Na een douch ging het wat beter, 12 Uur rijden gaat je ook niet in de koude kleren zitten. Het is heerlijk weer en we ontbijten in de tuin onder de gesnoeide linde. Zoonlief heeft deze in de winter gesnoeid en volgens Huberta leeft de boom gewoon op.
Er is hard gewerkt in de herberg. De extra kamers zijn klaar en de doucheruimte boven ook. Er is is een er soort veranda bij de deur van de keuken gemaakt. We lopen met elkaar een rondje door de herberg. Wat is het toch een mooie plek. Er zijn weer geen reserveringen van pelgrims, dus het ziet er naar uit dat we vandaag relaxt beginnen.
We bespreken de klussenlijst. Deze is lang. Er is natuurlijk zo wie zo met zo'n herberg van alles te doen, maar er zijn ook nog wat kleine verbouwklusjes.
Terwijl Arno en Huberta rommelen om in te pakken voor hun vertrek, stropen wij de mouwen op. Er moet haardhout van de ene schuur naar de andere, omdat de schuur opgeknapt gaat worden na de vakantie van Arno. Na een een kwartier loopt het zweet me al over de rug en proest en nies ik alweer alsof het voorjaar is. Er ligt een stof en kalk op het hout. Een erg vies klusje. Na een uur is deze klus geklaard. We zijn weer ingewerkt.
Om 13.00 uur vertrekken Arno en Huberta en hebben we het rijk alleen. Na een heerlijke lunch met yoghurt en appels uit de tuin en restjes eten van gisteravond, krijg ik erg last van een middagdip. In de tuinstoel van Yvonne die haar campingspullen bij zich heeft, vlei ik me onder de boom. Ik hoor niets van de vlakschuurmachine die Etty als een volleerde bouwvakker bediend. Ze schuurt de vloer van de overloop. Ik krijg ook niets mee van Yvonne die haar tent droogt. Ben vermoeider dan ik dacht.
Na de siësta zijn we klaar voor de volgende klus. Er moet koriander worden geoogst. Een klein klusje. Nou, dat viel tegen. De struik is erg rijp en als je niet uitkijkt rollen de korrels al weer in de tuin. Na een uurtje prutsen is de oogst gedaan. We hebben een halve weckfles vol met koriander. Geen wonder dat de kruiden duur zijn. Het zijn erg bewerkelijke klusjes. Dan is het tijd om de twee meter aardappels te rooien. Er komt een grote tobbe met aardappels vanaf. Prachtige mooie aardappels, zonder een raar plekje!
We drinken thee onder de boom en bespreken het menu. Er heeft zich ook geen onaangekondigde pelgrim gemeld en zo zijn we vanavond weer met zijn drieën en kunnen we ook simpel eten.
We maken alvast een grote pan courgettesoep. Morgen hebben we 5 pelgrims en dan hebben we de soep al klaar. We eten de restjes van gisteren en maken een toetje van yoghurt en de zoete appeltjes van de boom van Etty's moeder.
Het is een heerlijke zwoele zomeravond en we besluiten voor het donker wordt even naar de bramenstruiken te lopen aan de kant van de weg. Er zijn veel bramen, maar helaas maar hele kleintjes. Het is droog geweest en dat is te zien aan de bramen. Jammer, we moeten nu twee keer zoveel plukken als vorig jaar, willen we dezelfde hoeveelheid jam kunnen maken.
Straks nog even appen met manlief en de eerste dag is weer voorbij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten