We kunnen eventueel uitslapen. Er is geen pelgrim en er
wacht geen klus of zo. Maar we zijn toch allemaal vroeg wakker. We eten nog een
lekker ontbijten en besluiten nog een kleine wandeling als afscheid te maken. Wat
geniet ik van dit landschap. Zo mooi glooiend en zo afwisselend. Niet alleen
het landschap, maar ook de rust en de eenzaamheid. De natuur met de mooie vlinders, de uil die je
hier elke avond hoort. Het is hier nog zo mooi. De koeien de grazen en soms zo
over de heg naar je kunnen kijken. Ik kan hier wel wonen.
Een Caminovriendin heeft een huis gehuurd in Spanje en heeft
daar nu een herberg. Misschien ook iets voor ons. Kopen is definitief, maar
huren… dan kun je ook bekijken of het je bevalt.
Thuis gekomen haalt Yvonne de laatste boodschappen. Etty en
ik poetsen en maken een salade voor morgen voor de terugreis. Alles in de
herberg glimt. Behalve de ramen. Ik krijg ze maar niet streeploos gezeemd. De
volgende keer neem ik mijn eigen trekker en zweem mee.
We harken et blad in de tuin en vegen de stoepjes. Alle
spullen van ons zelf slepen we uit elke uithoek van de herberg. Mijn schilmes
en schort, de stafmixer en de slaplanten.
Vanavond komen er nog drie pelgrims. Een Frans echtpaar en
ene Zwitserse man. Aardige, vriendelijke mensen. We hebben geanimeerde gesprekken.
Ze spreken ook een beetje Engels en de Zwitser spreekt ook Duits. Dat maakt dat
we alles goed kunnen volgen.
Vandaag eten we pompoensoep met een courgette. Heerlijk en
dat vonden de pelgrims ook. Samen met een wrap en een bieten salade weer een prima
maal. Het is erg gezellig aan tafel en dat maakt dat we om 9.00 uur pas aan de
afwas zijn. We poetsen alles weer tot het glimt.
Alles wat we kunnen inpakken is ingepakt. De spullen voor
het ontbijt staan klaar. De schone lakens liggen in stapeltjes klaar voor de
kamers. De pelgrims willen graag vroeg weg en willen om 7.00 uur ontbijt. Wij
vinden het prima.
Het zit er weer op. Jammer! Tot een volgend jaar
Geen opmerkingen:
Een reactie posten