Caminar en polvo y humo: Lopen in stof en rook

Het is weer gelukt vandaag! Ik lig te genieten van het bed met witte schone lakens. Tot mijn grote vreugde vind ik in de ijskast een zak met ijsblokjes! In een Ikea zakje vier blokjes ijs en met de theedoek erom heen een prima koelverband. De etappe was príma te doen! Zelfs met een zere knie, uit voorzorg 2 paracetamol en om 12 uur nog een keer. Qua pijn hoefde het eigenlijk niet, maar ik ga een beetje raar lopen om de knie te ontzien en ik krijg dan vervolgens pijn rug en heupen. 

Het ging zo prima. 28 km is ook best wel een flinke etappe. Morgen doen we een kleine route van 15 km en dan de dag erna ook weer. Je kunt deze etappen samen trekken, maar dan heb je er weer een van 30 km. We hebben de tijd en forceren dan ook maar niks 

Vandaag hebben de meest saaie route volgens het route boek gelopen. In ieder geval 12 km loodrecht getrokken lijn. Ik vond het eerlijk gezegd wel leuk. De boeren waar druk aan het werk op hun wijn en olijf gaarden. Snoeien en overtollige takken werden verbrandt en overal zie je branden en rookwolken. Trekkers en auto’s  scheurden over de weg. Grote wolken stof achterlatende. 

We lopen zo goed als alleen. Af en toe halen het Franse echtpaar Christian(73) en Martine (69) ons in of wij hun weer. De man heeft ook veel gefietst, maar wandelt nu graag met zijn vrouw. Ze hebben ook een tent bij zich. Dit gaat voor ons te ver. Je moet zo weer 4 a 5 kilo extra mee! Ze doen me doen me denken aan het echtpaar uit het boek “Het zoutpad”. Zij gaat dapper voor. Hij volgt. Het zijn Fransen, maar nu we ze wat langer kennen hebben we samen best veel lol. 

Er is ook een gepensioneerde Amerikaanse man. Hij doet de wandel etappes op de fiets. Heeft spullen bij zich!! Hij woont in Amerika, zijn kinderen in Praag. Spreekt goed Duits, want hij was in Duitsland gelegerd. Er is ook een Belgische jongen. Ik denk 30 of zo! Ook met tent. Slaapt soms buiten. Soms treffen we hem in de herberg. Twee Nederlandse vrouwen die route hebben onderschat. Soms lopen ze een route en dan gaan ze weer met een taxi. 

Verder een Duitse man, een marathon loper. Heeft de Caminó Francés  met zijn vrouw gedaan. Die is, zijn vrouw en deze weg, spiritueel van aard. Wilde nu niet mee op deze. En tot slot moeder overste: Isabelle. Gaf me gisteren door de benen dat we veel te veel met de telefoon in de handen zitten. Dat is misschien ook wel zo, maar we gebruiken deze als GPS, leren er Spaans op, ik luister naar boeken, we schrijven er op.”  Schrijven kan ook op papier’ is het onverbiddelijke antwoord! Ik was zo dom om even een stukje van mijn webinar te laten zien die gisteravond was. Een hele operatie en het liep, dank zij MijnMaatje als een tierelier. Bijna 160 kijkers!!!! Maar brandde het  totaal af” Werken of de Camino”? Ondanks mijn toelichting dat we alles voor onze Caminó hadden klaar gemaakt, totaal geen begrip…… iedereen is anders zullen we maar zeggen!!