Half in de zon, half in de schaduw zitten we op het terras van het Restaurante Los Roderiguez! Het restaurant heeft ook kamers voor pelgrims. Alles is er, maar piepklein en oud! Ik kan net met mijn voeten in de douche bak staan en moet bij het inzepen van mijn haar mijn ellebogen niet te wijd uit doen, anders is de hele douche annex wc ruimte kleddernat. Maar het bed heeft witte lakens en daar ben ik erg dol op. De knetterende muziek van een soort Zorro is door de hele toko te horen. Buiten het restaurant is het stil. Af en toe, ja heel af en toe komt er een auto langs. We kijken uit op bruine gele weiden, die eerder herfstig aandoen dan voorjaarsachtig. Op de parkeerplaats staan 3 grote vrachtwagens en de chauffeurs zitten binnen aan een vage hap. In de zon te heet en in de schaduw te koud. Ik verwissel elke 10 minuten van stoel! Even een sfeer tekening.
De reservering van gisteren:” el nombre “ en ik maar denken dat de man vroeg naar mijn telefoon nummer, glimlachend staat de man achter de bar: Frida? Of ze hebben hier niet veel klanten of ze hebben hier schuddebuikend achter de bar gehangen over zo’n domme pelgrim. Ik zie ook de vrouw die me vanmiddag bijna van de straat plukte om ons te wijzen op dit hotel/ restaurant. Ze blijkt hier in de cocina te werken. We nemen het er van vandaag! Hotelkamer en een menu del dia. De vrouw is al van top tot teen bedekt in kokskleding, maar we moeten nog 3,5 uur wachten voor het menu geserveerd wordt. Dat wordt dus vast en culinair hoogstandje.
Menu is een noodzaak vandaag. Uiteraard geen keuken waar we gebruik van kunnen maken, maar ook geen supermarkt. Ons eigen brood is nog prima voor het broodrooster, maar er zijn grenzen aan smaak en gedoe op hotelkamers. En als we dan gaan, gaan we goed! We bestellen het tweede kopje koffie voor vandaag en een fles mineraalwater, en dat voor de prijs van 4 euro!!
We zitten op het terras, onder het kwetter van vogels en de Zoro muziek!
Er komt een Duitse pilger bij ons zitten. Hij is verbaasd. Spreekt voor het eerst ‘pilger’. Ik snap er niets van. We zitten hier omdat het vorige dorp vol is.
MijnMaatje is flink aan de praat!
Ik laat het gesprek aan mij voorbij gaan. Ik hou van een praatje, maar ben ook graag alleen! In de herberg van gisteren vond Isabelle dat samen koken eigenlijk moet. Goedkoper en minder energie. Maar dat is me teveel overleg en gedoe. Wij eten graag vegetarisch en anderen weer met vlees. En Hannah een jong meisje die we ook steeds treffen eet vega. Ze deelt haar havermoutpap met sojamelk banaan chocola noten met mij. Heerlijk!! Maar wat een gedoe om achter de sojamelk of havermelk aan te moeten. De Camino met traditioneel eten is al een ding.
De route van vandaag was zwaar. Hij was lang en warm! Vanmorgen waren we na een traditioneel Spaans ontbijt ‘toast en koffie’ om 7 uur aan de loop!
We lopen in het donker en zien het langzaam licht worden. De route is prachtig glooiend. Gek, eerst loop ik met handschoenen en per uur pel ik wat af. Mijn knie speelt op!!Ik word er zenuwachtig van!!! Een paar dagen geen problemen en nu wel weer! Ik heb ook pijnlijke scheenbenen. Ons eetritme is in de war. Ik word wat misselijk. Gisteren zaten we in een herberg met allemaal hoestende en wat zieke mensen. Gelukkig lagen op een kamer met z’n tweeën. Maar ook hier krijg ik “buikpijn” van. Ziek worden op zo’n reis geeft ook gedoe.
Als het warmer wordt en we 10 km hebben gelopen, nemen we een kwartier rust! We eten de yoghurtjes met een banaan nu ze nog koud zijn.
Rond 12 uur zijn we in het eerste dorp dat we tegen komen. We eten de pasta, de helft van onze avond maaltijd van gisteren drinken een koffie in een restaurant. Dan zijn we klaar voor de laatste 8 km. Ik doen mijn schoenen wat losser. Inmiddels brandt de zon. Maar het valt reuze mee!
Er waait een fris briesje. Ik doe mijn oortjes in en luister naar een heerlijk boek. Al stappende loop ik door mijn pijn heen en voor ik het weet zijn we bij het restaurant. 29 km op de teller! Ik spring onder de douche en aangezien het wel een kwartier duurt voor het water warm is benut ik de koude straal voor het koelen van knie en kuiten. Na een uurtje ben ik er weer! Het was een goede wandeldag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten