Gisteravond hebben we gezamenlijk gegeten! Een heerlijke linzensoep, gebraden hamlappen met sla, banaan en kleine cocosmacrone! Met 30 mensen aan tafel en vrijwilligers die koken. Bijzondere ervaring. Zoveel verschillende mensen uit verschillende landen!
Boeiend. De hospitaleros waren de hele middag druk geweest met de stroom! Er was ergens kortsluiting maar waar? Met grootse gebaren en veel theatraal gedoe wordt alles onderzocht! En dan ook nog voor 30 mensen koken. Petje af!
De herberg wordt gerund door de pastoor. Een goede 50 tiger! Groot, grof, wit overhemd aan met alle mouwknoopjes open. We hadden hem ‘s middags ook wel gezien. Hij stond bij de jabón! Dat is een gerookte varkenspoot op een statief. En als de jabón (ham) klaar is kun je er dunne plakken van afsnijden! Pastoor had het mes als een zwaard des oordeelde in de handen en elke pelgrim die maar belangstelling toonde kreeg een stukje.
De pastoor dook pas weer op na het avondeten! We zaten nog na te tafelen. Hij bediende zichzelf met de wapperende mouwen weer duftig van de ham! Als compensatie, omdat er geen pelgrims mis was, was er nu nog een kleine “benedicion” in de oratoria.
Ik had niet zo’n behoefte aan de benedicion alleen met deze pastoor, maar werd door de Zwitserse jongen mee getroond! Het bleek dat de benedicion een gezamenlijke was. In een kleine donkere ruimte, met in het midden een kruis met nog de olijftakken van Pasen. Als verlichting brandde er een kaars. Op het tafeltje bij de pastoor stond een klein studeerlampje boven de bijbel. In heftig Spaans kregen we eerst een uitleg en dankzij mijn Spaanse lessen begreep ik dat het ging om het bijbelgedeelte van de Verheerlijking op de berg!
Er is een groot licht en Petrus wil tenten neer zetten om het moment vast te houden! Maar hij krijgt de opdracht om aan “ het werk” te gaan! De blijde boodschap moet worden verspreid! Alle pelgrims moeten aan aan het werk gaan! Al wandelend het evangelie verspreiden! Licht brengen daar wat het donker is! We bidden dan in alle talen het Onze Vader! Dat viel me nog niet mee om standvastig de Nederlandse versie te blijven uitspreken! Dan worden we allemaal besprenkeld met een olijftak en met wijwater! We zingen tot slot in het Spaans ‘ Alle mensen worden broeders!’ Het was zeer bijzonder en zeer verlicht kom ik in de donkere slaapzaal waar alle mannen al naar dromenland zijn!
De route van vandaag was weer prachtig! Weer over dehesas! Weiden met kurkeiken! Het zonlicht schijnt prachtig door de bomen door! De natuur is zo overweldigend mooi! Ik kan me van de vorige keer niet herinneren dat het zo mooi was! Wat er in het eten van gisteren zat weet ik niet, maar ik moest wel 10 keer plassen. Op zich niet erg, maar met een rugzak is het een ding. Door mijn knie is mijn been wat stijf en ben ik niet zo smeuïge. Dus rugzak op en af!
De herberg is nog spannend. Je kunt niet reserveren. Het hotel wel. Het Duitse boekje heeft een andere route. Dan kom je hier niet langs. Dus we denken dat het mee gaat vallen. Anders duurt de route van 27,7 km nog 4 km langer.
Er schijnt dus een herberg te zijn. We begrijpen niet goed hoe het zit. Het is net als de winkel van gisteren in een dorpje. Je denkt dat je bij wild vreemde mensen naar binnen gluurt. Nergens een bord. De voorkant van de herberg ziet eruit als een leegstaand winkelpand. Blijkt hem toch te zijn. Maar het belangrijkste is dat er plaats is. Niveau van de herberg als het koud is: Spartaans. Nu heerlijk fris! Het is de hele dag al heerlijk weer. Ik kan nu nog buiten in de zon zitten. We zitten met de stoel uit het leegstaande winkelpand een uurtje in de zon. Lekker!
Maar ook hier een stroomprobleem! Geen verlichting, sommige stopcontacten doen het wel, andere niet!
Geen probleem, door de benedicion van gisteren straal ik aan alle kanten!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten