Langzamerhand tellen we af om naar huis te gaan! Ik kijk uit naar het gewone leven met ritme met werk en sport en gezond eten. Niet dat we nu niet gezond eten, integendeel, zeer gezond en lekker! Maar ik eet dan altijd te veel! ‘s Middags eten we altijd de restjes van het avond eten! Heerlijk! Het brood is ook heerlijk! Dus al met al veel! En lange dagen in de weer en altijd met mensen.
Ik zit net uit te puffen, want ik moest voor het werk een foto aanleveren. Yvonne heeft er verschillende gemaakt met haar camera.
Maar vervolgens kost het heel veel gedoe om deze op mijn laptop te krijgen en dan weer verstuurd via mail. Mijn laptop krijg ik niet op de WiFi en 9 van de 10 keer pakt hij de hotspot niet. Mijn blog schrijf ik in de notities in de IPhone. Via whats app verstuur deze naar MijnMaatje. Deze zet hem dan weer op mijn blog.
Vandaag hadden we weer veel pelgrims uit te zwaaien! Het regende en dan duurt het langer voordat iedereen aangekleed is. Er was een meisje met afschuwelijke blaren. Ik heb ze afgeplakt! Viel niet mee, want ze deden haar erg pijn!
Maar rond half tien was de herberg leeg. 8 Bedden moeten er verschoont worden en de lakens en slopen gewassen! En dat met regen! De rekken hangen weer op de overloop! Etty schildert de luiken voor de laatste keer. Ik maakt het herberghuisje spik en span en Yvonne doet de bedden en de slaapkamers! We harken het blad van het grasveld. De tuin ziet er super verzorgt uit! Een mooi gezicht! Dan gaan we met een grote pan op weg om weer bramen te plukken. Als de pan vol is gaan we richting herberg!
Niet te geloven. Geen enkele aanmelding en dan net als we weg zijn, komt er toch nog een pelgrim. We hadden net een heerlijk receptje met zoete aardappel! Hadden we voor ons zelf gehaald!
Maar we hebben zoveel dat er makkelijk iemand mee kan eten.
De pelgrim blijkt een Duitse jongeman te zijn. Hij komt uit Hamburg en heeft de laatste jaren als wijnbouwarbeider in het Moezelgebied gewerkt. Hij is komen lopen vanaf Trier. Op de vraag waarom hij loopt geeft hij als antwoord ”uit devotie”. Ingewikkeld, want wat betekent dit woord nu eigenlijk? Heeft het dezelfde betekenis als bij ons? Ik ken wel het begrip moderne devotie. Spiritueel meelevendheid met de armen vanuit een verlichte katholieke beweging. Zijn opvatting over devotie komt wat meer overeen met ons woord als dankbaarheid. Dankbaar voor alles, hoe groot en klein dan ook, dat op je pad komt. In nederigheid ontvang je deze gaven. Van mensen, vanuit de natuur, vanuit het “hogere”. Na deze verhandeling blijkt het een gewone sterveling te zijn. Met een vooroordeel, dat naar mijn niet past bij een devote houding, namelijk dat Nederlanders niet kunnen koken. Hij moet dan nog beginnen aan de lekkere courgette soep en de overheerlijke gevulde zoete aardappel en het lekkere toetje met cake, bramenjam en fromage blanc. De blaag!!!!
De blaag, pelgrim, wil morgenvroeg alleen water en brood! Nog nooit mee gemaakt, maar het kan! Ik gaf aan dat alle tijdstippen kunnen. Hij koos 6.40 uur en omdat ik het gezegd had, ben ik de pineut volgens mijn medeherbergiers!
Geen probleem! Heb geen problemen met laat naar bed gaan en ook geen problemen met vroeg opstaan! Het enige waar ik problemen mee heb hier, is de WiFi. De rest van het pelgrims leven is eenvoudig! And I love it!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten