Onze enige en eerste pelgrim zat al aan het ontbijt, verzorgd door Etty. Na het ontbijt hebben we een leuk menuutje bedacht. Courgette soep met linzen, tomaten saus van de overvloedige oogst tomaten, koolrabisalade, courgette taart, osawacake met fromage blanc.
We wassen gauw de vaat en gaan daarna naar de tuin om de reuze courgette te oogsten. Hij is bijna een meter lang. Ik had even op internet gekeken of dit wel kon. Het blijkt na aansnijden een courgette pompoen te zijn. We passen het recept aan en snijden 6 kilo courgette. We gebruiken hem voor de soep, de tomatensaus, de taart, en we maken courgette taartjes. Inmiddels is het zo warm, dat ik de spijkerbroek verwissel voor een zeer korte broek. Er zijn nog geen pelgrims, dus ik denk dat het wel kan, want het is wel een heel korte broek.
We koken een soepje en maken van de restjes rijst een osawacake. Een cake met rijst, wortel, zuidvruchten en veel kaneel. Etty maakt een met suiker en ik een zonder suiker.
Dan is het tijd voor koffie. Het is zo warm dat ik de ik voor de volgende verkleedpartij weer naar boven loop. Gezien de andere slaapplek voor de herbergiers, maak ik hier heel wat stappen. Ik denk dat ik niet hoef te wandelen om aan de 12.000 stappen te komen.
Ik doe nu mijn zonnejurkje met blote rug en schouders aan. We zitten even heerlijk in de zon. Na de koffie maak ik een kleine koolrabi salade. Ik heb zelf nog nooit koolrabi gehad. Dus wil ik voor dat ik de koolrabi de pelgrims voorzet eerst proberen. Het recept lukt goed.
Dan is het tijd voor de lunch. In middels is het bijna 14.30 uur. We zitten net of de eerste pelgrims melden zich. Nadat de pelgrims zijn geïnstalleerd, gaan we verder met de lunch. We eten de koolrabi salade, nog een wrap van gisteren, een beetje tomatensalade, een lekker bruin broodje. Heerlijk!
Ik maak nog een ommetje om te kijken of er op een ander weggetje nog bramenstruiken zijn. Er zijn niet veel struiken, maar ze hangen goed vol. Dat beloofd wat.
Inmiddels stroomt de herberg vol. Er komen meer pelgrims dan dan zich hebben aangemeld. Geen probleem. Ze schuiven maar aan. Er is een Nederlandse meneer. Hij komt uit Zuidwolde en blijkt mijn oom en tante van de camping in Zuidwolde goed te kennen. Ook toevallig. De rest zijn Fransen. Ze zijn rustig en bedaard. In een serene sfeer zitten we aan tafel.
Het is even weer wennen om voor zoveel mensen te koken. De tomatensaus is wat de dun, de koolrabi iets te hard, de taart wil maar niet garen. Maar uiteindelijk komt alles goed. Het wordt frisser en ik ren naar boven om me weer te verkleden. Nu weer de lange broek. We buffelen ons door de maaltijd heen en vervolgens door de borrel en dan door de vaat.
De borrel en thee serveren we in de giet van de herberg. Daarmee voorkomen we dat pelgrims lang in de keuken blijven hangen. Na een de borrel rest ons dus een stevige afwas. Dan blikt het buiten zwoel te zijn. Heerlijk warm. Dus vest weer uit en we besluiten nog even een wandeling te maken in het donker. We lopen de berg af en en weer omhoog. Flink opgewarmd nemen wij nog een glaasje wijn en gaan zo onder de wol. Morgenvroeg is het weer buffelen. De pelgrims moeten een ontbijt en de bedden moeten verschoond worden. 11 stuks. Dus genoeg te doen.
Inmiddels type ik dit blog, met lange broek en dik vest. Binnen is het kouder dan buiten. Ik denk dat ik op deze manier wel alle kleren die ik mee heb aan heb gemaakt over 14 dagen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten