Het was een onrustige nacht! Warm, dekbed was eigenlijk te dik.... Maar wat is het stil. Niet een beetje stil, heel stil! Het enige geluid is van een klein klokkenspelletje een paar huizen verder op.
Etty en Yvonne gaan naar de mis in Vezelay. Ik zal voor de pelgrims zorgen. Om half zeven sta ik naast mijn bed. De Gregoriaanse klanken vullen al gauw de salon. Rond 8 uur is iedereen weg. Ik draai 3 expreswassen en om 9.30 uur als Etty en Yvonne terugkomen, hangen de wassen en zijn al 3 bedden verschoont en heb ik de ontbijtboel afgewassen.
De eigenaresse die gewoon in hun eigen afdeling is( Ze gaan niet op vakantie i.v.m. met de vendance = druivenpluk) komt even langs. Ik hoor van haar dat de vallei achter de herberg helemaal vol gezet wordt met zonnepanelen. Ik kan het gewoon niet geloven. Dit prachtige landschap vol met panelen. Het kan toch niet waar zijn. In Nederland is ons landschap vlak. Dan zie je de grote landerijen met panelen niet zo verre. Maar hier zie je van heinde en verre deze dingen. Wat een dilemma! We willen allemaal stroom voor onze mobiel of laptop. Je kunt niet alles. Wel stroom en nergens een plek om het op te wekken. Maar uitgerekend hier. Ik ben er kapot van. Het is hier zo prachtig en het zou zo jammer zijn dat dit vol met panelen komt. Vanuit de herberg zie je de panelen niet. Maar van het huis van de buren wel. 64 hectare...... Het huis staat niet te koop, omdat de buren te oud zijn geworden om hier te wonen. In eens is het huis onverkoopbaar.
Rond 13.00 uur staat een Fransman op de stoep. Hij weet dat de herberg groot genoeg is en komt zonder reservering. Nu hebben we vandaag maar een gast, maar morgen hebben we er 10! En als er nog wat aankomt lopen wordt het goed vol.
Ik heb een katoen bij me en ik moet 32 lapjes haken om een object te maken. Heerlijk werk en ik werk er lekker aan. Heerlijk om de rust te hebben om eens lekker een paar uur te haken.
Rond 5 uur komt de Nederlandse dame. Ze loopt in etappen vanaf haar huis in de buurt van Amersfoort. Dapper hoor, overnachtingsplekken zijn dun gezaaid, dus het is best een onderneming.
We maken van een de bloemkolen een lekkere curry. Met een soep en salade een lekker maal. Maar wat een toestand. Nu blijkt de dame allergische te zijn voor rode ui en knoflook. Dat zit bijna standaard in ons eten. We hebben nog een pakje rode kool. Dat maak ik gauw warm.....
Wat jammer van de heerlijke curry. Zonde. De anderen smullen er van.
Manlief heeft pech zie ik op de app. Zijn waterkoker is stuk. Hebben we de hele vakantie geoefend in het koken met de waterkoker en op de eerste dag is hij stuk. Maar goed dat Manlief er niet helemaal op heeft vertrouwd. Hij heeft toch ook nog het kooktoestel meegenomen merk ik nu. Gelukkig maar!
En zo is ook deze dag weer voorbij. En geen enkele foto gemaakt zie ik nu..
Maar dit gedaan.... Foto's zijn niet helemaal goed van kleur.
.JPG)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten