De tweede dag

Het was vroeg op staan vanmorgen, want om kwart over zeven zaten we al in de auto om naar het ochtendgebed te gaan in de kathedraal in Vezelay. De kloosterlingen zongen prachtig. De akoestiek is zo goed. Het is elke keer weer genieten. Rond half tien waren we weer in de herberg en hebben we uitgebreid ontbeten. Vanavond krijgen we 5 pelgrims, dus er moet het nodige op tafel komen. De restjes zijn op, dus we kunnen naar hartelust van alles bedenken. Het menu wordt courgettesoep, want dat is al klaar. Vervolgens een hartige taart, salade, tomatenprutje en rijst. Met iets van yoghurt en fruit ter garnering. Thee na en dan is het weer klaar. 

De vliegen in de keuken doen alsof ze de baas zijn. Dus na het ontbijt, gaan Yvonne en ik alles wat maar vliegen aantrekt, schoonmaken of verwijderen. Ach en van het een komt het ander en na anderhalf uur blinkt de keuken ons tegemoet. Ook de keuken en de douche van de pelgrims nemen we nog even onder handen, tot dat hier ook alles blinkt. 

Daarna stort Etty zich op de overloop om de nieuwe vloer te beitsen. Yvonne en ik maken in de nieuwe douche de tegels sausvrij gemaakt. Een hels klusje. Na 5 minuten zweet ik als otter. We boenen  en boenen. Het valt niet mee, maar stukje bij beetje ziet de natte ruimte er beter uit.

Rond een uur  14.00 uur lunchen we en puffen we uit. We spreken af dat we na de lunch gaan doen alsof het zondag is en zo zitten we rond half vier weer relaxt aan de thee. We zitten nog niet of de eerste pelgrim meldt zich, na een kwartier de volgende twee en na weer een half uur de volgende twee. De rustige middag is voorbij. 

We hebben drie Nederlandse pelgrims en twee Duitse. Dat is makelijk, althans voor mij, om te communiceren. De jaren Camino beginnen de vruchten af te werpen en Engels en Duits is geen enkel probleem meer. Frans kan ik, als mensen rustig praten, verstaan. Une lit is een bed en dat is wel handig in de herberg.

Het is weer is helaas niet zo lekker. Het is bewolkt en je moet wel een vest aan. Vandaag waren we te druk met allerlei dingen en was het niet zo'n ramp dat de zon niet scheen.

Rond 17.30 uur beginnen we met koken. Voor 8 personen in andermans keuken is dat altijd wel even wennen. Er staat een nieuw groot fornuis met een heerlijke oven. Maar daar heb je natuurlijk niet veel aan als je het ding niet aan krijgt. Het is handig dat we met z'n drieën zijn. Samen komen we er wel. De soep is gelukkig klaar en dat scheelt alweer. We hebben hier twee soorten bodems. De een voor harige taarten en de ander voor zoete taarten. Dat is meer bladerdeeg. Uiteraard pakte ik een verkeerde. Dat was ook nodig, omdat van deze de houdbaarheidsdatum van deze dichter bij komt. Het resultaat was heerlijk en afgezien van de eieren, komt alles uit eigen tuin. De tomatensaus was even stressen. De tomaten waren heerlijk zacht en sappig, dus ik dacht dat het wel ging zonder ontvellen. Maar dat was niet zo. Daarom alles gepureerd en wat courgettes opnieuw gesneden en samen met een uitje gebakken en vervolgens door de gepureerde saus gedaan. Toen was het resultaat heerlijk. Met allerlei kruiden was het een saus waar de tomaten van eigen tuin goed te proeven was. 

Het is altijd moeilijk om te gokken wat mensen eten. Ik dacht 50 gram per persoon, want we eten er ook nog van alles bij. Dus ik deed er nog 100 gram extra bij en deze hebben we nu dus weer over. Weer een restje voor morgen. We maken er wel weer en soort "nasi" van.

De pelgrims smulden aan tafel. Het was erg gezellig en alle Nederlandse pelgrims deden hun best om ook de Duitse gasten goed bij het gesprek te betrekken. Na afloop werd met vereende krachten de vaat gedaan en zo rond half tien zaten we als herbergiers met thee en wij aan de tafel uit te blazen. De dag gaat weer als een zucht voorbij.