Een drukke pelgrimsdag in de herberg

Vanmorgen hebben we onze Oostenrijkse pilger uitgezwaaid. Hij loopt voor de 2 de keer 700 km. Vorige jaar ook al een stuk en volgend jaar doet hij het laatste stuk. Dan heeft hij er 2100 km op zitten. Als hij weg is, halen we zijn bed af, doen gauw de afwas en gaan dan gepaard met plastic zakken op zoek naar bramen.
Het is een stuk van 7 km en we doen er wel 2 uur over. Dan hebben we 2 kilo bramen en een kleine zak met noten. Maar bovenal hebben we genoten van de prachtige omgeving. Le Chemin ligt op een heuvel en je kunt alle kanten uit kijken. De omgeving is geel, afgewisseld met groene rijen bomen.
Om elf uur zijn we thuis. We drinken gauw koffie en gaan vervolgens aan de slag. Ik was de ramen, Etty schildert een kozijn. Yvonne doet de was en maakt een bed op. We staan op het punt om te beginnen met het schilderen van de luiken of de eerste pelgrims zijn er. Het is inmiddels weer heel  warm.  In de ochtend is het nog fris. Midden op de dag heet en vanavond bij het diner weer fris. Je merkt dus goed dat het later in het seizoen is.
Maar de pelgrims proberen de warmte van de middag voor te zijn. Ze gaan vroeg op weg en dat betekent ook vroeg in de herberg. Op zich niet erg, maar pelgrims willen dan graag praten en hebben allerlei vragen. En ze willen ook 's morgens weer vroeg weg.

Er komen vandaag 6 pelgrims. 1 Nederlandse man, 2 Franse mannen, een Nederlands echtpaar en een Duitse man. Ze zijn er allemaal vroeg. Rond drie uur zitten we met negen mensen aan de thee en koffie. Het is een wirwar van talen. Gelukkig zijn de luiken af. Tussen de bedrijven door maken we ook nog jam. Het lukt ook nog om voor het eten de tuin te voorzien van water. Als dat na de maaltijd moet, is het donker.
We hadden bedacht dat we wel chinees konden eten. Met 6 Nederlanders zou dat wel leuk zijn.  Het lukt ons wonderwel om Chinese tomatensoep te maken en gado gado als hoofdgerecht. Met alle potjes en zakjes hier in de herberg wordt de kans van slagen groot. In de tuin is een prei groot genoeg om in de soep te kunnen. Is er tenminste iets uit de tuin bij. Samen met de pinda’s en de pindasaus, kroepoek en zoetzuur is het echt een lekkere maaltijd.

Het Nederlandse echtpaar loopt vanuit Nederland  en is nu net 29 dagen onderweg. Het viel niet mee om in Noord Frankrijk overnachtingsplaatsen te vinden. Die ervaring had de Nederlandse man ook. Hij is zonder routeboek op pad gegaan. Niet handig met de slechte internet verbindingen hier op het platteland. Dan wordt het zo wie zo erg lastig.

De maaltijd is een groot succes. De mannen eten stevig en alles is aan het eind van de maaltijd is schoon op. Dat is ook fijn. Hebben wij morgen geen restjes en kunnen gewoon een broodje eten.
Wat zijn de mensen blij met het pelgrimeren en de plaats in de herberg hier.

Na de maaltijd en een fikse afwas, zitten we uitgeblust aan de keukentafel. Ik moet nog het een en ander doen voor school. Maar de wifi laat ons zitten. Vervelend, geeft wat extra gedoe. Maar ja, het is niet anders…….