De serene stille ochtend wordt ruw verstoord als om 8.30 uur de schuurmachines worden aan geslingerd. Onze enige pelgrim steekt verschrikt haar hoofd buiten de deur! Het is anders dan gisteren, de zondag. Het wordt nog erger als de buurman gaat gras maaien! Wat een verschil! Onze enige pelgrim blijft nog een dagje. Het is allemaal nog niet helder voor haar! Een dagje mag nog, maar dan moet ze door! Morgen brengen we haar naar Lormes en zetten we haar op de route naar Le Puy en Velay.
Tijdens het schuren van de luiken komen een man en vrouw aan lopen. We denken eerst dat heb onze nieuwe gasten zijn. Het blijken pelgrims die naar Corbigny willen, maar graag even willen rusten. Ze kakken hier helemaal in. We halen ze over om hier te blijven en dat doen ze ook! Dan hebben we vanavond 7 pelgrims in huis!
De man blikt een Deen te zijn. Dr vrouw komt uit Brazilië en heet Roos. Het blijkt dat zij elkaar kennen van een Camino uit 2014. Camino Mam en Dad worden ze genoemd. Ze hebben toen gelopen met jongeren in leeftijd van hun kinderen. Allemaal van verschillende landen. Elk jaar lopen ze een aantal dagen en dan sluiten de jongeren weer aan. Ze zijn bij verschillende jongeren op hun huwelijk geweest! Heel bijzonder! Een Iers meisje, jongen uit Amerika en een uit Griekenland. En een paar jongere uit Frankrijk. Hun Camino gezin zeggen ze! En dat nu al 7 jaar!!! Ze ontmoeten nu hun Camino kinderen in Never, met aanhang. Ik vind dit zo bijzonder verhaal.
Vandaag was er ook een Franse mevrouw, altijd een big job gehad in de farmacie. Na haar Camino heeft ze zich om laten scholen als onderwijzeres en ze heeft nu een privé school!
Alle luiken zij in de grondverf en al 1 set aan één kant in de gewone verf.
We kunnen niet verder omdat er geen ruimte is om te drogen. Ik besluit om maar een hele grote pan courgettesoep te maken. Met uien, salie, rozemarijn, lavas. Rond drieën is de soep klaar! Een vooruitziende blik, zowel de hoeveelheid als het tijdstip! Later in de middag blijkt dat de Franse mensen zijn verdwaald. Deze bellen af en melden zich vervolgens weer aan. Dan blijkt er een pelgrim te staan bij een B en B drie dorpen verder op. De B en B willen haar niet in huis hebben! Yvonne haalt haar op! Inderdaad ze ziet er wonderlijk uit, maar blijkt heel aardig te zijn. We puffen rond half zes even uit en dat komt er een trekker voorrijden! Met een voorraad hout. Wat een dag en wat een moment
Het gas in de oven en over de pannen weer uit. Oude plunje weer aan en we sjouwen in een half uur 5 kub hout weg. Rond 18.20 uur zijn we klaar! Het zweet stroomt van mijn gezicht en mijnheer lijf zit onder het stof. Ik moet echt douchen, want mijn hele lijf jeukt! Rond half zeven kunnen de pitten weer aan!
Ik ren nog even met 3 potjes de tuin in voor bloemetjes op tafel! We kunnen lekker buiten zitten. Wat een gelukkig! Het is een heerlijke zwoele zomeravond. Uiteindelijk zitten we om half acht met 11 mensen om de tafel! Het is een internationaal gezelschap: Fransen, Deense man, Italiaanse man Poolse dame, onze Nederlandse pelgrim. Het is heel gezellig en iedereen praat met iedereen.
We hebben courgettesoep, aardappels uit de oven, salade en een heerlijk hartige taart. Als toetje: stukjes oude cake met sap van de bramen, fromage blanc en verse bramen. De pelgrims smullen. De loftuitingen zijn niet van de lucht!
Dit nemen we met een korrel zout. Mensen hebben gelopen en gewoon veel trek!
Het was een bijzondere avond!
In de keuken puffen we uit van deze heavy Day! We doen het toch maar even zo met z’n drieën: schilderen, koken, hout sjouwen en zorgen voor een fijn avondmaaltijd! Fijn dat je voor een ander kunt doen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten