Met deze beschouwingen starten we onze wandeling. Gisteren zijn we gestrand, omdat er geen herberg bleek te zijn in Pobena.
Vandaar dat we vandaag dit stuk met de bus deden en nu vol goede moed langs de kust lopen. Na twee dagen stad was dit heerlijk. Hoewel de berichten erg slecht zijn, is het erg zonnig en al gauw lopen we in ons shirt. Een prachtige route en na twee en half uur belanden we in de eerste bar. De café con leche kan ik niet meer zien. Dus nu een stevige cafe americano. Dat likt het meest op Holandse zwarte koffie. Vervolgens lopen we in een dal en moeten een kort, maar afschuwelijke klimmetje maken. De rest van de weg is een eitje, qua klimmen. Maar de lengte. We hebben er dan al drie en half uur op zitten en moeten dan nog drie uur lopen. Mijn voeten beginnen per stap meer zeer te doen. Het is afzien. Ik kan dus beter klimmen en dalen, dan kilometers met straf tempo vlak lopen. Helemaal uitgeput belanden we in de herberg municipale. Spartaans is de kwalificatie. We worden door Ganese jongen ingeschreven. MijnHerbergmaatje krijgt terwijl ze een praatje met hem maakt een bord spagettie. Na mijn powernap krijg ik een kop thee. We zitten samen om een grote tafel in de ontvangst ruimte. Celos de Ganees maakt liters thee. Steeds meer mensen schuiven aan. Een Portugese dame, de Oostenrijker, Mario, ik weet nu zijn naam. Een Nederlands meisje, een Duiste jongen en een oudere Franse meneer die we eerder hebben getroffen! De Japanner blijkt er ook te zijn en deze ligt al te slapen. Zijn ritme is wat verkeerd. Hij staat om 4 uur op. Begint gelijk met lopen. Komt vroeg in de herberg, waar meer dan genoeg plaats is. Slaapt de hele middag en avond. En maakt 's nacht iedereen wakker. Hij doet zijn best om zachtjes te doen, maar dat lijkt niet helemaal te lukken.
Eindelijk komt het Camino gevoel van de Frances een beetje boven. De aantallen pelgrims stellen niets voor. Maar een praatje met elkaar en een vriendelijk herbergier doet wonderen.
En de dag is helemaal compleet als het lukt om een menu del dia te krijgen. Samen met het Nederlandse meisje dat gestart is in Bilbao eten we. Het is gezellig. We wisselen verhalen uit. De waard is hier ook weer erg aardig.
O, ja, het voorspelde slechte weer? Niets van gemerkt. Heb zelfs nog even in de baai gebadderd met mijn voeten in de zee. Het was een goede dag!
Hoi Frida,
BeantwoordenVerwijderenzou ie het nu doen??
want ik heb al een paar keer iets geplaatst, om je een buen camino te wensen!
ik volg je reis hoor en ben best wel een beetje (gezond) jaloers!! heel bijzonder en ook weer een andere tocht zo daar langs de zee...
Hoop dat ie nu gelukt is en op je blog blijft staan, lieve groet van Diaan!
Heerlijk om te lezen. Ben jaloers, het weer lijkt echt stukken beter dan wat wij deze week lijken te krijgen in Denemarken. Morgenvroeg ga ik met Anna in de trein richting Denemarken. De rest volgt met de auto. Gelukkig niet in een tent maar van herberg naar herberg. Het weer lijkt zo bar en boos te worden dat de fietstassen uitpuilen van regenpakken, sjaals, mutsen en handschoenen.
BeantwoordenVerwijderenVeel plezier, geniet ervan!
groeten Trix
Dag Diaan en Paul, dank voor jullie vriendelijke woorden. Inderdaad we genieten erg.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes,