Herbergieren Dag 13 Weer thuis in de herberg

Na een dagje Vezelay met MjjnMaatje met een nachtje tent ben ik weer thuis in de herberg. De nacht was we even een dingetje. Mensen die ons volgen weten inmiddels dat onze tent het heeft begeven. Daarom is MijnMaatje op pad met een klein geleend tentje. Prima voor hem alleen, maar voor met z'n tweeën, wel even een ding. Het was warm, heel warm....... We lagen om 20.30 uur in de tent. Het begon ook te regenen. Om 23.45 word ik badend in het zweet wakker. Met mijn neus tegen het doek. Het is droog en ik ga even afkoelen buiten. Het tentje is klein en met twee volwassen mensen is de zuurstof zo op. 

Maar ik val weer in slaap en wordt precies om 6.15 uur wakker. Net op tijd om nog lopend naar de mis te kunnen. De laude is door de week om 7.00 uur. In het donker lopen we op het stille veld. De weg van de camping naar het stadje is erg donker, daarom lopen we door het veld. Ook daar is het donker, maar zijn er geen auto's. Maar wel een steile weg met stenen. Loopt niet makkelijk. Dan nog de berg op naar de kathedraal. Het is weer genieten van de zang van de nonnen. Zo prachtig!

Dan ga ik weer nar huis in de auto en Mijnmaatje komt op de fiets. Dat is nog wel een dingetje. Het waait giga en het is berg op en berg af. 

Thuis doe ik samen met Yvonne de plafondramen. Die zijn me toch een partijtje vies. Je hebt dan wel er van je werk. 's Middags gaan Etty en Yvonne voor een ommetje. Ik doe de was en MijnMaatje doet zijn spullen. Het zijn vandaag allemaal Nederlanders. 4 Fietsers en 3 lopers. Dan moeten we buffelen voor het diner. Als alles verloopt zoals in het boek staat hebben wij er dan 76 gehad. Zoveel hebben we er nog nooit gehad. Maar dat betekent hard werken. Geen probleem, we doen het graag. Na het eten krijgen we een applausje. Dat is toch super leuk!