Bijna vier weken zijn we in Friesland en leven we de Camino Anders dan anders, zo langzamerhand toch nog weer anders. Een Camino die begint te voelen als een vakantie door het geweldige huisje. Het leven is hier goed. Wat een rust. Al is het weer is bij tijd en wijle, vooral nu, vreselijk. Al vanaf 18.00 uur regent het al. De plassen staan op het grijze land voor ons en op de groene land licht het gras "los". Of zou het "open" zijn? Ik weet het niet meer..
Nu de school weer los of open is, hoe je het maar noemt, heb ik steeds last van vage depri gevoelens. Ik voel me schuldig nu ik hier zit. Ik ben zo gezond als een vis. Dat voelt niet goed. Thuis is het hopeloos, maar hier goed. Ik kan dan wel thuis gaan zitten, maar dan ben ik ziek. En toch voelt het niet goed en het blijft zeurend hangen in mijn brein. Ik heb ook altijd last van slecht weer. Word ik ook niet vrolijker van.
Vanmorgen scheen de gelukkig zon en zaten we om 9.00 uur op de fiets. Vanmiddag komt er bezoek. Dus we plukken de dag nu maar even. Er was bijna geen wind en dat maakt het fietsen in dit open land heerlijk. En omdat ik me al zo vaak in de luren heb laten leggen door het weer, ben ik gehuld in hemd, sporthemd, sportjack en zomerjas. Na 100 meter buiten het erf gaat de jas als uit. Het plan is richting Bolward, Burgerd en Wommels, Franeker en dan weer richting huis. Bij Burgerd nemen we het yoghurt. Het gaat al weer net als anders, we instaleren ons en ja, hoor achter ons begint iemand te gras maaien. Mensen doen het er om? Of is in deze wereld altijd geluid? Ik trek mijn hemd uit en fiets inmiddels alleen in mijn sporthemd en mijn sportjack. De natuur komt nu met volle kracht open. Bloesem, kleurige akkers met tulpen en bermen met koolzaadbloemen en weiden paardenbloemen tooien de wereld. Hier ver van alle kwaad lijkt het wel. Je ziet geen Corona, geen vervuiling, geen narigheid. We komen langs een huis met "Carpe Diem". Samen bakkeleien we hierover. MijnMaatje zegt: "Het betekent: Vier het leven" Volgens mij betekent het: "Pluk de dag!" Hoewel "Vier het leven" nu ook van toepassing is, betekent het na even googlen toch "Pluk de dag".
Je naar voelen om wat voorbij is en je niet kunt veranderen helpt niets. Het verleden was ook zeker niet altijd beter. Hoewel ons brein dat soms wel zo maakt. Je zult hier maar als monnik in een koud klooster op de natte klei leven. In een wollen pij, die nooit meer droog werd en nat vast nog erger kriebelde als mijn grijze zondagse majo van vroeger.
Ik keek vandaag nog even de mails van school en krijg ter plekke pijn in mijn buik van alles wat(nog) moet. Ik merk dat 3,5 week weg zijn, eigenlijk gewoon niet meer kan. Ik zie het werk per jaar drukker worden. In een podcast kwam vanmorgen aan de orde, dat mensen ook veel meer en sneller moeten. Deed ik vroeger 1 klassenbezoek op een ochtend. Ik kan er nu qua tijd 4 en heb dan gelijk het verslag af. Voor 1 bezoek keek je ter plekke, maakte aantekeningen en die werkte ik later uit. Nu kijk ik en type ik direct het verslag uit. Dit moet goed en to the point en positief gesteld en inhoudelijk correct zijn. Er moet dus ook heel erg en direct over nagedacht worden. En dat x 4.
Ik kan er nu al weer tegen aanzien om te beginnen. Door ervaring weet ik dat ik er even door heen moet en dat ik dan zo weer in het gareel mee loop. Maar er tegen aan hangen maakt het zwaar en veroorzaakt ook het vage depri gevoel. Steeds voelen dat je ergens toch te kort schiet en het niet goed genoeg doet.
Voor Franeker gaan we ook even richting Tzum en halen we bij het bio kraampje een stekje daslook. Ik wil zo graag look proberen, maar het is zo'n zeldzaam plantje, dat ik wildplukken onverantwoord vind. In het kraampje zijn ook allerlei natuurzalven. Zo leuk. En je kunt bij deze mevrouw ook workshops volgen, als de corona voorbij is..... Van deze dingen word ik blij.
Ik dwing me zelf tot Pluk de dag! Dat geeft een beter gevoel! Als ons leuke bezoek, na een wandeling naar het Monument van Menno Simons en een gezellige maaltijd, richt huis tuft, ben ik weer helemaal blij. Helemaal na het appje of KleinKind nog een extra dagje kan komen in juni. Uiteraard kan dat en met vreugde noteer ik de dag in de agenda. Pluk de dag of niet, je verheugen op een extra dagje Kleinkind in het verschiet, kleurt de dag helemaal goed!
"Pluk de dag,
dweep en droom niet
met de schim van het Verleden
en wees niet bang
voor het spook van de Toekomst,
maar sla de verliefde armen
vast om het levende, gloeiende Heden"
Bron: Louis Couperus
Klik hier voor de link van de film
Weer: ochtend zon, middag miezer en 's avonds regen
Km: 50 km fietsen en 5 km wandelen
Lunch: sperziebonen met couscous
Diner: brandnetelsoep, linzenburgers en yoghurt met fruit
Geen opmerkingen:
Een reactie posten