maandag 1 mei 2017

De zestiende dag van Hostal naar Muxia 27 km en. 39.572 stappen

Muxia is bereikt. Dat voletbtoch wel speciaal. Na een ingewikkelde nacht, met veel slaapgeluiden, staan we om 7.15 uur naast het bed. We moesten boven slapen, wantbwe waren de jongsten. Ik heb nog geruild met MijnMaatje, want het bed had maar aan een kant een vangrail. Hoewel ik thuis nooit het bed val, toch altijd spannend zo op de Camino.
Ik schrijf dit in de kerk in Muxia. de is in 2013 uitgebrand. Hetbaltaar is nagemaakt in doek. Je ziet het omdat het niet glimt, maar anders zie je het bijna niet. De geluiden van de zee dringen zachtjes door in de kerk. Het geluid van de golven is buiten enorm. De priester bereid zijn preek voor denk. Er is straks een dienst, naar dan moeten we nog wel een uur wachten. We zien het wel. 
We hebben nog een beetje pech, omdat het 1 mei is. Alle winkels zijn gesloten. We hebben eigenlijk niets meer. Daarom voor de tweede keer een desayunos. Alleen geroosterd brood, met een grote bak koffie. We moeten het ontbijtje halen in de bar ongeveer 750 meter van de alberge. Geen probleem, want het ligt toch op de route. Dan staan we om 7.45 uur voor de bar en het ontbijt is klaar. We hebben nog twee bananen en een sinaasappel voor onderweg gekocht. De weg is lang vandaag. Wel 27 km. Zover hebben we nog niet gelopen deze dagen. Maar na zoveel dagen van oefening moet dit wel gaan. Het is bewolkt en af en toe spat een regendrup op de straat. Niet genoeg om de poncho aan te doen. We lopen stevig door. De eerst uren tellen dan het meest. 0m 10 uur zijn we na een uur gelopen te hebben met een pelgrim van de Azoren bij een bar. We weten nu alles van zijn hobby's. Schilderen, radiopiraat, maar wel met een vergunning. Toen MijnMaatje vroeg of het illegaal was, flipte hij bijna. Maar goed, we zijn bij de bar en toen aan de koffie. Tot grote vreugde van MijnMaatje met een behoorlijk internetsnelheid. Zo kunnen we even appen met dochterlief die toevallig oneline is. 
Het wordt gelukkig wat warmer en ik kan alweer lopen zonder jas. Om 12 uur hebben we al bijna 18 km erop zitten. Er is een mooi picknick plaatsje in een dorpje en we nemen ons yoghurtje met banaan en havermout, ons laatste eitje, stukje chocola en de laats cashewnoten en de lunch zit er op.
Er zijn best de nodige pelgrims onderweg, al dunt het nu we richting Muxia gaan aardig uit. De meeste mensen kiezen toch voor Finesterre. Dat is bekender. Het weer is heerlijk en we lopen stukken door de bossen, maar ook langs wat gehuchtjes en weiden. Als het niet te warm is, gaat het lopen super. En zo belanden we rond 14.00 uur in een herberg, We krijgen zelfs een handdoek. Dat is ook wel een luxe.
Het internet is prima, dus ik kan ook wat foto's toevoegen. Omdat we de bus naar Porto willen vrijdag moeten we deze boeken. Gisteren lukte het niet met de app op het mobieltje. Hier hebben ze ook nog een ouderwetse computer. We boeken direct de terugreis en kunnen de reserveringen gelijk printen. Ook boeken we een hostel in Porto. We doen nog een poging voor het hostel waar we zijn gestart, maar die is vol. Dus maar een ander.  Nu dat geregeld is heeft MijnMaatje rust en gaan voor de laatste dagen. Er is een keuken in de herberg. Nu nog een winkel en dan zijn we klaar, er is warempel een bakkerij open en MijnMaatje gaat voor het laatste brood. Het stamkroeg heerlijk. Met een beetje monchou, maar ook zo is het lekker. In een ander klein winkeltje halen we wat spaghetti, een ui, een fles wijn en een sinaasappel. 
We moeten natuurlijk naar de landtong. Een kilometer buiten het dorp. We lopen via de haven, naar de kerk. Het is  prachtig en we zitten een poos op de rosten en genieten van de golven. In de kerk zitten we ook een poos, maar ik mag van de pastoor er niet schrijven. We gaan naar de herberg om te koken. Dat lukt nog niet, want er zijn meerdere voor ons. Drie jonge Korianen maken me toch een maaltijd. Een denk dat ze wel een kilo speklapjes braden. We krijgen allemaal wat. De eigenaar van d herberg komt verschrikt kijken wat er aan de hand is. De geur gaat door het hele pand.
Als zij klaar zijn is het tijd voor onze spaghetti. Met een blikje tomaten en een blikje tonijn wordt dit een lekker hapje. Na het eten maken we weer een salade. Met het brood en de yoghurtjes zal dat wel lukken toch aan Finesterre. Ook weer een lange tocht, we denken wel 30 km. Maar dat zal ook wel weer lukken. 
Nu nog even kijken naar de zonsondergang. 





Geen opmerkingen:

Een reactie posten