Vandaag gaan we namens de eigenaren van de herberg helpen druivenplukken bij vrienden van hun. Dan komen deze mensen ook hier helpen. We moeten om 8 uur in Vezelay zijn. We staan om 7 uur klaar, want het is een half uurtje rijden. Dan gaat met gillend kabaal de pieper af van het brandalarm. Er zijn hier zoveel punten met stroom en verwarming. De twee cv ketels op zolder, een cv ketel/ boiler beneden, de waterkokers. En net zo onverwacht als het begonnen is stopt het ook weer. We gaan toch maar weg. Ergens zit het me niet lekker. Ik heb zelf alle ruimten gecontroleerd. Volgens de BHV richtlijnen. Nergens warmte of rook. Als je dan toch weg gaat, blijf je bang dat je iets over het hoofd hebt gezien. Daarom bellen we de eigenaren ook maar. Halverwege de morgen horen we dat hun dat ook vaker overkomt.
Zo zijn we dus iets later dan 8 uur in de wijngaard. Daar staat Martin al klaar met nog wel 10 andere "mannen". We zijn de enige vrouwen en laten ons niet kennen. De wijngaard ligt op een helling. Met twee man doe je een rij druiven. De een aan de ene kant en de ander aan de andere kant. De oogst is niet zo overvloedig als andere jaren. Ik pluk twee grote emmers druiven per rij. De emmers worden opgehaald door een van de mannen en ze worden in abkken gedaan die op een soort shoffel staan. Je staat de hele tijd krom, want de druiven hangen onderaan. Ik begin in een fleece jack, daarna in t shirt, dan in een hempje en dan in een oud overhemd van Manlief. Per ronde wordt het warmer. Om half elf is het pauze. Er is koffie en een lekker broodje van de bakker. De kinderen van de plaatselijke school helpen ook mee. Gepaard met een emmertje en een schaartje, doen ze flink hun best. Samen hebben ze 12 kratten geknipt.Een respectabele hoeveelheid. Ze nemen een emmer druiven mee naar school om daar te persen. Een jongetje van 7 spreekt al een aardig woordje Engels. De school geeft early bird Engels. Leuk hoor om te zien hoe jonge kinderen dan al met je kunnen praten. Ze vertellen wie ze zijn en vragen hoe ik heet.
Rond half een gaan we naar het huis van Martin. Zijn vrouw heeft samen met haar schoonmoeder een lunch gemaakt. Een hele grote plaat pizza van de bakker, twee grote courgette taarten zelf gemaakt, twee groten schalen couscous. Als toetje een clafoutis en een St Jeantaart. Als we willen beginnen met eten gaat Anne staan en spreekt een gebed uit. alle mannen springen om hoog en slaan kruizen. Niemand uitgezonderd. Dan begint de maaltijd. Wat een gezellige boel
Om 13.45 uur gaan we weer aan de bak. We hebben afgesproken dat we tot 15.00 uur blijven helpen, omdat we dan weer naar de herberg moeten voor de pelgrims. Druivenplukken is mooi en erg gezellig. Er hangt veel romantiek om heen. Maar het is gewoon ordinair hard werken en zweten. Ik druip van het zweet en zie niets meer, omdat zweet me in de ogen drupt. De helling wordt steeds steiler. Ik ben van mijn oude bergschoenen in de ochtend al een zool verloren en ik verlies nu de tweede zool. Het laatste stuk doe ik op mijn oude teva's. Ik glibber en glijdt. De druiven zijn zo rijp, dat als je verkeerd knipt het sap je in je gezicht spuit. Mijn handen zijn zwart van zand en kleverige van het sap van de druiven. Maar wat is het leuk om zo samen deze klus te klaren.
Van Anne de vrouw van Martin krijgen we een doos met wijn van vorig jaar. Nou die komt wel op. We bekijken nog hun pers en dan spoeden wij ons naar de herberg.
De eerste pelgrims zitten al fris gewassen in de tuin. Het tweede paar komt net zwetend binnen. Wat is het warm om te lopen. Ik douche me gauw en lig even 10 munten gestrekt op bed. Dat is eigenlijk niets voor mij, maar ik ben afgeserveerd en het koken moet nog beginnen.
Voor 9 mensen een drie gangen menu is nog wel een dingetje en de herberg heeft een naam hoog te houden. Er is niets in de tuin, dus met de groenten van de Aldi maken we een heerlijk glutenfree meal. We hebben een heerlijke kerriesoep met wortel, courgette en doperwten.
Dan gebakken aardappeltjes met bietensalade, ijsberg sla en een goed gelukte frittata van broccoli.
Als toetje bramen met fromage blanc. De pelgrims genieten. We raken aan de praten met een dame. Ze vertelt stukje bij beetje dat ze 3 pleeg kinderen heeft van dezelfde moeder. Details gaan hier te ver, maar verbijsterd luisteren we naar haar verhaal. Wat maak je als kind( en pleegouder) wat mee.
Dan is de dag nog niet ten einde, want de tuin moet nog water hebben. Ik kijk nog even naar mijn sla plantjes. Ze doen het super. Kunnen thuis zo in de potten. De prei komt ook goed aan. Nu nog het verhaal en met dat ik bezig ben horen we weer dat er een groep uit de meterkast klapt. Dat heeft nu maar even voorrang. Het is bijna een cliffhanger.
prachtig verhaal. Ik ben benieuwd naar de stoppen. Wordt vervolgd?
BeantwoordenVerwijderen