Km 24
Diner pasta met baby tuinbonen en tonijn
Herberg Vincent van Gogh huis
Conditie 8-
Een goed motto voor deze dag! Regen heb je niet in de hand en kun je niet veranderen! Je moet het dus nemen zoals het kont! Prima gelopen, daar niet van, maar de afstanden zijn zo lang. Ik heb pijn in mijn schouder van de rugzak. Je kunt hier nergens stoppen. En vandaag regende het af en toe, dus even op een steen zitten is er ook niet bij. Dat betekende dat we pas na 20 km de rugzak van konden doen. Mijn benen doen het geweldig, maar nu mijn linkerschouder is nu een beetje stram.
Op de andere Caminos is er eigenlijk meestal wel een barretje, hier dus niets. We kwamen rond 13.30 uur in de herberg aan. Ik heb er denk wel wel een beetje vermoeid uit gezien, want de herbergier maakte vlot een stoel voor me vrij en hielp me met de rugzak. Ik ga er zo langzamerhand wat van denken. Gisteren kwamen we binnen en werden gelijk naar de bruidssuite geleid. Een heerlijke kamer, met een geweldig bed. En zo lekker warm, want we konden lekker tegen elkaar aan liggen en elkaar warmen. Dat was ook wel nodig, want het was zo koud in het hotel.
Maar vanmiddag over kwam het ons weer dus. We mochten na het inschrijven mee lopen naar de eerste verdieping en de herbergier droeg onze rugzakken. We krijgen op een lege kamer twee onderbedden. Dat is een geweldig voorrecht. Elizabeth, die de hele dag met ons meeliep, moest naar een zaal met 16 bedden. Ik kijk tijdens het douche nog maar eens extra in de spiegel. Zie ik er dan zo afgetrokken uit? Ik zie wel dat ik weer wat smalletjes word. We eten genoeg en heel gezond. De lunch met 800 kal. kikkererwten hebben we wel gehalveerd. Dat was even te veel van het goed. Elke dag een ei, drie yoghurtjes, 2 broodjes met kaas, bord pasta met veel groente en tussen de middag een salade. En tussendoor nog fruit of een dikke handvol pinda’s. Misschien gaat de leeftijd ook wel meespelen. Hoewel, de meeste mensen echte jaren ouder dan ons zijn. Alleen Elizabeth en een jonge Australiër zijn jonger dan ons.
De kamer is dan wel voor ons, maar het is er weer koud.... Het huis is echt prachtig. Het schijnt van een oude schilder te zijn geweest die het huis heeft geschonken aan het Spaanse Jacobsgenootschap. De badkamer is een zaal. Het water verrukkelijk en met die kou is het heel verleidelijk om lang onder de douche te blijven staan. Maar er is een rij wachtenden, dan laat je wel. Het huis is helemaal betegeld en klinkt alles een klankkast. Er is een kanarie in een kooitje en die fluit dat het een lievelust is. Jammer dat ik geen geluid heb bij dit blog. Ik ben nu aan het schrijven in een soort salon. Deze ligt onder het terras en er is een glazen dak. De avondzon schijnt er doorheen. Ik kan nu de jas even uit doen, want het wordt nu wel lekker warm. In de salon doen ook allerlei mensen oefeningen. Mensen zijn nu meestal een week onderweg en de spieren worden op een dag als vandaag erg gegeseld. Grappig om al deze verrichtingen te zien. Ik word een beetje raar van het lawaai van de kanarie. Ik kijk hem boos aan, maar het helpt niet, hij gaat nog beter zijn best doen.
Ik zal een paar foto’s extra van de herberg toevoegen. Het is zo’n vriendelijk huis. Alle hoezen van de bedden zijn in geel. En als er op de muren geen tegels zitten, zijn de muren ook geel. De woonkamer heeft van die terrastafeltjes. Met bijpassende stoelen. Erg leuk om te zien
De route was aardig. Weer langs landerijen en een enkele boerderij. Het zouden ook fabrieken of zo kunnen zijn, want je maakt van de gebouwen geen boerderijen, zoals we ze in Holland kennen. En als we weer varkens tegen komen, lopen ze buiten, maar op een stukje zwarte vieze grond. De varkens zijn hier ook zwart. Wel handig, zo zie je niet dat ze vies zijn. We lopen echt uren door de landerijen, nergens een plekje om even te zitten.
In de meeste herbergen kunnen je koken. Zo ook weer in deze. Dat vinden we erg prettig, zo kunnen we zoveel mogelijk onze eigen eetgewoonte aanhouden. We halen weer twee tassen met boodschappen. Nu in plaats van kikkererwten tuinbonen voor de eiwitten.
Morgen is de route weer 20km. Dat is prima te doen. We maken ook een salade. Als je aankomt in het dorp of stadje dan zijn alle winkels dicht en dat duurt wel tot een uur of zes. Het fijn als je dan zelf wat hebt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten