maandag 10 mei 2021

Camino Anders dan anders II Dag 26 van "Struikelstenen en theepotten"

Na een goede nacht, waren de depri gevoelens wel minder. Soms heb ik dan de neiging om mijn hoofd onder de dekens te stoppen en gewoon niet aan de dag te beginnen. Na een oog even open te hebben en langs het slaapmasker te kijken, zag ik dat de zon scheen. Daar ben ik erg gevoelig voor. De zon lokte en zo stonden we na 15 minuten in de hardloopkleren en door het dagje rust gisteren liep het als een tierelier. We hebben zelfs een extra stuk genomen. Ik heb met 2 vingers in de neus 6,5 km gelopen. Dat geeft de burger moed en gelijk een andere mindset over de dag. We nemen koffie en een yoghurtje op het tuincaféterras. Helaas moesten we na de yoghurt weer gauw naar het huisje, want er kwam weer een bui. We worden er flauw van. 
Ik douche me en we maken een plan voor de dag. We moeten boodschappen halen en op zoek naar een nieuwe theepot. Ik heb de pot van het huisje aan diggelen gegooid. Samen met een kopje, waarschijnlijk uit de erfenis van een oma. 
We besluiten op de fiets naar Harlingen te gaan. daar een stadswandeling te doen en vervolgens de kringloop te bezoeken en dan de boodschappen te doen. Het lijkt er op dat het weer vanmiddag beter wordt. 
Van het Oduldphuspad hebben we alle noordelijke routes gelopen. De zuidelijke liggen meer in het bos en dat durf ik niet goed aan. Vandaar dat we nu op zoek moeten naar wat alternatieve activiteiten. 
Ik douch en trek voor de verandering een andere broek aan dan wandelbroek of spijkerbroek. met een passende blouse en sjaal, wordt ik een ander mens.

Via MijnMaatje krijg ik wat zaken door van inspectie en ministerie. Ze hadden aangekondigd 29 april dat dan de stukken voor extra subsidie ivm de achterstanden door Corona er zouden zijn. Midden in de vakantie of voor andere scholen, de laatste dag voor de vakantie. Ik merk dat ik er kriebelig van wordt. Altijd maar het moeten. De regeling is wel breed. Er zit altijd wel iets tussen waar je als school aan kan werken. Maar ik word van de druk en het hyperdepieper gedrag van andere over de regeling er een beetje naar van. Ik heb alles gelezen en het past in wat we toch al doen, dus geen probleem en geen drukte.

We gaan in ieder geval vandaag naar Harlingen. We zetten de fietsen bij de supermarkten voor het centrum en gewapend met de rugzak met wraps en koffie tokkelen wij door de stad. Wat is het toch een mooie stad. De haven is prachtig. En de zon schijnt vrolijk. Ergens zien we 2 stenen met rozen voor een huis. Een Stolpersteine, Struikelstenen.  Een Stolpersteine is een gedenksteen ter grootte van 10 bij 10 cm met een messing plaatje erop. Op het plaatje staat een naam, geboorte- en sterfdatum en de plek waar hij of zij om het leven werd gebracht. Door heel Europa vind je deze stenen als monument voor de slachtoffers van het nationaalsocialisme.
De stenen zijn een project van de Duitse kunstenaar Gunter Demnig. Zijn motivatie: “Een mens is pas vergeten, wanneer zijn naam vergeten is.”  Ik vind het heel ontroerend. 

We gaan naar de Kringloopwinkel. En tot ons grote geluk vinden we een theepot, bijna net zo een als die ik heb laten vallen.  Ik vind ook een witte thermoskan die we op school gebruiken. En ik vind nog 4 Gero Zilmeta messen voor 0,25 cent. Van onze bestekcassette thuis. dat ik inmiddels overal wel 24 stuks van heb... Voor de herberg die we ooit nog eens willen beginnen zullen, we maar zeggen.

Op de terugweg lopen we nog eens langs de haven en zien de boot naar Terschelling vertrekken. Op een bankje eten we de wraps. Dan richting de supermarkt voor de foerage. Nu doen we meestal 1 keer per week boodschappen. Maar dan is eigenlijk ook de koelkast helemaal leeg.  Dus met rugzak gewoon op mijn rug, MijnMaatje idem. Met een doos nog onder de spin rijden we terug naar huis. 

Ik kan me weer naar harte lust uit leven. We krijgen morgen bezoek. Dus ik maak soep en lekkere linzenburgers. En voor vandaag sperziebonen, wortels met couscous. En de dag zit er weer op. Op de camping is een wandelaar gearriveerd. Met een klein tentje. Oe, het verlangen naar echt trekken, welt op. Dit is toch eigenlijk wat we het leukst vinden. Maar eerlijk gezegd nu, het is gewoon te koud...







Weer: regen, wind en zon
Km 6,5 km hardlopen, 10 km fietsen en 15 km fietsen
Lunch: wraps
Diner: sperziebonen en couscous 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten