Met een zeer volle maag zit ik dit blog te typen. In een nieuwe app. Hopen dat hij het goed gaat doen. De volle maag slaat op het feit dat ik zelf eten heb gemaakt. Dat kon ik me eerder niet voorstellen. Zelf koken op de Camino. Maar het is goed te doen. In deze herberg heb ik me maar niet gewaagd aan koken. De gaspitten zagen er zodanig uit dat we dat een ingewikkelde kwestie leek. Maar van kikkererwten heb ik een salade gemaakt. Met tonijn, paprika en ui. Denhelft heb ik voor morgen in mijn magnetronbak gedaan en de andere helft heb ik nu gegeten. Met een mini ijsbergsla die je hier heel veel ziet. Met nog een halve liter yoghurt een prima bodem. En dit alles oversprenkelt met 1,5 liter mineraal water. Maar het was te veel. Een kleine yoghurt had ook gekunt. Zie wel wat op tegen de nacht. Ik slaap in een kamertje van 4 bij 4 met 8 mensen. En Spanjaarden. Dat betekent heen raam open. Iedereen gaat al richting bed. Dus ik moet op schieten.
Na een pelgrimsobtbijt van 2 toast met jam en een bak koffie ben ik alleen op pad gegaan. Het miezerde, dus wel mijn poncho aan. Ik geloof dat ik nu een manier heb gevonden om hem alleen aan te kunnen doen. Eest over de rugzaktrekken en dan de rugzak aan doen en vervolgens over mijn hoofd trekken. Het is vandaag een paar keer gelukt. Anders probeer ik hem ove mijn hoofd te gooien, maar dan blijft hij hangen op mijn rugzak.
Het lopen ging super. Ik kan samen lopen, maar ik liep liever alleen. Wat een rust. Ik liep om 7.45 uur en tegen 9.30 uur ergens gestopt voor een broodje gezond. Ik had zaterdag 5 kleine stokbroodjes voor een euro gekocht. Ze werden wat droog, maar met wat kaas en ei en paprika nog prima te doen. Tegen 10 uur was ik bij een klooster en wat had ik een geluk. Er was een sechz. Dat getekend een kleine soort mis. Deze heb ik bij gewoond. Drie oude grijze monniken met 1 jonge man. Het zingen was niet zo fraai als in Vezaley. Een van de monnike pan had volgens mijn zijn weekhartig met werkjes nog aan.
Aan de route werd 2 jaar geleden gewerkt. Dat was nu goed te zien. De erge stukken met modder zijn vervangen door houten vlinders. Soms jammer, maar toch wel veel beter lopen.
Ik heb nu op mijn telefoon maps.me. Erg prettig. Ik had ergens het gevoel dat ik fout zat. En dat gebeurt je natuurlijk net in de middle of knowere. De app er bij en je loopt zo weer naar het goede punt. Gelukkig was het maar 50 meter, maar anders is het toch wel even zoeken. Het lopen gaat zo goed, dat ik overweeg om morgen de 31 km naar Bilbao te lopen. Ik voel me uitstekend en niet totaal geraaktbraakt als eerdere jaren. Ik heb een slaapplaats geboekt en dat betekent dat je ook rustig kunt kopen. Vandaag was ik er rond 16.00 uur. Ik heb 26 km gelopen en en 3 x een pauze genomen. De wandel wol is een uitkomst. Niks geen blaren. Ik Zoë ook wel andere dingen. Vanmorgen ging ik nog over mijn nek van een blaar die iemand liet zien. Een blaar op de hak ter grote van tennisbal. Dat iemand nog lopen kan. Zo vies en. Logens mij zag ik het bot. De kans op steken gen is dan toch enorm en dat in de vieze douches en bedden van de herbergen.
Het typen is wat lastig, want deze app bedenkt de woorden zelf. En niet altijd zoals ik ze bedoel, merk ik. Ik moet opschieten want de mensen gaan naar bed.
Geen tijd voor beschouwingen en dat het ik toch de hele dag gedaan... de route was zo mooi en volgens mijn zo verlegd. Hij was zwaar. Veel op hoogte maar zo prachtig Een bos in lentetuin. Hier bloeit het fluitenkruid al. In Nederland een teken dat de hooikoorts over is. Hier heb ik weinig last, maar mijn ogen hebben van de ene week thuis erg geleden. Heb nog steeds een vlies over mijn ogen en de randen van de ogen zijn ontstoken. Ik denk steeeds dat de bril vies is. Poets ik het ding en dan is het nog zo.
Aangekomen bij de herberg heb ik mijn sokken gewassen. Tegen beter weten in hoop ik dat ze morgenvroeg droog zijn. Ik vrees het ergste. Alle mijn spullen waren ook op. Dus ik moest ook nieuwe voorraad hebben. Ik merk steeds dat ik teveel koop. Dus een volle maag. Maar morgen ook een zware tas. Brood, 2 sinaasappels, banaan, tomaten, bak salade, stuk kaas, zak doppinda’s. Daar houd ik het wel 31 km op vol. Maar al met al 2 kilo meer. Er waren meer mensen die zelf kookten. Twee van de mensen waar ik gisteren mee heb gegeten ook. Een had een fles wijn en dan weet je het wel. Daarna nog even prutsen met de app. Ik hoop dat alles het nu goed doet en ik hoop dat ik het morgen minder druk heb en dan wat lange kan schrijven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten