De laatste dag in de herberg

Weemoedig vangen we vandaag de arbeid aan. De Zwitserse pelgrims vertrekken om 7.30 uur.  We zwaaien ze uit. De bedoeling is dat ze helemaal naar Santiago lopen. Ik vind het erg flink wat dat is vanaf hier nog een heel eind.

Om 8.15 uur zitten we in de auto om boodschappen te doen. We eten voor onderweg, boodschappen voor in de herberg. Zaterdag en zondag is het nog erg druk in de herberg. Maar niet meer voor ons want wij gaan op weg naar huis. Nu het afscheid nemen dichterbij komt, wil ik ook wel gelijk naar huis. Als het toch moet, dan maar gelijk.

Na het boodschappen doen, rijden we nog gauw naar een weggetje waar bramen zijn. We plukken de laatste porties. Het is de bedoeling om elk nog een portie bramen mee te nemen naar huis.

De bramen groeien na de regen als kool en zijn erg dik en zoet. Dus de bakjes zijn zo vol. 

Tijdens de koffie bekijken we de route nog eens goed. De heenreis hebben we er 12 uur over gedaan. Dat moet korter kunnen. We kijken nog eens goed en zien dat we via een andere weg er 8.5 uur over kunnen doen. Ik schrijf de route helemaal uit met de wegnummers erbij.

Na de koffie gaan we d'r an. Alle spullen van ons zelf opruimen, herberg poetsen, de laatste was, nog wat bakken van de bramen. En we hebben ook nog 3 mensen: 1 pelgrim en 2 gasten. Mensen die vroeger eens de Camino hebben gelopen. 

Voor de laatste keer bedenken we een lekker menuutje. Onze favoriete kerriessoep, gebakken aardappelen met rode kool, salade en warps. En als toetje: uiteraard iets met bramen.

We noteren de laatste overdrachts punten. Onder andere dat de route niet goed in bepaalde boekjes staat. De pelgrim van vandaag heeft zich ook flink verlopen. We horen steeds dat hetzelfde punt problemen geeft. 

Dan stropen we de mouwen op en gaan aan de slag. We poetsen en we boenen tot alles spik en span ziet. Etty poetst de ramen van de auto's, zodat we door de blinkend schone ramen weer goed de weg zien. Yvonne bakt nog een bananebrood. Etty bakt een taart met bramen voor Huberta en Arno en een taart voor de gasten van vanavond. Het ziet er allemaal heerlijk uit.

We plukken nog een paar bakken bramen, omdat de andere bramen zijn gebruikt voor de taarten. En dan gaan we voor de laatste keer koken. De gasten zijn erg vriendelijk en het is aan tafel erg gezellig. Elke keer vinden de gasten de herberg en de maaltijd geweldig. En daar doe je het tenslotte voor. 

En zo komt aan de laatste dag ook een eind.