Bij de herberg hoorde ook een ontbijt. Brood, koffie, sinaasappelsap. Een prima ontbijt. Na een hug van de hospitaleros ben ik vertrokken. Heb op dit ontbijt de saaie route, merendeel langs een snelweg, van 16 km in een ruk gelopen naar Belrado. Ben om 7.45 uur vertrokken en was er om 11.30 uur. Ben langs de herberg van de Zwitserse Jacobsvereniging gegaan. Heb een stempel gevraagd. Dezelfde herbergier als 2 jaar terug was er. Heb nog even met hem gesproken. Zijn vrouw was dit jaar niet mee. Bleef voor de kleinkinderen thuis. Heb geluncht met een koffie con lechti en een stuk Spaanse omelet! En dat voor maar 2,40 euro. Vervolgens ben ik weer in een ruk naar de herberg gelopen. Ging op zich goed. Het weer was koud, maar droog en dat loopt, wat mij betreft goed. Heb grotendeels alleen gelopen. En dat was heerlijk. Heb alle tijd om de belevenissen van gisteren goed op een rijtje te zetten.
Het is druk op de Camino en dat betekent dat de herberg soms vol is. En zeker als er in een dorp maar een kleine herberg is. Dat zou vandaag wel spannend worden, want volgens het boek zou er maar een zijn met 16 plaatsen. Ik wilde namelijk zover mogelijk lopen, zodat ik morgen als ik over de berg Montes des Oca moet niet meer zo'n eind hoef. De herberg op de berg is gauw vol, want er is maar een. En deze is niet verwarmd. De temperatuur is ongeveer 12 graden. Koud dus en hopelijk droog. Ik wil proberen om twee dorpen verder te lopen naar Atapuereca. Hier zijn de eerste menselijke resten gevonden uit de prehistorie. Vind het leuk om daar te kijken.
De vorige keer dat ik hier was hebben we vanuit Villafrance de bus genomen. Het was toe te koud. Zou mooi zijn als het nu wel lukt.
Maar vandaag had ik geluk. In de herberg was nog plek. Ik was zelfs de eerste. De herbergier had de kachel opgestookt. Er stond in een kamer een kachel. Vlammen kwamen er boven uit. Ik zag mijn donzen slaapzak er al naast liggen. Het bed stond er namelijk nog geen dertig cm er vandaan. Je kon tegen de rook aan staan. Het was erg aardig van de herbergier. Hij was zichtbaar teleurgesteld dat ik daar geen bed wilde. Volgens mij was het wel 30 graden. Veel te warm. Misschien voor de Spaanse dames prima, maar niet voor mij. Het was op zich prachtig. Een oud nostalgisch Spaans woonhuis. Maar sinds de jaren dertig van de vorige eeuw niets meer aangedaan. In de keuken, met een schitterend oud fornuis, hing ook een geiser. Alle ramen dicht en vervolgens 10 mensen douchen! In de keuken was een raam en elke keer als ik er langs kom zet ik het raam open op 5 cm. Ik heb in keer koolmonoxide meegemaakt. Krijg visioenen van de koolmonoxidevergiftiging. Maar net zo hard gaat het raam weer dicht. Voor dat ik ga slapen zet ik het raam open. Het huis is zo oud dat geen deur dicht kan. Ik hoop zo dat iedereen frisse lucht heeft. Steeds denk ik, zal ik toch een dorp verder gaan? Maar dat is weer 4 km en ik heb vandaag 25 km gelopen. Zoveel heb ik nog niet eerder gelopen op de Camino.
Ik was te moe. Heb eerst wel 2 uur plat gelegen. Totalloss. 25 km in de kou met 11 kilo bagage is zwaar. En het was steeds stijgen. Morgen ga ik naar 1100 meter.
De Amerikaanse dames zijn ook weer van de partij. Ik moet zeggen 2 dames. Op mijn vraag waar de derde is wordt niet echt antwoord gegeven. Volgens mij boterde het niet zo goed tussen de drie dames. Een schijnt nu alleen te lopen. Degene die nu op mijn kamer slaapt, slaapt met een zuurstofmasker. Ze heeft last van apneu??? Ze roept steeds dat het ding geen lawaai maakt. Ik hoop het maar. Op een van de andere vier bedden ligt een meneer te slapen. Hebben we meer last van. Hij snurkt nu al dat het een lieve lust is.
Ik heb vandaag Jan ontmoet. De eerste Nederlandse man die ik tegen kom. Hij komt uit Groningen en dat is goed te horen. Zijn dochter woont in Drempt. En zijn kleinkinderen gaan naar de nieuwe school in Voor Drempt. Ook toevallig! Het is in Nederland allemaal ons kent ons!
Totale onkosten deze dag: € 2,40 lunch, €5,00 herberg, €9,00 menu del dia, €1,50 flesje drinken: €17,90.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten