziebonen en een ijsbergsla, was de auto flink gevuld. Ook mijn herbergmaatje Etty had de nodige boodschappen mee. We maakten al grapjes over een karretje. Er hadden zich al nu al meer dan 30 pelgrims gemeld. Dat belooft wat. De laatste 2 jaar hebben we wel gehad dat er niemand gereserveerd had. 

Gisteren ook nog oppassen op Kleinkind. Dat is een heerlijke bezigheid. Maar dan doe je op zo'n dag niet zoveel. Maar ondanks alles was toch rond 21.00 uur alles in de auto. 

Haakwerk, laptop, oude kleren voor druivenplukken, warme kleren voor koude dagen, kleren voor de hete dagen. Slippers, bergschoenen enzovoort. Voor 's morgens een vest en voor de middag hemdjes. Het is in Vezelay heel warm geweest. Maar nu is het frisser en het regent zelfs af en toe. Ik kan me niet heugen wanneer het in Nederland heeft geregend. Toch wel, we zijn immers uit onze tent geregend in Ootmarsum. Maar het had daar wel geregend, maar in Hengelo gld. niet.

Rond 7.30 uur is Etty er en rijden we richting Vezelay. Voor mij de 11de keer. We rijden de route zonder enig probleem en rond 18.30 uur bereiken we Le Chemin. Wat is het weer heerlijk om hier te zijn.






Geen opmerkingen:

Een reactie posten