Novice?? Daarover straks meer. Inmiddels zijn we helemaal in geburgerd in onze tijdelijke stek. Bijzonder, hoe makkelijk en snel dat eigenlijk gaat. Het is een prachtig appartementje. Het is bij een oude kwekerij dicht bij Harlingen. De zeedijk kun je vanuit het huis zien liggen en je loopt er in 3 km naar toe. In een van de schuren aan de achterkant zijn 2 appartementjes gemaakt. Een loft met een bedstede. Beneden wc en douche, keuken met inductie kookplaat, eettafel, secretaire, houtkachel en een canapé. Het enige probleem zijn de kleine pannen. Daar passen net twee aardappels in. Idem de soepkoppen. Een schep en de kop is vol. Zeker met alle activiteiten die we doen, zijn 2 aardappelen te weinig voor MijnMaatje. Verder is het huisje toegerust met dikke handdoeken en linnengoed. Je kunt ze inleveren en dan krijgen we weer nieuwe. We missen wel een kelder of een koud punt in huis. Want overal is de vloer warm. Nu hebben we de groenten buiten staan in de koeltassen. Groenten is natuurlijk bijna het enige wat we eten. En de koelkast is niet zo groot
Eigenlijk is het zo bijzonder dat je je ene leven zo kunt inwisselen voor een ander leven, met een andere dynamiek. Ik voel me op de camino thuis met alleen mijn rugzak op mijn rug. Met wat ik ook meemaak, waar ik moet slapen, waar ik kook. Op de fiets met mijn tentje. Idem dito. Een nu weer glijden we naadloos in dit huis. Met niet een gedachte of wens naar ons eigen huis. Alleen Kleinkind en kinderen, zouden hier ook nog moeten zijn.
Verder is het een perfect plek. We drinken ons koffietje op het terras voor, puffen aan het eind van de middag achter het huisje in de zon uit. We missen wel de vlonder van vorig jaar bij de sloot met de familie Meerkoet. We kunnen zelfs gelijk douchen, want naast de voordeur van het huisje, is de deur van de camping douche. Dit alles voelt nu toch niet aan als een Camino..... zoveel luxe en warmte. Daarom hebben we besloten om een Friese Pelgrimsroute te gaan lopen. We zitten hier immers niet op vakantie, maar om gezond te worden en te blijven.
Na het werk van MijnMaatje vandaag zijn we hier rond een uur of 12.00 aan begonnen. We hebben het eerste Traject van het Odulphuspad gedaan. Het is best een happening. De tocht is 250 km. Het eerste traject start in Bolsward. Daar hebben we vorig jaar ook 5 dagen doorgebracht. Ook al in zo'n mooi stekje. De route loopt van Bolsward naar Oudega is 20 km. We besluiten de auto in Bolsward neer te zetten en fietsen met de kortste weg met de wind in de rug naar Oudega. Is maar 10 km. Vervolgens lopen we terug. Al met al een gedoe. We hebben nog even gekeken naar een routeboekje. Dat duurde ook, want de boekwinkel had deze na zoeken niet op voorraad. Morgen kunnen we het boek in Bolsward halen. MijnMaatje was ook bang dat we niet genoeg eten bij ons hadden. Daarom, dienstbaar als ik meestal ben, gauw nog extra bananen gehaald met volkoren bollen en maiswafels. Ik liep bijna krom van de zware rugzak met fourage: sinaasappels, pinda's chocola, lunch, koffie, noem maar op. En nog een extra jas. De les van gisteren "Warm in de zon, ijzig in de wind", wil ik niet herhalen. Vervolgens een half uurtje fietsen naar Oudega. Omdat het dan half twee is eten we eerst de lunch. Zo komt het dat we om 14.15 uur beginnen aan de 20 km. Je voelt hem aan komen, dat gingen we niet redden. Uiteindelijk hebben we een afkorting genomen en hebben maar 15 km gedaan en kwamen om 17.30 uur in Bolsward aan en toen met de auto de fietsen halen uit Oudega en toen weer richting Pingjum. Ps. Extra jas was niet nodig, heb bijna de hele route in mijn t shirt gelopen.
De eerste dag van deze route heeft als naam Novice. Novice (nieuweling) is afgeleid van het latijnse woord 'Novicius' wat o.a. 'nieuw' betekent. 'Nieuw' speelt een belangrijke rol in dit traject. Je loopt door 'nieuw' gewonnen land waar de kloosters een belangrijke 'hand' in hebben gehad. De route was prachtig. Gelukkig dat we door de week lopen, want we lopen op fietspaden en moesten regelmatig van het pad af ivm fietsers. Je zult maar in het weekend lopen. Het mooiste is natuurlijk om zo'n route te lopen van B en B naar B en B. Maar dat is wel een uitzoekerij. Misschien volgend jaar. Nu maar zo.
Eigenlijk zou ik graag even helemaal afstand nemen van alles, maar dat lukt in deze "Corona" tijd echt niet. Er gebeurt steeds wat. Ook MijnMaatje is wel vrij, maar als mensen een beroep op je doen, omdat technisch iets niet wil, dan regelt hij het toch. Juist nu zijn we zo afhankelijk van alle ICT zaken. Wat dat betreft is er wel wat veranderd met 12 jaar terug. Toen hoorden we pas na een week van het ongeluk op Koninginnedag in Apeldoorn. Nu zou je dat gelijk weten. Het leven is sneller en veel drukker geworden.
De eerste opdracht uit de kaartjes van een Goede gever, houdt ons nu al vier dagen bezig.
Even opfrissen:
"Vraag jezelf vandaag niet: waar kan ik in uitblinken? Maar hoe kan ik met mijn specifieke talenten de mensen om mij heen dienen?"
Ik geloof dat ik de opdracht voor MijnMaatje wel scherp heb. Als er iemand is die dienstbaar is voor anderen is hij het. Altijd staat hij voor mij, de kinderen, zijn ouders, collega's en wie dan ook klaar. Heeft al vooruitgedacht, voordat een ander iets kan vragen.
Ik ben ook wel dienstbaar, denk ik. Mag graag dingen doen voor anderen op school, bij mijn vrijwilligerswerk, voor de kinderen. Niet omdat ik ergens in uitblink... ik blink nergens echt in uit. En ik stel me nooit de vraag: "Waar zal ik vandaag in uitblinken."
Ik kijk wel graag naar echte uitblinkers. "Wie zou nu de groene pen krijgen?" Maar dienstbaar zijn, wil wel ik graag. Misschien niet goed gezegd, dienstbaar ben ik gewoon. Ik help en denk mee waar ik kan.
Bijzonder dat toen we trouwden (wat waren we nog jong, 22 jaar) al een tekst van de dominee meekregen die volgens mij zeer op ons van toepassing is gebleken in de afgelopen jaren: Ik weet het niet exact maar de strekking is zoiets als: "Werk aan het Koninkrijk Gods, waarin mensen hart hebben voor elkaar, zich dienstbaar maken aan elkaar en aan ieder die op hun pad komt."
Waar ik wel (soms) last van heb is als mensen twijfelen aan mijn goede bedoelingen. Of erger, er op voorhand al vanuit gaan dat ik geen goede bedoeling heb met zaken die ik bijvoorbeeld moet regelen voor mijn werk. Maar vanuit een dienstbaar hart, ga ik er maar vanuit dat mensen dit niet vanuit opzet doen....
Na deze zware beschouwen laten we deze opdracht maar voor wat hij is. Morgen geen Caminodag, maar een gewone werkdag. Het is niet anders. Met de ICT middelen in deze tijd werken we thuis. Al is dat thuis even op een andere plek.
Weer: zonnige, 18 graden, zacht windje
Km; 5 km hardlopen, 10 km fietsen en 15 km wandelen
Lunch: aardappels met broccoli en champignons
Diner: Thaise curry met rijst en kikker erwten
Ps. kikkererwten hier zelf gekookt. Er is weer een voorradje in de vriezer. Het kookvocht heb ik opgevangen en bewaar ik in flessen en maak ik een deze dagen weer soep van. net als de wei van de kwark thuis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten