vrijdag 10 september 2021

Dag 5 Tannay

Bij de kapper in Tannay maak ik een begin met het blog. Mijn haar is dik en vol en met  de warmte heb ik er veel last van. Elke keer is het een gevecht met mijn kapper. Ik denk dat zij mijn korte kapsel niet zo’n succes vindt. Elke millimeter moet ik bevechten. Maar dat maakt dat als je veel met helm en pet loopt of fietst je er niet uit ziet. Puffend achter het mondkapje zit ik te wachten. Tijd is een rekbaar begrip hier. Ik beland via een weg langs een school bij deze kapster. De kleuters droegen allemaal mondkapjes. Onder een overkapping hadden ze een voorstelling voor ouders. Kleuters zingend met een mondkapje. 

De kapster is nog druk bezig met een klant. De kapsalon ligt aan de straat. Er komt nog iemand langs rijden en de dames bewonderen de auto. Even vlot geknipt worden is niet aan de orde. Toen ik dit zag gebeuren ben ik maar alvast begonnen aan het blog. 

Vanmorgen hebben we het rustig aan gedaan. De route is 15 km. Dus  een kleine 4 uur lopen. We vertrokken om 11 uur gehesen in poncho’s en regenkleding. Het miezert iets als we vertrekken. Na een uur regent het stevig. Om half een belanden we in een dorpje met een bushalte. Zittend op de grond lunchen we. Maar als we uitgegeten zijn is het droog. 

We wandelen verder lang het kanaal de Neverais. Ik vind het zo fantastisch om de omgeving te leren kennen. Tot vorig jaar had ik geen idee van deze omgeving. Dat terwijl ik hier al 8 jaar kom. Ik kende alleen de prachtige heuvels rond de herberg. Nu zie ik beter hoe alles zit. Dat is prettig. Zo kun je de pelgrims beter helpen. Je kent de routes en de wegen. 

Rond 14.30 uur belanden we in Tannay. Een echt dorp. Er staat aangegeven dat er restaurants zijn. We zien ze niet en die we wel zien zijn gesloten. Dan ziet een van mijn medeherbergiers dat er een deur openstaat bij iets dat bij op een bar lijkt. Ondanks dat het eigenlijk nog “ferme” is mogen we naar binnen. Cappuccino wordt niet geserveerd, maar gewone koffie en thee wel. We hebben trek, maar ze heeft niet erbij. We raken aan de praat en dan herinnert ze zich dat in haar koelkast nog iets lekkers van de bakker heeft! Met een stevig opmerking over de Super U ( Supermarkt) die geen lekker brood heeft en de plaatselijke bakker wel, snijdt ze de grote appelflap in drieën. Tijdens het verhaal van de Super U slingert haar mes vervaarlijk voor onze neus! Ze vertelt dat haar zus zelfmoord heeft gepleegd. Ze begint bij te huilen en manmoedig zoeken we naar het woord “verdrietig” triste weten we nu! 

Yvonne vraagt of er ook plaatselijke wijn is. Niet dat Yvonne drinkt, maar om het verdriet te breken. Het sein om 3 glazen te halen en een fles witte wijn van de streek. Daar zitten we om 15.30 uur aan de witte wijn die echt heerlijk smaakt. 

Dan breken we op. Yvonne heeft nog een telefoon gesprek en ik de afspraak bij de kapper. Lopend op de straat worden we aangehouden door een Franse dame. Troy hollandaise pellerij?  Ja, knikken we. Ze drukt wat toetsen in en in rap tempo spreekt ze in het Frans een man aan. Later blijkt dit haar man te zijn, maar deze is ook de herbergier van de pelgrimsherberg. We besluiten dat Etty ons in zal schrijven en ik ga naar de kapper en Yvonne gaat bellen. 

Bij de kapper moet ik wachten op mijn beurt. Dan wordt in sneltreinvaart mijn haar gewassen, word ik geknipt en mijn overgebleven millimeters geföhnd. De feitelijke knipbeurt was in een kwartier klaar. Ik ben super tevreden. Ik zie er prachtig uit. De kapster ziet het hoofdschuddend aan. Zelf heeft ze een prachtig gestyled kapsel. Er valt geen eer te behalen aan mijn model! Geeft niets. Ik vind het mooi en handig! 

Dan loop ik naar de plek waar de herberg is. Boven een oud schoolgebouw, op de zolder is de herberg. Etty zie ik zuchtend van de overladenheid van info aan tafel zitten. De herbergier vertelt aan haar zijn verhalen over zijn Camino. En over de herberg. Hij heeft inmiddels 175 pelgrims gehad dit jaar. Voor de Corona had hij er bijna 400. We worden allemaal voorzien van thee en koffie. De zolder blijkt een mooi oud woonhuis te zijn. Op elke slaapkamer staan 4 bedden. Er is een goed voorziene keuken en voor nood is er pasta en een paar blikken. Het is een heerlijk plekje! 

We vinden het fantastisch, maar we denken dat “niet pelgrims” er anders is staan. Het is eenvoudig en niet luxe of zo! Maar alles wat je als pelgrim wenst is er. Alleen geen douche scherm. Maar dat drukt de pret niet. Het water is warm! 

Nu zitten we in de keuken. We hebben lekker gekookt! Pelgrims kost! Pasta en rode saus met kaas!! 

Een fijne dag! De regen stelde niets voor achteraf! De ontmoeting met de dame uit de bar was bijzonder! En de herberg is heerlijk! Zo leuk om deze plek en route te kennen! Wat een cadeau dat dit ergens in mijn leven op mijn weg is gekomen! Ik ben een dankbaar mensenkind vandaag!!









Geen opmerkingen:

Een reactie posten