De morgen hebben we doorgebracht met verven van kozijnen en het spelden en knippen van gordijnen. Een hele klus, wel ander half uur per gordijn. Nu kunnen ze gezoomd worden.
Er zouden 3 pelgrims komen. Daar hadden we al een heerlijk menuutje voor bedacht. Courgettesoep met spinazie taart met walnoten en zoete aardappel en een prutje van groenten en aardappels.we verheugen ons op het maken van de spinazietaart een nieuw recept. Dat is zo leuk. We houden alle drie van koken en hier is alles voor handen. En we leren zo van elkaar en vullen elkaar aan.
Omdat we voordat het slechte weer zou aanbreken nog een frisse neus te halen hebben we bladgeharkt van de lindeboom en na de lunch een lunchommetje naar Anthien gemaakt.
Vervolgens kregen we nog koffiedrinkers. Bijzonder dat hebben we andere jaren nog niet eerder meegemaakt, maar dit keer deze week al twee keer. Het zijn meestal Nederlanders. We voorzien ze van koffie en verwijzen hun naar het donativo potje.
We drinken zelf een kopje thee en dan breekt het pelgrimgeweld los. De theedrinkers hadden ons al voorbereid op nog twee onverwachte pelgrims. Er lopen twee Nederlandse mannen, waarvan de een heup problemen heeft. Ik draag zijn rugzak naar binnen en bezwijk bijna onder het gewicht. Ik denk zo rond den18 kilo. Ik opper dat dit veel te veel is. De man heeft bij de mariniers gezeten en geeft aan dan hij gewend is aan veel meer kilo's. Dat kan wel maar hij is geen 40 meer, maar 72. Ze zijn welkom en ze lopen hun eigen weg. Het is aan hun.
Dat betekent dat we nu 5 mensen in huis hebben. Dan belt nog een Nederlandse fietser. Hij kan niet verder. Is kapot en vraagt of we plek hebben. We hebben plek en hij is welkom. We hebben de telefoon nog niet opgelegd of hij belt weer. Of er nog plek is voor 3 Franse dames. Ook deze zijn helemaal munt. Ze staan 10 km vanaf hier en kunnen niet verder. In Bazouches zijn alle kamers vol en nog naar onze herberg lopen is te ver. Yvonne haalt ze op. Dan hebben we 9 mensen in huis.
Het plan van zomen laten we los. We bedenken ter plekke een andere menu. In hol de tuin in en haal een courgettepompoen voor een soep. En wat voor een. Ik sta wel 20 minuten te snijden. Van de hals van de courgette maak ik 6 liter soep. De spinazie taart laten we doorgaan. We maken er wraps bij en de hoeveelheid groente/ aardappelprutje maken we wat groter.
Heerlijk koken met spullen uit de tuin. Het is wel even stressen om ineens voor 12 mensen een totaal menu te koken. De spinazietaart is heerlijk. Een bodem van zoete aardappel plakjes, daarop spinazie en walnoten daarna in de oven, hij smaakte fantastisch. Ook de soep is heerlijk. Een beetje heet. Ik moet zelf madraskruiden samenstellen en hij was iets te heet geworden. De mannen nemen allemaal wel 2 koppen soep.
We besluiten tot het ouderwetse rondje. We laten de pelgrims zich voorstellen aan elkaar. Het is echt een bijzondere avond. En zoals gewoonlijk iedereen met een verhaal. De mensen genieten van de maaltijd. En dan genieten wij ook. Fijn om zo voor mensen te kunnen koken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten