De derde dag

Vanmorgen kon ik wat langer blijven liggen, want mijn mede herbergiers zijn vroege vogels en boden zich aan voor het verzorgen van het ontbijt. Om kwart over acht werd ik wakker. De eerste pelgrims waren al weg. De twee Duitse mannen waren nog wat aan het rommelen voor vertrek. 

Na een ontbijtje moest er natuurlijk weer gewerkt worden. 5 pelgrims geven wel het nodige werk. Weer waren vier machines met was. Het was een tegenvaller dat het regende. We hebben extra lijnen gespannen in onze "slaapzaal" en daar hingen de lakens en de theedoeken. Toen alles hing drong het tot ons door dat er ook nog een droger was. Doordat we zo gewend zijn om altijd de waslijn te gebruiken, hebben we dat helemaal over het hoofd gezien. We hebben alles maar laten hangen.

De regen is niet leuk, maar wel erg goed. Je ziet de natuur zich opfrissen. Het regent gestaag, maar er mag ook wel vallen. Alle watertanks zijn leeg.

Daarna zijn we naar Corbigny gereden. Toen Etty en ik vrijdag aan kwamen brandde al 30 km het brandstoflichtje. De laatste kilometers hebben we toen erg rustig gereden. Ik durfde nu ook niet alleen te rijden, want ik ben bang om halverwege ergens stil te komen staan.  Daarom is Yvonne nu achter ons aan gereden. Natuurlijk was er achteraf genoeg diesel om in Corbigny te komen. 

Na wat boodschappen gehaald te hebben, gaan we gauw weer naar de herberg. Daar wachten ons de  klusjes. Etty is beginnen met sauzen, Yvonne heeft de koelkast uitgesopt.  Ik ben begonnen aan het knippen van de stof voor extra matrashoezen.

Tegen die tijd dat we trek in een kopje thee kregen en net geïnstalleerd zaten onder de het afdakje voor de keukendeur, kwam onze pelgrim van vandaag er aan. Een jonge Fransman, die vanuit Trojes naar Santiago. Hij heeft nu zo'n 150 km gelopen en heeft nog wel 1800 voor de boeg. Hij kwam erg weinig mensen tegen en zit nu duidelijk om een praatje verlegen. Hij kwam net uit Krakau Polen waar hij de katholieke jongeren dagen had bezocht. Hij had er erg van genoten en vertelde er honderd uit over.

Een neefje van ons was ook geweest dus ik begreep gelukkig waar hij het over had. Hij bracht een zak bramen mee. Dus het dessert wordt iets met bramen.

De maaltijden zijn altijd hier een happening. Zelfs voor een pelgrim. Het menu van vanavond is kerriessoep met gember en worteltjes, courgette prutje, rijst, salade, spinaziecake, yoghurt en bramen. 

Vanavond hebben we van alle broodrestjes gebakken broodjes gemaakt, met olijfolie, pesto en kaas. Ook weer heerlijk.

Onze Franse  pelgrim, Christof, 21 jaar, kon heel goed Engels. Dan kun je goed met elkaar communiceren. We hadden een hele gezellige avond. Hij had een brede kijk op het leven. Leuk om dit zo te zien.

En zo zitten we om 21.30 uur na te blazen. Yvonne tekent weer de stempel, Etty breit. En ik schrijf weer het blog. Morgenvroeg als het droog is moeten we maar een rondje in de omgeving doen om bramen te plukken. Ik heb inmiddels 7 matrashoezen geknipt die genaaid kunnen worden. Dus weer genoeg te doen morgen.