Vanmorgen stonden we om 6.30 uur naast het bed. De laude in basiliek roept. We willen niet te laat komen, want we doen mee aan de pelgrimszegen. De herbergier Christien nodigde ons uit hiervoor. We konden niet goed weigeren. Ze sprak zo bevlogen over de zegen en wat het met haar deed als zij als herbergier de pelgrims richting basiliek begeleidt. De tranen staan in haar ogen als zij dit verteld. Het is ook een mooi moment als de nonnen zingen. Vanmorgen een beetje iel. Het is een klein groepje. Ik kan er zitten en genieten van het moment. Het voelt als een vorm van meditatie. Ik kan de woorden niet verstaan maar de zang brengt me een soort trans. Ik weet het van de Camino in Spanje ook. Ik heb daar ergens ook een mis bijgewoond en toen ik opstond waren er 3 uur voorbij gegaan. Iedereen kreeg een boekenlegger. De tekst Wie zoek je? Wat zoek je? stond er op. En nog een vraag, maar die weet ik niet zo.
We als Le Chemin herbergiers bakkeleien over het verschil tussen een basiliek en een kathedraal. Volgens de een is het de bouwstijl. Ik denk dat een kathedraal van de bisschop is en een basiliek van een kloosterorde.
Citaat internet
Een basiliek (van het Griekse woord voor ‘koning’) was oorspronkelijk een rechthoekige bouwvorm met verhoogd middendeel en zuilengalerijen. Daar sprak de koning recht en werd handel gedreven. Een kathedraal is een kerk waar een bisschop zijn zetel, zijn ‘cathedra’ heeft. Aan een kathedraal werd soms de eretitel basiliek verleend, bijvoorbeeld als de kerk een belangrijke functie had als bedevaartsoord.
Terug in de herberg had Miet, de andere herbergierster, pannenkoeken gebakken. Wat een verrassing. Het doet ons zo goed de vriendelijkheid van deze beide vrouwen. Zij doen dit 1 week per jaar en zorgen voor de rest voor hun oude ‘mama’ zoals dit op hun Vlaams uitspreken.
Wat een vriendelijkheid en wat bevlogenheid voor dit vrijwilligerswerk. En ik merk dat dit mee goed doet’ we wentelen ons er in. Een mooie les weer voor onszelf hoe belangrijk dit ontvangst is.
Met gevulde maag en twee broden lopen we via de pelgrimsroute naar onze herberg. Een mooie uitdaging vandaag. Meer dan dertig graden, geen wind en berg op en af. Het is goed om te voelen wat onze pelgrims ondergaan als zij deze lopen. Ik kan me voorstellen dat deze zwaar is. Vooral het laatste stuk is fiks klimmen. De route is mooi, maar die van gisteren was nog mooier. De route app werkt als een tierelier!
Zonder een droge draad kom ik bij de herberg aan. We drinken eerst een kop bouillon met een stuk chocola.
We douchen, koken en maken een route op de app naar Tannay. Donderdag lopen we dan via de Tour de Vezelay terug.
Iedereen slaapt inmiddels en ik stop noodgedwongen ook!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten