De elfde dag van Atapuereca naar Burgos. 22 km

Heerlijk geslapen vannacht. Lekkere bedden en de slaapzaal goed van temperatuur. Geen rook en geen tostados. Er werd gesnurkt dat het een lieve lust was. Van de 20 personen lagen er zeker 5 te snurken. Toen dacht ik ook, ik ga lekker op mijn rug liggen. Ik snurk dan ook, maar hier maakt eentje meer of minder ook niet uit. Als ik op mijn zij lig heb ik in sommige bedden last van mij heupen. Dus ik heb heerlijk geslapen. Ik heb vaag nog iemand om 5 uur horen vertrekken. Dat is echt ongelofelijk, want dan is het nog donker. Zeker als je de bergen in moet, kun je niet eens de pijlen vinden. Het is gewoon gevaarlijk.

Ik had geen brood, dus ik liep om 7 uur. Deze keer was de berg prachtig! Echt schitterend. Het was erg koud, het was mistig, maar dat gaf toch een heel speciale sfeer. Het was een belevenis. Met de zwaarte viel het mee, maar ik heb toch wat last van een spier in het rechter bovenbeen.

In de eerste  twee dorpen geen bar. Pas om half tien was ik in een dorpje met een bar. De eigenaar moest de winkel nog open doen. Per gratie kreeg ik een kop koffie. Hij had nog wat sinaasappels voor "zumo" en een verpakte croissant.  De klanten na mij moesten het doen met koffie en wat verpakte cake. En ook nog een duur ontbijt € 3,60.  Ik heb ook wel eens €2,00 voor zo'n ontbijt betaald. Ik wilde nog een banaan kopen en deze kaapte een man voor mijn neus weg.

En toen sloeg de man met de hamer toe. Na een prachtige wandeling van 2,5 uur eerder deze morgen,moest ik nu Burgos binnen lopen. Ik had gekozen voor de buitenom route, omdat de andere door een industrie gebied liep. Dat heb ik geweten. Ik heb kilometers door een leempad gelopen. Dan word je laag onder je schoenen steeds dikker. En dus zwaarder. De zon begon te schijnen en ik werd warmer en warmer. Kreeg last van mijn rechterbovenbeen. De weg door de stad was eindeloos.

Ik wilde graag naar een herberg met avondmaaltijd en meditatie. Deze kon ik niet vinden. Dus dan toch maar naar de herberg municipal. Dat is een hele grote. Kunnen wel 200 mensen slapen. Op weg daar naar toe had ik geluk. Ik trof een klein kerkje en weer ergens boven de gewelven staan 16 bedden. En er was plaats. Moest alleen mijn schoenen en mijn broek uit doen. Ik was te vies. Na een
hete douche en het wassen van mijn broek ben ik lag ik rond 14.30 helemaal kapot op bed. Had nog steeds niet gegeten behalve een müslireep en een verpakte croissant. Je kan in deze herberg thee maken, maar zonder beker is dat moeilijk. Rond 16.00 uur heb ik de moed verzameld en ergens brood gekocht. Gelijk voor het avondeten en het ontbijt.  Morgen loop ik naar Hornillos del Camino. Is ongeveer 20 km en heeft een kleine herberg. Als ik zie hoeveel mensen op pad zijn...... Het beste er
maar van hopen.

Ben gelijk naar de touristinformation geweest. Ik loop donderdag naar Fromista. Neem vandaar de bus naar Palentia. En dan de trein naar Leon. Als het goed is komt MijnMaatje daar ook donderdag. Krijg nu wat last van heimwee en ik wilde maar dat het alvast donderdag was. Ik ben koud en heb overal last van.

Komt er net een mevrouw binnen. Heeft geen huis en reist altijd. Eet uit een vaag bakje wat water met havermout. Doet daar uit nog een vager zakje wat bruinigs op. Het is wel bijzonder.  Ze vertelde aan een andere pelgrim dat ze leeft zonder bezit. Heeft ook geen rugzak of zo. Toen ik hier binnen kwam zei de hospitalero: Er zijn twee regels, verplicht douchen en geen alcohol en drugs. Het ene was ik toch al van plan en drugs gebruik ik niet en als ik geen menu del dia neem dan drink ik ook niet. Volgens mij gelden er soms uitzonderingen op regels. Deze mevrouw die duidelijk een wasbeurt
kan gebruiken, hoeft niet te douchen.....