dinsdag 13 september 2022

Herbergieren Dag 12 Dagje Vezelay

Dit wordt even een lastige blog. Ik schrijf op mijn telefoon. Lastig, want dan kan ik niet goed typen. 
Ik schrijf dit blog niet alleen in Vezelay, maar ook in de auto. MijnMaatje is aangekomen in Vezelay en ik ben een dagje bij hem op bezoek. Morgen fietst hij naar de herberg. Ik ga dan met de auto naar de herberg. Op het prachtige campinkje in Vezelay hebben de beheerders een Tiny Hous. Echt schitterend! De plek, het Tiny house, gewoon alles. Ze hebben mobiele zonnepanelen: ook een composttoilet. Prachtig om te zien! Ik ben er verrukt over! Ik heb behoorlijk jeuk aan
mijn voet. De histamine is uitgewerkt, maar de wespenbeet nog niet. Inmiddels regent het. Het tentje van mijn maatje leent zich alleen voor slapen, niet voor zitten. We zitten in de auto. 
Tja wat doe je na 11 dagen fietsen? Je mag een nachtje herberg en dan moet je verder. Vezelay kennen  we inmiddels en het is zo klein dat je gauw alles hebt gezien! MijnMaatje kreeg vandaag de pelgrimszegen.  Maar daarna? We besloten om een rondwandeling rond Vezelay te maken. Ik verras hem op de camping met koffie en een stukje taart.  Het is heerlijk weer en we genieten van het zonnetje van deze plek op dr camping. Dan gaan we aan de wandel. In de morgen niet te warm, ‘s middags wel. Maar dan zijn we ook al gauw weer in Vezelay. We kopen een fles water en wat chocola. Op een bankje onderaan het stadje rusten we uit en genieten van het frisse water. 
Op de terug weg komen we langs de werkplaats van Martin. We treffen het. Hij komt  net aan rijden. We mogen de druivenvaten zien, Boeiend,  het borrelt en ruist  dat het een lieve lust is. Je kunt het zelfs horen! Er lopen dan weer naar de camping. De teller staat op 30000 passen. Moei, voldaan, sufferig doen wij de laatste taken  de regen stopt en we gaan maar bed’ ik ben munt. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten