Camino Amethist: Camino Anders dan anders II Dag 21 "Door de wind, door de regen, dwars door alles heen.."

Weet je nog? toen de wind de bomen
tergde en hen de mantels van het lichaam trok
Dat wij samen - de regen kletterde bij stromen -
Schuilden
Bron: Heman van Veen

Door de wind
Door de regen
Dwars door alles heen
Door de storm
Al zit alles me tegen
Door jou ben ik nooit alleen
Bron: Stef Bos

Ik moest aan deze teksten denken toen het vandaag weer zo waaide. Het eerste lied loopt wat treurig af, maar dit gedeelte van de tekst is wel van toepassing. De tweede is wat meer van toepassing, maar gelukkig zit alles ons niet tegen. Integendeel. Ondanks wind, kou en regen hebben we het samen goed. Toch lijkt het wel of we in quarantaine zitten. Je spreekt gewoon niemand, afgezien van de campingfamilie. Hun meivakantie valt ook in duigen. Er komen bijna geen gasten. Gisteren was er nog iemand die kampeerde in een trekkerstentje. Gelukkig is hier een keuken en een warme kantine. In Frankrijk hebben we ook een keer een nacht met afschuwelijke wind gehad, maar toen was het gewoon niet zo koud. Het is nu ook zo koud.
Na een lange nacht van bijna 7,5 uur ( Ik geef maar voorrang aan mijn behoefte voor slaap, boven mijn behoefte aan vroeg op staan) staan we rond 8.30 uur op en steek ik de neus buiten het huisje om te kijken of hardlopen een optie is. Het kan. We hebben hard gelopen, maar ik voelde me net als de vogels hier, je vlieg wel, maar gaat niet vooruit. Tjonge wat een wind....Het kon inderdaad, maar de tijd is prut. 33.40 min. Maar dat mag de pret niet drukken.

Hier bij de kachel in het heerlijke huisje, met de geuren van het lekkere pindapruttelpotje. de gekookte melk en de drogende was, is het goed toeven. Wat hebben we veel om dankbaar voor te zijn. Gezondheid, een warme plek, financiën om te kiezen voor wat goed is voor je lijf. En het dan ook samen te kunnen doen.

Fietsen en wandelen is dus uiteraard niet aan de orde en daarom gaan we maar voor een stadwandeling. Nog een dagje thuis wordt wel saai. Als het dan regent kun je, als je een stadswandeling doet, nog ergens schuilen. Dankbaar maak ik gebruik van mijn winterjas en sjaal. Zo gaan we dus naar Sneek.
Het is zo koud en terrassen nog niet open en ergens op een bankje is het te koud, dus ik haal wat broodjes. Die eten we lopend op. Wat is Sneek een mooie stad. Prachtige oude gebouwen, maar ook een schitterend nieuw theater dat helaas al 1 jaar dicht is. MijnMaatje heeft een app met een rondwandeling. Leuk, je hoort dan ook iets over de geschiedenis. Als we te koud zijn, gaan we op zoek naar de kringloopwinkel van Dorcas. We moeten even wachten, want er mogen maar 15 mensen binnen of zo. Binnengekomen doen we er expres wat lang over, zodat we even warm kunnen worden. MijnMaatje scoort een boek van Roussou en ik een nieuwe broek. Mijn oude spijkerbroek had ik wel al 3 jaar of zo en de rits heb ik zelf al gerepareerd. Maar in de Corona tijd kreeg ik nergens een goede rits, dus uit een oude spijkerbroek een rits geprutst en deze in de broek gemaakt. Maar hij is te groot en loopt net niet soepel. Door de kou kan ik mijn vingers niet goed bewegen en krijg ik mijn broek slecht dicht. ( Naast het openbare toilet hebben Mijnmaatje en ik een kwartier staan sjorren aan de rits om hem dicht te krijgen. Met verbaasde blikken liepen mensen om ons heen. Maar ik kreeg deze met mijn koude vingers het echt niet voor elkaar.) Dus ik ben heel blij met deze precies passende spijkerbroek met goede rits en die er als nieuw uitziet. Wat een gelukje. Wat kun je blij zijn met een broek van 4 euro!!!

Als we buiten komen ben ik warm van het gehannes met het passen. Het zweet staat op mijn rug. MijnMaatje klappertand. Hij wordt een oud mannetje. Heeft het steeds koud. We zoeken een plekje uit de wind en in de zon. Op een vlonder bij de gracht zitten we tegenover de "Snekerpoort". We eten onze salade en drinken een kop koffie. Als we warm zijn, begint het weer te regenen. Kleine buitjes, maar toch. Dwars door alles heen zetten we door. En rond 5 uur hebben we alle hoeken, stegen en andere bezienswaardigheden van Sneek gezien. We weten dat Gerbrandy hier is geboren en we hebben het huis gezien waar weduwe Joustra Berenburg berenburg maakte.

Via Makkum rijden we terug en halen weer een voorraad melk. In het huisje doe ik snel de was, regelen we hout voor de kachel, koken we weer een heerlijk pinda koolprutje en genieten van de brandende kachel. MijnMaatje maakt weer yoghurt en ik een puddinkje en dan is dag 21 al weer voorbij. Nog maar een dikke week en dan zit deze quarantaine er weer op en zeggen we tegen elkaar:

Weet je nog? toen de wind de bomen
tergde en hen de mantels van het lichaam trok
Dat wij samen - de regen kletterde bij stromen - schuilden.