Herbergieren Dag 6 Eindelijk een wandelingetje

Het is zijn wel erg drukke dagen in de herberg dit jaar! Elke dag veel gasten. Er is niets in de tuin, door de hete zomer, afgezien van appelen, dus ook om de dag naar Corbigny. 

Ik werd vandaag wakker met knallende hoofdpijn. Bij mij wel een signaal. Ik kon even blijven liggen, omdat ik gisteren de shift van 5.45 uur had gepakt. Maar om 8.00 uur ben ik tollend beneden. Er zijn weer 6 pelgrims en de weeïge lucht van gebakken eieren komt me tegemoet. De Zuid Afrikaan eet geen brood en hij wordt verwend met eieren. 

Om 9.00 uur hebben we de pelgrims uitgezwaaid. De jonge mensen uit Zwitserland knuffelen ons dat het een lieve lust is. Ze hebben er een dag of 60 opzitten( vanaf het meer van Lago Majore) en nu nog 60 te gaan. Ik moet weer wennen aan alle hughs. Corona heeft er wel ingehakt. Ik merk dat spontaan handen geven bij mij haast nog schrik op roept. het is toch te gek.

Yvonne blijft thuis en Etty en ik rijden naar de Aldi in Corbigny. Alle bier is op. Brood, melk, sla...en gewapend met twee tassen slaan we weer onze slag. We trakteren ons op 2 pomplemouse... 

Tijdens de thuisreis regent het en we zien onze wandeling, we hebben nog niet een keer gewandeld deze keer, weer in rook op gaan. Thuis gekomen, na de koffie wordt het droog. Als een speer gaan we opzoek naar de wandelschoenen. Met een rugzak, wie weet wat we vinden aan bramen en appels, op pad. We genieten van het prachtige landschap. Het kan toch niet waar zijn, dat hier 32 hectare zonnepanelen komen. Het zicht is al vreselijk, maar ook de generatoren schijnen vreselijk lawaai te maken. Dat hoeft niet weet ik uit ervaring, maar het zou kunnen. Er schijnen hier weinig mensen te wonen en daarom kan het mooi hier. Ik vind het dramatisch.

Na het eten, nog een restje couscous met sperziebonen, maken we appels in. Koken we soep. Met Blof op de achtergrond, snijden we groentes, roeren we in potten, buigen we ons over recepten. We koken voor twee keer. Morgen is het namelijk druk. Een vendance..... druivenplek. In het kader van naoberplicht helpen we mee. Het is leuk werk, leuke gezellige ontmoetingen met de lokale mensen en heerlijk eten. 

We hebben morgen ook twee pelgrims in het boek. Maar misschien ook aanlopers. De soep, mosterdsoep van het vocht van kikkererwten, en kerrie salade. Met rijst en pindasaus een prima maaltijd. Voor vanaf tomatensoep, rijst met prutjes en groene salade en fromage blanc, een soort kaas dat lijkt op yoghurt, met vruchten. Het koken is al een ding, maar water halen, afwassen, spoel water naar de tuin brengen is sjouwen.

Ik kom bijna  niet aan appen met familie en vrienden toe...Maar voor Kleinkind maak een filmpje met het liedje, hoe toepasselijk, Vader Jacob.

Tot onze verbazing staat ook onze verwarde man weer aan de poort. Nu met rugzak. Hij heeft zich verlopen, is verdwaald... Zou 13 km maar kon geen slaapplaats vinden. Het verhaal blijft even verward. We geven hem toch maar een bed en zo zitten we vanavond weer met 6 i.p.v. 2 aan tafel.  

Ik heb nog veel, veel meer te vertellen, maar ik moet gewoon naar bed. Het is bijna 11 uur en we moeten morgen om 6.30 uur weer op. Dus ik stop nu toch maar.